Η περιπέτεια των ανήλικων "τρομοκρατών" της Λάρισας, που από το Δεκέμβρη του 2008 έμπλεξε στα δίκτυα της ελληνικής τρομοδικαιοσύνης και γεύτηκε το σύστημα δικαιοσύνης που ισχύει στην Ελλάδα...
Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011
Ανακοίνωση Π.Λαφαζάνη για τις καταγγελίες Χρυσοχοΐδη για Χρυσαυγίτες
http://www.newsbomb.gr/politikh/story/63942/anakoinwsh-dlafazanh-gia-tis-kataggelies-chrysochodh-gia-chrysaygites
http://www.newsbomb.gr/politikh/story/63942/anakoinwsh-dlafazanh-gia-tis-kataggelies-chrysochodh-gia-chrysaygites
Για την ιστορία...
ΔΕΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
Τζίκας-Τζανακούλης ρίχνουν τους τόνους
*Επικριτικές ανακοινώσεις όμως από ΚΚΕ, ΣΥΝ και Εμποροϋπαλλήλους
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή, 12 Δεκεμβρίου 2008
http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=4737&pid=7&CategoryID=7&txt=%F9%F3
ΔΕΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
Τζίκας-Τζανακούλης ρίχνουν τους τόνους
*Επικριτικές ανακοινώσεις όμως από ΚΚΕ, ΣΥΝ και Εμποροϋπαλλήλους
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή, 12 Δεκεμβρίου 2008
http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=4737&pid=7&CategoryID=7&txt=%F9%F3
ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ 4-1-2011, ΣΕΛΙΔΕΣ 9 ΚΑΙ 10
Απάντηση της Ν.Ε. ΚΚΕ: «Τι επιδιώκουν ΝΑΡ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΟΕ».
http://www.kirikas.gr/gr/
Απάντηση: Έλεος! Παραδίνομαι στους συντάκτες που απαντούν ακριβώς στα επιχειρήματα και το θέμα που συζητάμε (όπως λέμε «διάλογος κωφών»).
Με την ευκαιρία ένα ανέκδοτο που άκουσα πρόσφατα:
Σ ένα εστιατόριο προσλήφθηκαν καινούργιοι σερβιτόροι. Το αφεντικό τους εξήγησε τα καθήκοντά τους και τις ιδιοτροπίες των διαφόρων πελατών. Μεταξύ των πελατών ήταν και οι τρόφιμοι μιας στέγης κωφαλάλων. Επειδή ήταν δύσκολο να θυμούνται οι σερβιτόροι το νόημα των νευμάτων των κωφαλάλων, έδωσε γραπτά τις οδηγίες και τις επεξηγήσεις. Άρχισαν τη δουλιά οι σερβιτόροι και τα πράγματα εξελίσσονταν πολύ καλά. Η εξυπηρέτηση ήταν άψογη και οι πελάτες πολύ ευχαριστημένοι. Το ίδιο και το αφεντικό. Ήρθε η μέρα που έφτασαν για φαγητό και οι κωφάλαλοι. Άρχισαν τα νοήματα και οι σερβιτόροι με τη βοήθεια των γραπτών επεξηγήσεων τους εξυπηρετούσαν άψογα. Φαγητό, ποτό, χαρτοπετσέτες, οδοντογλυφίδες, συμπλήρωμα ποτό και πάλι ποτό, όλα εξελίσσονταν περίφημα. Σε κάποια στιγμή άρχισαν ένας-ένας να γέρνουν πίσω στις καρέκλες τους, να γέρνουν το κεφάλι προς τα πίσω και ν ανοιγοκλείνουν το στόμα. Στο τέλος όλοι έμειναν με το στόμα ν ανοιγοκλείνει προς τα πάνω και πεσμένοι πίσω στα καθίσματά τους. Οι σερβιτόροι τάχασαν. Δεν υπήρχε επεξήγηση γι αυτό στο φυλλάδιο οδηγιών και έπεσαν σε απελπισία. Φοβήθηκαν μην έπαθαν τίποτε. Τότε ένας τους τηλεφώνησε στο αφεντικό για οδηγίες. «Το και το αφεντικό, τι να κάνουμε;». «Α, μην ανησυχείτε» τους λέει τ αφεντικό, «δεν είναι τίποτε. Απλώς μερακλώθηκαν και τραγουδάνε»…
Απάντηση της Ν.Ε. ΚΚΕ: «Τι επιδιώκουν ΝΑΡ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΟΕ».
http://www.kirikas.gr/gr/
Απάντηση: Έλεος! Παραδίνομαι στους συντάκτες που απαντούν ακριβώς στα επιχειρήματα και το θέμα που συζητάμε (όπως λέμε «διάλογος κωφών»).
Με την ευκαιρία ένα ανέκδοτο που άκουσα πρόσφατα:
Σ ένα εστιατόριο προσλήφθηκαν καινούργιοι σερβιτόροι. Το αφεντικό τους εξήγησε τα καθήκοντά τους και τις ιδιοτροπίες των διαφόρων πελατών. Μεταξύ των πελατών ήταν και οι τρόφιμοι μιας στέγης κωφαλάλων. Επειδή ήταν δύσκολο να θυμούνται οι σερβιτόροι το νόημα των νευμάτων των κωφαλάλων, έδωσε γραπτά τις οδηγίες και τις επεξηγήσεις. Άρχισαν τη δουλιά οι σερβιτόροι και τα πράγματα εξελίσσονταν πολύ καλά. Η εξυπηρέτηση ήταν άψογη και οι πελάτες πολύ ευχαριστημένοι. Το ίδιο και το αφεντικό. Ήρθε η μέρα που έφτασαν για φαγητό και οι κωφάλαλοι. Άρχισαν τα νοήματα και οι σερβιτόροι με τη βοήθεια των γραπτών επεξηγήσεων τους εξυπηρετούσαν άψογα. Φαγητό, ποτό, χαρτοπετσέτες, οδοντογλυφίδες, συμπλήρωμα ποτό και πάλι ποτό, όλα εξελίσσονταν περίφημα. Σε κάποια στιγμή άρχισαν ένας-ένας να γέρνουν πίσω στις καρέκλες τους, να γέρνουν το κεφάλι προς τα πίσω και ν ανοιγοκλείνουν το στόμα. Στο τέλος όλοι έμειναν με το στόμα ν ανοιγοκλείνει προς τα πάνω και πεσμένοι πίσω στα καθίσματά τους. Οι σερβιτόροι τάχασαν. Δεν υπήρχε επεξήγηση γι αυτό στο φυλλάδιο οδηγιών και έπεσαν σε απελπισία. Φοβήθηκαν μην έπαθαν τίποτε. Τότε ένας τους τηλεφώνησε στο αφεντικό για οδηγίες. «Το και το αφεντικό, τι να κάνουμε;». «Α, μην ανησυχείτε» τους λέει τ αφεντικό, «δεν είναι τίποτε. Απλώς μερακλώθηκαν και τραγουδάνε»…
ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 23/12/2010
Η δίκη τελείωσε, ο τρομονόμος παραμένει
http://e-dromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=3698:%CE%B7-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B5-%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9&Itemid=48
_________________
Η δίκη τελείωσε, ο τρομονόμος παραμένει
http://e-dromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=3698:%CE%B7-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B5-%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9&Itemid=48
_________________
H ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ
"Απαξιωτική έως απαράδεκτη η ανακοίνωση του ΚΚΕ"
(τίτλος-σχόλιο όπως δημοσιεύτηκε στην "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" της ΛΑΡΙΣΑΣ στις 31/12/10)
Η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας αλληλεγγύης για τη δίκη των 11 ανηλίκων «τρομοκρατών» του Δεκέμβρη του 2008, προκάλεσε την απαξιωτική έως απαράδεκτη ανακοίνωση της Ν.Ε. του ΚΚΕ.
Δεν είναι στις προθέσεις μας να ανοίξουμε διάλογο για τα ζητήματα που αναλύονται σε αυτή την ανακοίνωση, όμως είναι αναγκαίο να κάνουμε μερικές επισημάνσεις απευθυνόμενοι στην τοπική κοινωνία , στους φίλους και τα μέλη του ΚΚΕ, θεωρώντας πως οι αγώνες ενάντια στην κρατική καταστολή και τον τρομονόμο πρέπει και μπορεί να είναι κοινοί.
Εκτιμώντας το αποτέλεσμα της δίκης των ανηλίκων κάναμε ένα συνοπτικό απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας του κινήματος αλληλεγγύης και ασκήσαμε κριτική στη στάση των πολιτικών δυνάμεων στο συγκεκριμένο θέμα.
Εκτιμήσαμε ως τεράστιας σημασίας πολιτικό ζήτημα για όλη την Ελληνική κοινωνία την εφαρμογή του τρομονόμου απέναντι σε ένα κίνημα και ειδικότερα την νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.
Η συγκρότηση της πρωτοβουλίας μας έγινε πάνω σε τρεις άξονες:
1. Το δίκαιο της νεολαιίστικης εξέγερσης
2. Την κατάργηση του τρομονόμου
3. Την απόσυρση όλων των κατηγοριών και την απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων.
Αυτή η ξεκάθαρη, εδώ και δύο χρόνια, δημόσια επιλογή και στάση μπόρεσε να συσπειρώσει απλούς ανθρώπους, εκπαιδευτικούς, γονείς, φορείς και συλλόγους, δημόσια πρόσωπα του πνεύματος και της τέχνης, πολιτικές οργανώσεις και κόμματα, γύρω από ένα κοινό στόχο. Τα εκατοντάδες ψηφίσματα & δημόσιες τοποθετήσεις, οι χιλιάδες υπογραφές και οι δύο μαζικότατες πανελλαδικές κινητοποιήσεις στη Λάρισα είναι απλά δείγματα αυτής της συσπείρωσης.
Αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας ήταν κάτω από το βάρος του μαζικού κινήματος να καταρρεύσει το κατηγορητήριο του τρομονόμου, να αθωωθούν η πλειοψηφία των δικαζόμενων ανηλίκων, και να επιτευχθεί μια μικρή αλλά σπουδαία ΝΙΚΗ, κάτι που μας δίνει δύναμη για τις επόμενες μάχες.
Η κριτική μας απέναντι στο ΕΚΛ ήταν και συνεχίζει να είναι πως αποτελεί τεράστιο πολιτικό έλλειμμα για την κοινωνία της Λάρισας η παντελής απουσία του φυσικού φορέα των εργαζόμενων από το κίνημα αλληλεγγύης, με ευθύνη της πολιτικής αντίληψης του ΚΚΕ.
Το απαράδεκτο ύφος των συντακτών της ανακοίνωσης της ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ το υβρεολόγιο, οι χαρακτηρισμοί και ο πολιτικός κομπασμός αφήνονται από την μεριά μας στην κρίση των αναγνωστών.
Όμως οφείλουμε να πούμε ξεκάθαρα πως οι συντάκτες της ανακοίνωσης της ΝΕ του ΚΚΕ ενώ μίλησαν σχεδόν για τα πάντα σκόπιμα απέφυγαν να μιλήσουν για την «ταμπακέρα».
Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν βοήθησε και απείχε από το κίνημα αλληλεγγύης, αλλά τουναντίον με την στάση του, δείχνοντας αυτό τον υπέρμετρο φόβο απέναντι στα νεολαιίστικα ξεσπάσματα βαφτίζοντας τα «σπασίματα και κουκούλες», συντάσσεται με τους τηλεστάρ τύπου Πρετεντέρη και σία.
Τέλος θέλουμε να επισημάνουμε πως αν σε όλους εμάς που συμβάλλαμε στη δημιουργία και συμμετείχαμε στο κίνημα αλληλεγγύης, σε αντιπαράθεση με όσα κάναμε κυριαρχούσε η πολιτική αντίληψη πως «ο μόνος αποτελεσματικός αγώνας είναι εκείνος που χτυπά την καρδιά του προβλήματος, το μονοπώλιο», ακόμα θα περιμέναμε την «δευτέρα παρουσία» και φυσικά θα μετρούσαμε 19 φυλακισμένους νεολαίους ως ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ.
"Απαξιωτική έως απαράδεκτη η ανακοίνωση του ΚΚΕ"
(τίτλος-σχόλιο όπως δημοσιεύτηκε στην "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" της ΛΑΡΙΣΑΣ στις 31/12/10)
Η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας αλληλεγγύης για τη δίκη των 11 ανηλίκων «τρομοκρατών» του Δεκέμβρη του 2008, προκάλεσε την απαξιωτική έως απαράδεκτη ανακοίνωση της Ν.Ε. του ΚΚΕ.
Δεν είναι στις προθέσεις μας να ανοίξουμε διάλογο για τα ζητήματα που αναλύονται σε αυτή την ανακοίνωση, όμως είναι αναγκαίο να κάνουμε μερικές επισημάνσεις απευθυνόμενοι στην τοπική κοινωνία , στους φίλους και τα μέλη του ΚΚΕ, θεωρώντας πως οι αγώνες ενάντια στην κρατική καταστολή και τον τρομονόμο πρέπει και μπορεί να είναι κοινοί.
Εκτιμώντας το αποτέλεσμα της δίκης των ανηλίκων κάναμε ένα συνοπτικό απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας του κινήματος αλληλεγγύης και ασκήσαμε κριτική στη στάση των πολιτικών δυνάμεων στο συγκεκριμένο θέμα.
Εκτιμήσαμε ως τεράστιας σημασίας πολιτικό ζήτημα για όλη την Ελληνική κοινωνία την εφαρμογή του τρομονόμου απέναντι σε ένα κίνημα και ειδικότερα την νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.
Η συγκρότηση της πρωτοβουλίας μας έγινε πάνω σε τρεις άξονες:
1. Το δίκαιο της νεολαιίστικης εξέγερσης
2. Την κατάργηση του τρομονόμου
3. Την απόσυρση όλων των κατηγοριών και την απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων.
Αυτή η ξεκάθαρη, εδώ και δύο χρόνια, δημόσια επιλογή και στάση μπόρεσε να συσπειρώσει απλούς ανθρώπους, εκπαιδευτικούς, γονείς, φορείς και συλλόγους, δημόσια πρόσωπα του πνεύματος και της τέχνης, πολιτικές οργανώσεις και κόμματα, γύρω από ένα κοινό στόχο. Τα εκατοντάδες ψηφίσματα & δημόσιες τοποθετήσεις, οι χιλιάδες υπογραφές και οι δύο μαζικότατες πανελλαδικές κινητοποιήσεις στη Λάρισα είναι απλά δείγματα αυτής της συσπείρωσης.
Αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας ήταν κάτω από το βάρος του μαζικού κινήματος να καταρρεύσει το κατηγορητήριο του τρομονόμου, να αθωωθούν η πλειοψηφία των δικαζόμενων ανηλίκων, και να επιτευχθεί μια μικρή αλλά σπουδαία ΝΙΚΗ, κάτι που μας δίνει δύναμη για τις επόμενες μάχες.
Η κριτική μας απέναντι στο ΕΚΛ ήταν και συνεχίζει να είναι πως αποτελεί τεράστιο πολιτικό έλλειμμα για την κοινωνία της Λάρισας η παντελής απουσία του φυσικού φορέα των εργαζόμενων από το κίνημα αλληλεγγύης, με ευθύνη της πολιτικής αντίληψης του ΚΚΕ.
Το απαράδεκτο ύφος των συντακτών της ανακοίνωσης της ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ το υβρεολόγιο, οι χαρακτηρισμοί και ο πολιτικός κομπασμός αφήνονται από την μεριά μας στην κρίση των αναγνωστών.
Όμως οφείλουμε να πούμε ξεκάθαρα πως οι συντάκτες της ανακοίνωσης της ΝΕ του ΚΚΕ ενώ μίλησαν σχεδόν για τα πάντα σκόπιμα απέφυγαν να μιλήσουν για την «ταμπακέρα».
Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν βοήθησε και απείχε από το κίνημα αλληλεγγύης, αλλά τουναντίον με την στάση του, δείχνοντας αυτό τον υπέρμετρο φόβο απέναντι στα νεολαιίστικα ξεσπάσματα βαφτίζοντας τα «σπασίματα και κουκούλες», συντάσσεται με τους τηλεστάρ τύπου Πρετεντέρη και σία.
Τέλος θέλουμε να επισημάνουμε πως αν σε όλους εμάς που συμβάλλαμε στη δημιουργία και συμμετείχαμε στο κίνημα αλληλεγγύης, σε αντιπαράθεση με όσα κάναμε κυριαρχούσε η πολιτική αντίληψη πως «ο μόνος αποτελεσματικός αγώνας είναι εκείνος που χτυπά την καρδιά του προβλήματος, το μονοπώλιο», ακόμα θα περιμέναμε την «δευτέρα παρουσία» και φυσικά θα μετρούσαμε 19 φυλακισμένους νεολαίους ως ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ.
ΠΡΟΣ: 1. «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» ΛΑΡΙΣΑΣ.
2. «ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΚΗΡΥΚΑ» ΛΑΡΙΣΑΣ.
Παρακαλώ να δημοσιευτεί σε απάντηση ανακοίνωσης της Ν.Ε. του ΚΚΕ, για λόγους δεοντολογίας και ολοκληρωμένης ενημέρωσης των αναγνωστών σας.
ΜΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ Ν.Ε. ΤΟΥ ΚΚΕ
Πως τα λέτε έτσι ώ διαλεκτικοί; Τούμπα-ανάποδα τη φέρνετε την πραγματικότητα.
Η πάλη για τους συλληφθέντες είναι πάλη γενικά μόνο, για τον τρομονόμο;
Δεν ήταν συγκεκριμένα τα παιδιά που διώκονταν; Δεν ήταν συγκεκριμένο το κατηγορητήριο; Το κατηγορητήριο αυτό δεν το σκάρωσε «το κράτος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, που ποτέ δεν είναι ουδέτερο εργαλείο, αλλά όργανο της τάξης που κυβερνά» (όπως λέτε);
Και ήταν συγκεκριμένη και όχι γενική, η συνέντευξή σας, όπου δηλώσατε τη γενική αντίθεσή σας στον τρομονόμο και φτάσατε μέχρι τους αστυνομικούς σκύλους και το DNA, αλλά και υποδείξατε-όπως το κάνατε επανειλημμένα στο παρελθόν- να δικαστούν τα παιδιά με το κοινό ποινικό δίκαιο («να μην δικαστούν με τον τρομονόμο» όπως το διατυπώσατε);
Δηλαδή εδώ έπαψε το κράτος να «μην είναι ουδέτερο, αλλά όργανο της τάξης που κυβερνά» και έγινε δίκαιο κράτος, όπου θα έβρισκαν το δίκιο τους τα παιδιά;
Ενδιαφερθήκατε να δείτε τη δικογραφία (σας λείπουν οι δικηγόροι
, να μάθετε γιατί και πως κατηγορούνται τα παιδιά; Δεν είχατε αγωνία μήπως και υπήρχαν πράγματι στοιχεία για τρομοκρατική οργάνωση (…);
Και πώς να δικαστούν δίκαια τα παιδιά; Απ αυτούς που συνωμότησαν να τα παρουσιάσουν σαν τρομοκρατική οργάνωση, ώ εχθροί του αστικού κράτους; Σ αυτούς τα στέλνατε; Με μόνο στοιχείο τις καταθέσεις των αστυνομικών (τις ψευδομαρτυρίες των αστυνομικών συγκεκριμένα);
Μήπως είχατε βγάλει από πριν την ετυμηγορία σας και τα θεωρούσατε ενόχους; Μήπως είχατε βεβαιότητα για τις καταθέσεις των αστυνομικών κι αυτά που λέτε για «κράτος του μονοπωλιακού καπιταλισμού που ποτέ δεν είναι ουδέτερο, αλλά όργανο της τάξης που κυβερνά» είναι για να τα θυμόμαστε μόνο όταν μας συμφέρει;
Όταν για πρώτη φορά χρησιμοποιείται ο τρομονόμος για τη δίωξη διαδηλωτών ή και άσχετων πολιτών (και συγκεκριμένα των πιο αδύναμων, όπως οι ανήλικοι μαθητές), το να παλέψεις ενάντια σε μια τέτοια δίωξη είναι πάλη ενάντια γενικά στον τρομονόμο, ώ μαρξιστές;
Με ποια λογική αποκλείετε έναν φιλο-ΕΕ απ το «δικαίωμά του» να παλέψει κι αυτός ενάντια σε μια τέτοια δίωξη;
Το ότι ο συγκεκριμένος τρόπος που έγινε η δίωξη είναι εντελώς παράνομος και καταχρηστικός και το κατήγγειλε και το δημοτικό συμβούλιο και οι φορείς της πόλης με το ψήφισμά τους, δεν σας λέει τίποτε; Δεν έχετε να πείτε τίποτε γι αυτό; Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη; Δεν αξίζει να το επισημάνετε στους συμπολίτες σας;
Αντί γι αυτό εσείς μιλάτε για αστυνομικούς σκύλους, για DNA κ.ά. Μια λογική δηλαδή που θυμίζει εκείνη που όταν η κυβέρνηση καταπατούσε κατάφωρα το σύνταγμα και τη νομιμότητα, κάποιοι εκφράζανε τη διαφωνία τους με το σύνταγμα (!) και έδιναν την αφορμή ακόμη και στον Μητσοτάκη (!!!) να παρουσιαστεί σαν υπερασπιστής της δημοκρατίας και του συντάγματος (@@), ώ ακραίοι επαναστάτες.
Θεωρείτε ότι η περιφρούρησή σας, αποκλείει αύριο να διωχθεί κάποιος δικός σας με τον τρομονόμο; Τότε τι θα πείτε; Να μην διωχθεί με τις διατάξεις του τρομονόμου; Ποιοι θα τον υποστηρίξουν; Αρκούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ; Οι άλλοι αποκλείονται απ αυτό το «δικαίωμα»; Γιατί δεν θάναι αντι-ΕΕ; Ο παραλογισμός στο τετράγωνο σύντροφοι.
Ακούσατε για «καθαρό» κόμμα κι αποφασίσατε να καθαρίσετε το κίνημα.
Κι ακόμα περιμένετε να σας έρθουν «καθαροί» αγωνιστές, αποκαθαρμένοι απ όλες τις αμαρτίες και ανωριμότητες, έτοιμοι για «αγώνες που έχουν στόχο, κατεύθυνση και προσανατολισμό».
Και δεν σκέφτεστε πως και οι αγώνες και οι αγωνιστές έχουν κάποια στάδια ωρίμανσης και δεν προκύπτουν από διαδικασίες «πειραματικού σωλήνα» που φέρει τη στάμπα του ΚΚΕ.
Απ όλο τον μαζικότατο, πανελλαδικό ξεσηκωμό της νεολαίας –και όχι μόνο- εσείς συγκρατήσατε μόνο τις κουκούλες, γιατί έτσι σας είπε η καθοδήγηση και σας έδειξε η τηλεόραση. Μόνο αυτές. Αν είχατε μια στοιχειώδη ανεξαρτησία σκέψης, θα βλέπατε και το κίνημα και την εξέγερση (ή το ξέσπασμα, αν σας ενοχλούν οι λέξεις, ώ ώριμοι επαναστάτες).
Αγώνες δεν είναι μόνο οι στοχευμένοι, κατευθυνόμενοι και προσανατολισμένοι από το ΚΚΕ. Η αφύπνιση των μαζών θα δώσει μια ποικιλία μορφών και σταδίων ωρίμανσης αγωνιστών και κινημάτων, που θα πρέπει να πλησιαστούν και να βοηθηθούν και να καθοδηγηθούν. Όχι να στεκόμαστε εχθρικά και αδιάφορα απέναντί τους, αλλά με πνεύμα δημιουργικό να συγχωνευόμαστε μαζί τους και να τους βοηθάμε να δώσουν αποτελεσματικότερα τους αγώνες τους.
Λένιν (Άπαντα, τομος 34, σελ 44): «Απόλυτο χρέος του προλεταριακού κόμματος ήταν να μένει μαζί με τις μάζες και να προσπαθεί να προσδόσει στις δίκαιες εκδηλώσεις τους τον πιο ειρηνικό και οργανωμένο χαρακτήρα, να μην αποτραβιέται στο περιθώριο, να μην νύπτει σαν τον Πιλάτο τας χείρας του, ξεκινώντας από τη σχολαστική άποψη ότι η μάζα δεν είναι οργανωμένη μέχρι τον τελευταίο άνθρωπο κι ότι στο κίνημά της συμβαίνουν υπερβολές (...λες και στην ιστορία έγινε έστω και ένα σοβαρό κίνημα των μαζών χωρίς υπερβολές!)».
Επειδή πιστεύεις ότι οι αγώνες σου, έχουν στόχο, κατεύθυνση και προσανατολισμό, δεν σημαίνει ότι θα καταφέρεις να τους φέρεις όλους κάτω απ τη σημαία του ΚΚΕ ή του ΠΑΜΕ ή ότι πρέπει όλους τους άλλους να τους συκοφαντείς και να τους συμπεριλαμβάνεις στις δυνάμεις της αντίδρασης. Που το βρήκατε εσείς αυτό γραμμένο; Σας τόπε ο Μάρξ, ώ ελεύθερα σκεπτόμενοι αγωνιστές;
Κρατήσατε τη σφραγίδα και τη σημαία του Λένιν, αλλά σας διέφυγε το πνεύμα του. Αυτό δεν μπορέσατε να το φυλακίσετε και να το οικειοποιηθείτε.
Γιατί; Γιατί αναζητάτε την «καθαρότητα» (ή αλλιώς, λέγε με ΔΟΓΜΑ), παντού. Τέτοιο όμως δεν θα βρείτε πουθενά στο πνεύμα του Λένιν. Γι αυτό σας διέφυγε.
Γιατί το πνεύμα του Λένιν μπόρεσε να κάνει προτάσεις (το Σεπτέμβρη του 1917(!)- ένα μήνα πριν την εξέγερση του Οκτώβρη), όπως το συμβιβασμό: «όλη η εξουσία στα Σοβιέτ, κυβέρνηση από εσέρους και μενσεβίκους («δυνάμεις φιλο-ΕΕ» να σας το πω πιο απλά-που πριν 2 μήνες μάλιστα είχαν συμμαχήσει με την αντίδραση) υπόλογη απέναντι στα Σοβιέτ» (!). Και τόκανε αυτό γιατί εκτιμούσε ότι υπήρχε η πολύ σπάνια δυνατότητα, να υπάρξει ειρηνική εξέλιξη της επανάστασης. Ρωτούσε: «Ίσως αυτό να είναι πια αδύνατο; Ίσως. Αν όμως υπήρχε δυνατότητα ακόμη κι ένα στα εκατό, τότε και πάλι θα άξιζε τον κόπο να γίνει προσπάθεια να πραγματοποιηθεί η δυνατότητα αυτή» (Λένιν, Άπαντα, τόμος 34, σελίδα 136). Αν δεν βαριέστε και δεν το θεωρείτε χάσιμο χρόνου, διαβάστε όλο τον τόμο για να καταλάβετε το γιατί.
Γιατί το πνεύμα του Λένιν ήρθε σε αντίθεση και σύγκρουση με όλη την ηγεσία των μπολσεβίκων και τη δογματικότητά τους και τους νίκησε.
Γιατί οι μπολσεβίκοι συμμετείχαν σε οργανώσεις όπως τα Σοβιέτ, όπου επικρατούσαν κατά κράτος οι εσέροι, οι μενσεβίκοι και άλλοι τέτοιοι και χειρότεροι («δυνάμεις φιλο-ΕΕ» πιο απλά για να το καταλάβετε, ώ άτεγκτοι επαναστάτες).
Οι μπολσεβίκοι από πού άντλησαν δυνάμεις, αν όχι και από δυνάμεις «φιλο-ΕΕ»; Πως άλλαξαν οι συσχετισμοί στα Σοβιέτ; Αποφεύγοντας οποιοδήποτε συναπάντημα με «δυνάμεις φιλο-ΕΕ»;
Η αντίληψη που αναζητά την «καθαρότητα» στα πράγματα, θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί και ν αναλύσει φαινόμενα όπως η διαδική εξουσία; Αν δεν ήταν το πνεύμα του Λένιν, θα περιμέναμε ακόμα ή την «καθαρή» αστική επανάσταση ή την «καθαρή» προλεταριακή επανάσταση, ώ επαναστάτες.
Δεν αμφισβητεί κανείς την αγωνιστικότητα και τη διάθεση για αγώνα του κόσμου του ΚΚΕ. Το πρόβλημα είναι η «καθαρότητα» που απαιτεί η ηγεσία του ΚΚΕ απ όσους άλλους αγωνίζονται, η κατασυκοφάντηση στην οποία επιδίδονται ενάντια σε όσους δεν συμφωνούν μαζί τους, η διάσπαση οποιασδήποτε προσπάθειας μετώπου, στο όνομα της «καθαρότητας».
Όσο για τον πολιτικό αχταρμά που λέτε: μάλλον φτύνετε εκεί που δεν μπορείτε να φτάσετε. Εκείνο που συμβαίνει στην Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης είναι πως κάποιοι άνθρωποι, μεταξύ αυτών και ανήκοντες σε πολιτικές οργανώσεις, αποφάσισαν να βρουν κοινά σημεία και ν αγωνιστούν για προβλήματα που καίνε και τους ίδιους και την κοινωνία, χωρίς να φιμώνεται η φωνή κανενός. Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι αυτό είναι δυνατό. Το πρόβλημα είναι εκεί που δεν μπορεί να εκφραστεί μια ουσιαστικά διαφορετική άποψη και να θεωρηθεί αυτό δικαίωμα και κάτι το επιθυμητό.
Εμείς οι γονείς των παιδιών που διώχθηκαν με τον τρομονόμο και ΑΘΩΩΘΗΚΑΝ με τη λαϊκή κινητοποίηση (όπως σωστά επεσήμαναν οι Φ. Πλιάτσικας και Δ. Τσακνής), βρήκαμε στην Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης το στήριγμα για να σταθούμε όρθιοι και να παλέψουμε για τα παιδιά μας και την αξιοπρέπειά μας. Και λέγοντας αξιοπρέπειά μας, εννοούμε την αξιοπρέπεια ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ (και εσάς περιλαμβανομένων, έστω και αν δεν συμμετείχατε σ αυτόν τον αγώνα).
Τέλος η περιφρούρηση έχει νόημα και πρέπει να χρησιμοποιείται για να προστατέψει τους διαδηλωτές και να φέρει κι άλλους στη διαδήλωση και όχι ν αποστειρώσει τις δυνάμεις «μας» και να λειτουργήσει σαν εκβιασμός για να πάνε όλοι κάτω απ’ τη σημαία του ΠΑΜΕ, ώ σύντροφοι!
Ασφαλώς με την περιφρούρηση των εκτός ΠΑΜΕ διαδηλώσεων και οργανώσεων υπάρχει πρόβλημα. Αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε και να κάνουμε την κριτική μας και την αυτοκριτική μας (και το ΚΚΕ), γιατί αυτό σημαίνει μόνο ότι δεν έχουμε κάνει ό,τι μπορούμε για να λύσουμε το πρόβλημα. Γιατί αυτό δεν είναι λόγος να αποσύρει ο καθένας τις δυνάμεις του και να διασπάσουμε το κίνημα. Η λύση ΠΡΕΠΕΙ να βρεθεί. Και θα βρεθεί αν το πρόβλημα συζητηθεί ανοιχτά και δημόσια.
Και τέλος-τέλος πρέπει να μάθετε να δέχεστε την κριτική (και να πάψετε να τη βαφτίζετε αντικομμουνισμό) και να κάνετε και αυτοκριτική.
Κλείνοντας: Να βλογάτε τα γένεια σας όταν γυρνάτε απ τον πόλεμο. Όχι όταν πάτε.
Ένας γονιός ΑΘΩΩΘΕΙΣΑΣ μαθήτριας, που το «κράτος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, που ποτέ δεν είναι ουδέτερο, αλλά όργανο της τάξης που κυβερνά» δεν κατάφερε να καταδικάσει (παρότι εσείς προτείνατε να δοκιμάσει), χάρη στη λαϊκή κινητοποίηση.
Για την υπογραφή
Γιώργος Παπανικολάου
2. «ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΚΗΡΥΚΑ» ΛΑΡΙΣΑΣ.
Παρακαλώ να δημοσιευτεί σε απάντηση ανακοίνωσης της Ν.Ε. του ΚΚΕ, για λόγους δεοντολογίας και ολοκληρωμένης ενημέρωσης των αναγνωστών σας.
ΜΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ Ν.Ε. ΤΟΥ ΚΚΕ
Πως τα λέτε έτσι ώ διαλεκτικοί; Τούμπα-ανάποδα τη φέρνετε την πραγματικότητα.
Η πάλη για τους συλληφθέντες είναι πάλη γενικά μόνο, για τον τρομονόμο;
Δεν ήταν συγκεκριμένα τα παιδιά που διώκονταν; Δεν ήταν συγκεκριμένο το κατηγορητήριο; Το κατηγορητήριο αυτό δεν το σκάρωσε «το κράτος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, που ποτέ δεν είναι ουδέτερο εργαλείο, αλλά όργανο της τάξης που κυβερνά» (όπως λέτε);
Και ήταν συγκεκριμένη και όχι γενική, η συνέντευξή σας, όπου δηλώσατε τη γενική αντίθεσή σας στον τρομονόμο και φτάσατε μέχρι τους αστυνομικούς σκύλους και το DNA, αλλά και υποδείξατε-όπως το κάνατε επανειλημμένα στο παρελθόν- να δικαστούν τα παιδιά με το κοινό ποινικό δίκαιο («να μην δικαστούν με τον τρομονόμο» όπως το διατυπώσατε);
Δηλαδή εδώ έπαψε το κράτος να «μην είναι ουδέτερο, αλλά όργανο της τάξης που κυβερνά» και έγινε δίκαιο κράτος, όπου θα έβρισκαν το δίκιο τους τα παιδιά;
Ενδιαφερθήκατε να δείτε τη δικογραφία (σας λείπουν οι δικηγόροι
, να μάθετε γιατί και πως κατηγορούνται τα παιδιά; Δεν είχατε αγωνία μήπως και υπήρχαν πράγματι στοιχεία για τρομοκρατική οργάνωση (…);Και πώς να δικαστούν δίκαια τα παιδιά; Απ αυτούς που συνωμότησαν να τα παρουσιάσουν σαν τρομοκρατική οργάνωση, ώ εχθροί του αστικού κράτους; Σ αυτούς τα στέλνατε; Με μόνο στοιχείο τις καταθέσεις των αστυνομικών (τις ψευδομαρτυρίες των αστυνομικών συγκεκριμένα);
Μήπως είχατε βγάλει από πριν την ετυμηγορία σας και τα θεωρούσατε ενόχους; Μήπως είχατε βεβαιότητα για τις καταθέσεις των αστυνομικών κι αυτά που λέτε για «κράτος του μονοπωλιακού καπιταλισμού που ποτέ δεν είναι ουδέτερο, αλλά όργανο της τάξης που κυβερνά» είναι για να τα θυμόμαστε μόνο όταν μας συμφέρει;
Όταν για πρώτη φορά χρησιμοποιείται ο τρομονόμος για τη δίωξη διαδηλωτών ή και άσχετων πολιτών (και συγκεκριμένα των πιο αδύναμων, όπως οι ανήλικοι μαθητές), το να παλέψεις ενάντια σε μια τέτοια δίωξη είναι πάλη ενάντια γενικά στον τρομονόμο, ώ μαρξιστές;
Με ποια λογική αποκλείετε έναν φιλο-ΕΕ απ το «δικαίωμά του» να παλέψει κι αυτός ενάντια σε μια τέτοια δίωξη;
Το ότι ο συγκεκριμένος τρόπος που έγινε η δίωξη είναι εντελώς παράνομος και καταχρηστικός και το κατήγγειλε και το δημοτικό συμβούλιο και οι φορείς της πόλης με το ψήφισμά τους, δεν σας λέει τίποτε; Δεν έχετε να πείτε τίποτε γι αυτό; Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη; Δεν αξίζει να το επισημάνετε στους συμπολίτες σας;
Αντί γι αυτό εσείς μιλάτε για αστυνομικούς σκύλους, για DNA κ.ά. Μια λογική δηλαδή που θυμίζει εκείνη που όταν η κυβέρνηση καταπατούσε κατάφωρα το σύνταγμα και τη νομιμότητα, κάποιοι εκφράζανε τη διαφωνία τους με το σύνταγμα (!) και έδιναν την αφορμή ακόμη και στον Μητσοτάκη (!!!) να παρουσιαστεί σαν υπερασπιστής της δημοκρατίας και του συντάγματος (@@), ώ ακραίοι επαναστάτες.
Θεωρείτε ότι η περιφρούρησή σας, αποκλείει αύριο να διωχθεί κάποιος δικός σας με τον τρομονόμο; Τότε τι θα πείτε; Να μην διωχθεί με τις διατάξεις του τρομονόμου; Ποιοι θα τον υποστηρίξουν; Αρκούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ; Οι άλλοι αποκλείονται απ αυτό το «δικαίωμα»; Γιατί δεν θάναι αντι-ΕΕ; Ο παραλογισμός στο τετράγωνο σύντροφοι.
Ακούσατε για «καθαρό» κόμμα κι αποφασίσατε να καθαρίσετε το κίνημα.
Κι ακόμα περιμένετε να σας έρθουν «καθαροί» αγωνιστές, αποκαθαρμένοι απ όλες τις αμαρτίες και ανωριμότητες, έτοιμοι για «αγώνες που έχουν στόχο, κατεύθυνση και προσανατολισμό».
Και δεν σκέφτεστε πως και οι αγώνες και οι αγωνιστές έχουν κάποια στάδια ωρίμανσης και δεν προκύπτουν από διαδικασίες «πειραματικού σωλήνα» που φέρει τη στάμπα του ΚΚΕ.
Απ όλο τον μαζικότατο, πανελλαδικό ξεσηκωμό της νεολαίας –και όχι μόνο- εσείς συγκρατήσατε μόνο τις κουκούλες, γιατί έτσι σας είπε η καθοδήγηση και σας έδειξε η τηλεόραση. Μόνο αυτές. Αν είχατε μια στοιχειώδη ανεξαρτησία σκέψης, θα βλέπατε και το κίνημα και την εξέγερση (ή το ξέσπασμα, αν σας ενοχλούν οι λέξεις, ώ ώριμοι επαναστάτες).
Αγώνες δεν είναι μόνο οι στοχευμένοι, κατευθυνόμενοι και προσανατολισμένοι από το ΚΚΕ. Η αφύπνιση των μαζών θα δώσει μια ποικιλία μορφών και σταδίων ωρίμανσης αγωνιστών και κινημάτων, που θα πρέπει να πλησιαστούν και να βοηθηθούν και να καθοδηγηθούν. Όχι να στεκόμαστε εχθρικά και αδιάφορα απέναντί τους, αλλά με πνεύμα δημιουργικό να συγχωνευόμαστε μαζί τους και να τους βοηθάμε να δώσουν αποτελεσματικότερα τους αγώνες τους.
Λένιν (Άπαντα, τομος 34, σελ 44): «Απόλυτο χρέος του προλεταριακού κόμματος ήταν να μένει μαζί με τις μάζες και να προσπαθεί να προσδόσει στις δίκαιες εκδηλώσεις τους τον πιο ειρηνικό και οργανωμένο χαρακτήρα, να μην αποτραβιέται στο περιθώριο, να μην νύπτει σαν τον Πιλάτο τας χείρας του, ξεκινώντας από τη σχολαστική άποψη ότι η μάζα δεν είναι οργανωμένη μέχρι τον τελευταίο άνθρωπο κι ότι στο κίνημά της συμβαίνουν υπερβολές (...λες και στην ιστορία έγινε έστω και ένα σοβαρό κίνημα των μαζών χωρίς υπερβολές!)».
Επειδή πιστεύεις ότι οι αγώνες σου, έχουν στόχο, κατεύθυνση και προσανατολισμό, δεν σημαίνει ότι θα καταφέρεις να τους φέρεις όλους κάτω απ τη σημαία του ΚΚΕ ή του ΠΑΜΕ ή ότι πρέπει όλους τους άλλους να τους συκοφαντείς και να τους συμπεριλαμβάνεις στις δυνάμεις της αντίδρασης. Που το βρήκατε εσείς αυτό γραμμένο; Σας τόπε ο Μάρξ, ώ ελεύθερα σκεπτόμενοι αγωνιστές;
Κρατήσατε τη σφραγίδα και τη σημαία του Λένιν, αλλά σας διέφυγε το πνεύμα του. Αυτό δεν μπορέσατε να το φυλακίσετε και να το οικειοποιηθείτε.
Γιατί; Γιατί αναζητάτε την «καθαρότητα» (ή αλλιώς, λέγε με ΔΟΓΜΑ), παντού. Τέτοιο όμως δεν θα βρείτε πουθενά στο πνεύμα του Λένιν. Γι αυτό σας διέφυγε.
Γιατί το πνεύμα του Λένιν μπόρεσε να κάνει προτάσεις (το Σεπτέμβρη του 1917(!)- ένα μήνα πριν την εξέγερση του Οκτώβρη), όπως το συμβιβασμό: «όλη η εξουσία στα Σοβιέτ, κυβέρνηση από εσέρους και μενσεβίκους («δυνάμεις φιλο-ΕΕ» να σας το πω πιο απλά-που πριν 2 μήνες μάλιστα είχαν συμμαχήσει με την αντίδραση) υπόλογη απέναντι στα Σοβιέτ» (!). Και τόκανε αυτό γιατί εκτιμούσε ότι υπήρχε η πολύ σπάνια δυνατότητα, να υπάρξει ειρηνική εξέλιξη της επανάστασης. Ρωτούσε: «Ίσως αυτό να είναι πια αδύνατο; Ίσως. Αν όμως υπήρχε δυνατότητα ακόμη κι ένα στα εκατό, τότε και πάλι θα άξιζε τον κόπο να γίνει προσπάθεια να πραγματοποιηθεί η δυνατότητα αυτή» (Λένιν, Άπαντα, τόμος 34, σελίδα 136). Αν δεν βαριέστε και δεν το θεωρείτε χάσιμο χρόνου, διαβάστε όλο τον τόμο για να καταλάβετε το γιατί.
Γιατί το πνεύμα του Λένιν ήρθε σε αντίθεση και σύγκρουση με όλη την ηγεσία των μπολσεβίκων και τη δογματικότητά τους και τους νίκησε.
Γιατί οι μπολσεβίκοι συμμετείχαν σε οργανώσεις όπως τα Σοβιέτ, όπου επικρατούσαν κατά κράτος οι εσέροι, οι μενσεβίκοι και άλλοι τέτοιοι και χειρότεροι («δυνάμεις φιλο-ΕΕ» πιο απλά για να το καταλάβετε, ώ άτεγκτοι επαναστάτες).
Οι μπολσεβίκοι από πού άντλησαν δυνάμεις, αν όχι και από δυνάμεις «φιλο-ΕΕ»; Πως άλλαξαν οι συσχετισμοί στα Σοβιέτ; Αποφεύγοντας οποιοδήποτε συναπάντημα με «δυνάμεις φιλο-ΕΕ»;
Η αντίληψη που αναζητά την «καθαρότητα» στα πράγματα, θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί και ν αναλύσει φαινόμενα όπως η διαδική εξουσία; Αν δεν ήταν το πνεύμα του Λένιν, θα περιμέναμε ακόμα ή την «καθαρή» αστική επανάσταση ή την «καθαρή» προλεταριακή επανάσταση, ώ επαναστάτες.
Δεν αμφισβητεί κανείς την αγωνιστικότητα και τη διάθεση για αγώνα του κόσμου του ΚΚΕ. Το πρόβλημα είναι η «καθαρότητα» που απαιτεί η ηγεσία του ΚΚΕ απ όσους άλλους αγωνίζονται, η κατασυκοφάντηση στην οποία επιδίδονται ενάντια σε όσους δεν συμφωνούν μαζί τους, η διάσπαση οποιασδήποτε προσπάθειας μετώπου, στο όνομα της «καθαρότητας».
Όσο για τον πολιτικό αχταρμά που λέτε: μάλλον φτύνετε εκεί που δεν μπορείτε να φτάσετε. Εκείνο που συμβαίνει στην Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης είναι πως κάποιοι άνθρωποι, μεταξύ αυτών και ανήκοντες σε πολιτικές οργανώσεις, αποφάσισαν να βρουν κοινά σημεία και ν αγωνιστούν για προβλήματα που καίνε και τους ίδιους και την κοινωνία, χωρίς να φιμώνεται η φωνή κανενός. Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι αυτό είναι δυνατό. Το πρόβλημα είναι εκεί που δεν μπορεί να εκφραστεί μια ουσιαστικά διαφορετική άποψη και να θεωρηθεί αυτό δικαίωμα και κάτι το επιθυμητό.
Εμείς οι γονείς των παιδιών που διώχθηκαν με τον τρομονόμο και ΑΘΩΩΘΗΚΑΝ με τη λαϊκή κινητοποίηση (όπως σωστά επεσήμαναν οι Φ. Πλιάτσικας και Δ. Τσακνής), βρήκαμε στην Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης το στήριγμα για να σταθούμε όρθιοι και να παλέψουμε για τα παιδιά μας και την αξιοπρέπειά μας. Και λέγοντας αξιοπρέπειά μας, εννοούμε την αξιοπρέπεια ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ (και εσάς περιλαμβανομένων, έστω και αν δεν συμμετείχατε σ αυτόν τον αγώνα).
Τέλος η περιφρούρηση έχει νόημα και πρέπει να χρησιμοποιείται για να προστατέψει τους διαδηλωτές και να φέρει κι άλλους στη διαδήλωση και όχι ν αποστειρώσει τις δυνάμεις «μας» και να λειτουργήσει σαν εκβιασμός για να πάνε όλοι κάτω απ’ τη σημαία του ΠΑΜΕ, ώ σύντροφοι!
Ασφαλώς με την περιφρούρηση των εκτός ΠΑΜΕ διαδηλώσεων και οργανώσεων υπάρχει πρόβλημα. Αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε και να κάνουμε την κριτική μας και την αυτοκριτική μας (και το ΚΚΕ), γιατί αυτό σημαίνει μόνο ότι δεν έχουμε κάνει ό,τι μπορούμε για να λύσουμε το πρόβλημα. Γιατί αυτό δεν είναι λόγος να αποσύρει ο καθένας τις δυνάμεις του και να διασπάσουμε το κίνημα. Η λύση ΠΡΕΠΕΙ να βρεθεί. Και θα βρεθεί αν το πρόβλημα συζητηθεί ανοιχτά και δημόσια.
Και τέλος-τέλος πρέπει να μάθετε να δέχεστε την κριτική (και να πάψετε να τη βαφτίζετε αντικομμουνισμό) και να κάνετε και αυτοκριτική.
Κλείνοντας: Να βλογάτε τα γένεια σας όταν γυρνάτε απ τον πόλεμο. Όχι όταν πάτε.
Ένας γονιός ΑΘΩΩΘΕΙΣΑΣ μαθήτριας, που το «κράτος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, που ποτέ δεν είναι ουδέτερο, αλλά όργανο της τάξης που κυβερνά» δεν κατάφερε να καταδικάσει (παρότι εσείς προτείνατε να δοκιμάσει), χάρη στη λαϊκή κινητοποίηση.
Για την υπογραφή
Γιώργος Παπανικολάου
ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ: Μεγάλο το θράσος της «Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης»
Posted on Δεκεμβρίου 23, 2010 by paidis
Βολές κατά των μελών της «Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης», αλλά και των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΣΥΡΙΖΑ, εξαπέλυσε χθες η ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ με αφορμή την προχθεσινή ανακοίνωση της πρωτοβουλίας για τη στάση του ΚΚΕ και του ΕΚ Λάρισας στο θέμα της δίκης των ανηλίκων. Στην ανακοίνωση της ΝΕ του ΚΚΕ αναφέρονται τα εξής:
«Πάει πολύ το θράσος των «εκφραστών της κοινωνικής δικαιοσύνης», όπως αυτοαναγορεύεται η «Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης», να εγκαλεί το ΚΚΕ με ανακοίνωσή τους στον τοπικό τύπο, για την «απουσία του από τον αγώνα» τους για τους συλληφθέντες» που «τελικά δικαιώθηκε»! Δεν μας προκαλεί έκπληξη ο αντικομμουνισμός τους. είναι γνωστός, πολύ «φορεμένος» και πλέον απροκάλυπτος. Είναι καταγραμμένο στη συλλογική συνείδηση ότι το ΚΚΕ πρωτοστατούσε και πρωτοστατεί πάντα στην οργάνωση των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων. Δε θυμόμαστε άλλωστε να τους είδαμε ποτέ, στα εργοστάσια και στις απεργιακές φρουρές, να συγκρούονται με την εργοδοσία, όπως δεν τους είδαμε στα χωριά, να προσπαθούνε να οργανώσουν την πάλη της μικρομεσαίας αγροτιάς. Δεν έχει καμιά ανάγκη να κατασκευάζει αγώνες. Νύχι κρέας με το λαϊκό κίνημα της χώρας, το απέδειξε και το αποδεικνύει με την πράξη, μέσα από τη σύγχρονη ιστορία της χώρας, μέσα από κάθε κατάκτηση, κάθε κερδισμένο με θυσίες λαϊκό δικαίωμα.
Να θυμίσουμε στον πολιτικό αχταρμά των ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λ.π. διαλυμένων «αριστερών» ομάδων, που αποτελούν τα κομμάτια της λεγόμενης «πρωτοβουλίας αλληλεγγύης» ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα, που ευθέως αμφισβητεί τη μήτρα του τρομονόμου. Που καλούσε σε απειθαρχία, όταν αυτοί ψάχνανε να «συγκολλήσουν» τις διφορούμενες απόψεις τους και να βρουν ποιον μπορούν να εκφράσουν.
Ότι το ΚΚΕ καλεί σε απειθαρχία, σε ρήξη με την πολιτική της ιμπεριαλιστικής Ε.Ε. που τον γεννά, καλεί σε σύγκρουση με τα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκφραστές, που φτιάχνουν τρομονόμους.
Το ψέμα όμως έχει κοντά ποδάρια. Ο τυχοδιωκτισμός απ’ όπου κι αν προέρχεται, κι απ’ τα πολύ «αριστερά», όπως αυτοί ισχυρίζονται, είναι πάντα τέτοιος. Τυχοδιωκτισμός. Γι’ αυτό και πατήσανε πάνω στο υπαρκτό πρόβλημα των συλληφθέντων, για να μπορέσουν να προβληθούν πολιτικά.
Είναι οι ίδιοι που παρά τις τόσες αντικαπιταλιστικές αερολογίες τους, κάνουν ό,τι μπορούν για να εκτονώνεται το κίνημα, να μη βρίσκει στόχο, να μην έχει αποτέλεσμα, εκτός…από το σπάσιμο καμιάς βιτρίνας, κι αν είναι και τράπεζα, ακόμα καλύτερα γι’ αυτούς, κάνανε το καθήκον τους!
Γι’ αυτό και ονομάζουν την κουκούλα εξέγερση, γι αυτό και μια χαρά τους βολεύει η νεολαία να διαπαιδαγωγείται στο να σπάει, να μην έχει αιτήματα, να μην συμμετέχει σε συλλογικές διαδικασίες που να χτυπάνε την ίδια την καρδιά αυτής της πολιτικής.
Το καπιταλιστικό σύστημα ποτέ δεν ενοχλήθηκε από τέτοιους αγώνες, από τα σπασίματα και τις κουκούλες, αντίθετα είναι βούτυρο στο ψωμί τους. Η αστική τάξη της χώρας μας φοβάται μόνον τους αγώνες που έχουν στόχο, έχουν κατεύθυνση και προσανατολισμό. Γι’ αυτό και το ΚΚΕ, τόσα χρόνια τώρα, είναι καρφί στο μάτι του αντιπάλου, αφού προτείνει την ανατροπή του ξεπερασμένου καπιταλιστικού συστήματος. Γι’ αυτό και όλοι οι οπορτουνιστές «απ’ τα δεξιά» ή απ’ τα «αριστερά» χαϊδεύονται από το σύστημα τόσα χρόνια τώρα.
Τώρα, που ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, δεν τους πολυβγαίνει, τώρα ήρθε η σειρά του ΝΑΡ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΚΟΕ, και λοιπών…. επαναστατών!
Να τους θυμίσουμε επίσης, ότι η πρώιμη ανακάλυψη τους για «τη διάρρηξη της σχέσης του δίκαιου με την κοινωνία και τη δικαιοσύνη»(!), και για το «νέο ολοκληρωτισμό», είναι απλά το κράτος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, που σ’ αυτή του τη φάση θα δείχνει τα δόντια του όλο και πιο συχνά. Ακριβώς επειδή το κράτος ποτέ δεν ήταν «ουδέτερο εργαλείο» αλλά όργανο της τάξης που κυβερνά, Ειδικά μάλιστα στις μέρες μας, που πρέπει να βγει όσο το δυνατό λιγότερο λαβωμένο, στην μετά την κρίση εποχή.
Είναι το «λιγότερο κράτος» του ΠΑΣΟΚ, με το οποίο συμμαχούν στο συνδικαλιστικό κίνημα, δίνοντάς του το απαραίτητο «αριστερό» άλλοθι, για να φεύγει η κακιά δεξιά! Και να χουμε το λιγότερο κακό κράτος, που ψήφισε βέβαια ό,τι προωθεί η Ε.Ε. και σε επίπεδο καταστολής.
Γι’ αυτό και σήμερα δεν φτάνει να παλεύεις για τους «συλληφθέντες», ή ενάντια γενικά στον τρομονόμο. Ο μόνος αποτελεσματικός αγώνας για πολιτικές ελευθερίες και συνδικαλιστικά δικαιώματα, για να μην εφαρμόζονται οι «τρομονόμοι» στην πράξη, είναι εκείνος που χτυπά την καρδιά του προβλήματος, το μονοπώλιο.
Με ένα τέτοιο κίνημα με τέτοιο περιεχόμενο και προσανατολισμό, οργανωμένο και περιφρουρημένο, χειραφετημένο και μαζικό, που θα εναλλάσσει δημιουργικά όλες τις μορφές πάλης- από τις πιο απλές, ως τις πιο προωθημένες- που θα αντέχει, θα ανοίγει ο δρόμος για βαθύτερες αλλαγές, θα κερδίζονται επιμέρους κατακτήσεις σήμερα.
Αυτό το κίνημα, που έχει μπροστά τους κομμουνιστές, στο μερίδιο της ευθύνης που τους αντιστοιχεί με πλατιά λαϊκή συσπείρωση, αρρωσταίνει την «πρωτοβουλία αλληλεγγύης» και τις ομάδες της, όπως αρρωσταίνει και την ίδια την αστική τάξη και τους επίσημους εκφραστές της».
http://paidis.wordpress.com/2010/12/23/%CE%BD%CE%B5-%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BA%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82/
Posted on Δεκεμβρίου 23, 2010 by paidis
Βολές κατά των μελών της «Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης», αλλά και των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΣΥΡΙΖΑ, εξαπέλυσε χθες η ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ με αφορμή την προχθεσινή ανακοίνωση της πρωτοβουλίας για τη στάση του ΚΚΕ και του ΕΚ Λάρισας στο θέμα της δίκης των ανηλίκων. Στην ανακοίνωση της ΝΕ του ΚΚΕ αναφέρονται τα εξής:
«Πάει πολύ το θράσος των «εκφραστών της κοινωνικής δικαιοσύνης», όπως αυτοαναγορεύεται η «Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης», να εγκαλεί το ΚΚΕ με ανακοίνωσή τους στον τοπικό τύπο, για την «απουσία του από τον αγώνα» τους για τους συλληφθέντες» που «τελικά δικαιώθηκε»! Δεν μας προκαλεί έκπληξη ο αντικομμουνισμός τους. είναι γνωστός, πολύ «φορεμένος» και πλέον απροκάλυπτος. Είναι καταγραμμένο στη συλλογική συνείδηση ότι το ΚΚΕ πρωτοστατούσε και πρωτοστατεί πάντα στην οργάνωση των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων. Δε θυμόμαστε άλλωστε να τους είδαμε ποτέ, στα εργοστάσια και στις απεργιακές φρουρές, να συγκρούονται με την εργοδοσία, όπως δεν τους είδαμε στα χωριά, να προσπαθούνε να οργανώσουν την πάλη της μικρομεσαίας αγροτιάς. Δεν έχει καμιά ανάγκη να κατασκευάζει αγώνες. Νύχι κρέας με το λαϊκό κίνημα της χώρας, το απέδειξε και το αποδεικνύει με την πράξη, μέσα από τη σύγχρονη ιστορία της χώρας, μέσα από κάθε κατάκτηση, κάθε κερδισμένο με θυσίες λαϊκό δικαίωμα.
Να θυμίσουμε στον πολιτικό αχταρμά των ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λ.π. διαλυμένων «αριστερών» ομάδων, που αποτελούν τα κομμάτια της λεγόμενης «πρωτοβουλίας αλληλεγγύης» ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα, που ευθέως αμφισβητεί τη μήτρα του τρομονόμου. Που καλούσε σε απειθαρχία, όταν αυτοί ψάχνανε να «συγκολλήσουν» τις διφορούμενες απόψεις τους και να βρουν ποιον μπορούν να εκφράσουν.
Ότι το ΚΚΕ καλεί σε απειθαρχία, σε ρήξη με την πολιτική της ιμπεριαλιστικής Ε.Ε. που τον γεννά, καλεί σε σύγκρουση με τα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκφραστές, που φτιάχνουν τρομονόμους.
Το ψέμα όμως έχει κοντά ποδάρια. Ο τυχοδιωκτισμός απ’ όπου κι αν προέρχεται, κι απ’ τα πολύ «αριστερά», όπως αυτοί ισχυρίζονται, είναι πάντα τέτοιος. Τυχοδιωκτισμός. Γι’ αυτό και πατήσανε πάνω στο υπαρκτό πρόβλημα των συλληφθέντων, για να μπορέσουν να προβληθούν πολιτικά.
Είναι οι ίδιοι που παρά τις τόσες αντικαπιταλιστικές αερολογίες τους, κάνουν ό,τι μπορούν για να εκτονώνεται το κίνημα, να μη βρίσκει στόχο, να μην έχει αποτέλεσμα, εκτός…από το σπάσιμο καμιάς βιτρίνας, κι αν είναι και τράπεζα, ακόμα καλύτερα γι’ αυτούς, κάνανε το καθήκον τους!
Γι’ αυτό και ονομάζουν την κουκούλα εξέγερση, γι αυτό και μια χαρά τους βολεύει η νεολαία να διαπαιδαγωγείται στο να σπάει, να μην έχει αιτήματα, να μην συμμετέχει σε συλλογικές διαδικασίες που να χτυπάνε την ίδια την καρδιά αυτής της πολιτικής.
Το καπιταλιστικό σύστημα ποτέ δεν ενοχλήθηκε από τέτοιους αγώνες, από τα σπασίματα και τις κουκούλες, αντίθετα είναι βούτυρο στο ψωμί τους. Η αστική τάξη της χώρας μας φοβάται μόνον τους αγώνες που έχουν στόχο, έχουν κατεύθυνση και προσανατολισμό. Γι’ αυτό και το ΚΚΕ, τόσα χρόνια τώρα, είναι καρφί στο μάτι του αντιπάλου, αφού προτείνει την ανατροπή του ξεπερασμένου καπιταλιστικού συστήματος. Γι’ αυτό και όλοι οι οπορτουνιστές «απ’ τα δεξιά» ή απ’ τα «αριστερά» χαϊδεύονται από το σύστημα τόσα χρόνια τώρα.
Τώρα, που ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, δεν τους πολυβγαίνει, τώρα ήρθε η σειρά του ΝΑΡ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΚΟΕ, και λοιπών…. επαναστατών!
Να τους θυμίσουμε επίσης, ότι η πρώιμη ανακάλυψη τους για «τη διάρρηξη της σχέσης του δίκαιου με την κοινωνία και τη δικαιοσύνη»(!), και για το «νέο ολοκληρωτισμό», είναι απλά το κράτος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, που σ’ αυτή του τη φάση θα δείχνει τα δόντια του όλο και πιο συχνά. Ακριβώς επειδή το κράτος ποτέ δεν ήταν «ουδέτερο εργαλείο» αλλά όργανο της τάξης που κυβερνά, Ειδικά μάλιστα στις μέρες μας, που πρέπει να βγει όσο το δυνατό λιγότερο λαβωμένο, στην μετά την κρίση εποχή.
Είναι το «λιγότερο κράτος» του ΠΑΣΟΚ, με το οποίο συμμαχούν στο συνδικαλιστικό κίνημα, δίνοντάς του το απαραίτητο «αριστερό» άλλοθι, για να φεύγει η κακιά δεξιά! Και να χουμε το λιγότερο κακό κράτος, που ψήφισε βέβαια ό,τι προωθεί η Ε.Ε. και σε επίπεδο καταστολής.
Γι’ αυτό και σήμερα δεν φτάνει να παλεύεις για τους «συλληφθέντες», ή ενάντια γενικά στον τρομονόμο. Ο μόνος αποτελεσματικός αγώνας για πολιτικές ελευθερίες και συνδικαλιστικά δικαιώματα, για να μην εφαρμόζονται οι «τρομονόμοι» στην πράξη, είναι εκείνος που χτυπά την καρδιά του προβλήματος, το μονοπώλιο.
Με ένα τέτοιο κίνημα με τέτοιο περιεχόμενο και προσανατολισμό, οργανωμένο και περιφρουρημένο, χειραφετημένο και μαζικό, που θα εναλλάσσει δημιουργικά όλες τις μορφές πάλης- από τις πιο απλές, ως τις πιο προωθημένες- που θα αντέχει, θα ανοίγει ο δρόμος για βαθύτερες αλλαγές, θα κερδίζονται επιμέρους κατακτήσεις σήμερα.
Αυτό το κίνημα, που έχει μπροστά τους κομμουνιστές, στο μερίδιο της ευθύνης που τους αντιστοιχεί με πλατιά λαϊκή συσπείρωση, αρρωσταίνει την «πρωτοβουλία αλληλεγγύης» και τις ομάδες της, όπως αρρωσταίνει και την ίδια την αστική τάξη και τους επίσημους εκφραστές της».
http://paidis.wordpress.com/2010/12/23/%CE%BD%CE%B5-%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BA%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82/
ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ...
Αθώοι οι 49 φοιτητές
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΙΡΗ ΜΠΕΝΕΑ
mbenea@pegasus.gr
Χαστούκι στις διωκτικές Αρχές αποτελεί η χθεσινή απόφαση του Αυτοφώρου Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας, το οποίο με μια γενναία απόφαση αθώωσε πανηγυρικά τους 49 φοιτητές που συνελήφθησαν στη διάρκεια του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου τον περασμένο Μάρτιο, ενώ παράλληλα ζήτησε να αναζητηθούν ευθύνες αστυνομικών!
Η πολυδιαφημισμένη, από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, επιχείρηση μαζικών συλλήψεων νεαρών, που ούτε λίγο ούτε πολύ επιχείρησαν να τους εμφανίσουν ως ταραξίες και πρωταγωνιστές των επεισοδίων, κατέρρευσε, καθώς το δικαστήριο, με την ίδια απόφασή του, που δεν έχει δικαστικό προηγούμενο, έστειλε στον εισαγγελέα τον φάκελο της υπόθεσης, με αίτημα να αναζητηθούν ευθύνες αστυνομικών για ψευδορκία, αφού στις δικές τους καταθέσεις στηρίχτηκε το σαθρό οικοδόμημα της δίκης. Επίσης, το δικαστήριο ζήτησε από τον αρμόδιο εισαγγελέα να διερευνήσει εάν έχουν διαπραχθεί από αστυνομικούς και άλλα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα αδικήματα, όπως παράνομη βία, σωματικές βλάβες κ.λπ., που αφορούν τη χρήση χημικών σε βάρος των 49 συλληφθέντων.
Ευθύνες επίσης θα αναζητηθούν και για τους αστυνομικούς που διενήργησαν την προανάκριση, καθώς τα κενά και οι δικονομικές παραλείψεις στη δικογραφία μετέτρεψαν τη δίκη σε φαρσοκωμωδία.
Οι τρεις δικαστίνες (η πρόεδρος Παρασκευή Τσουμάρη και οι πρωτοδίκες Νίκη Στέρη και Χρυσούλα Γκούμα) καταχειροκροτήθηκαν χθες το απόγευμα όταν ανακοίνωσαν την απόφασή τους, που αθώωσε τους 49 συλληφθέντες.
Νωρίτερα το δικαστήριο είχε κάνει δεκτό το αίτημα που είχαν υποβάλει συνήγοροι υπεράσπισης, οι οποίοι ζήτησαν να διαβιβαστούν στον αρμόδιο εισαγγελέα αντίγραφα της δικογραφίας, προκειμένου να επιληφθεί για τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα αδικήματα σε βάρος αστυνομικών.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης χαρακτήρισαν την απόφαση του δικαστηρίου «γενναία», ενώ ο εκ των συνηγόρων Διονύσης Γκλούσκος τόνισε: «Η απόφαση για παραπομπή στον εισαγγελέα είναι πρωτοφανής.
Οι σκευωροί θα καταστούν κατηγορούμενοι και όσοι κατασκεύασαν τη δικογραφία αυτή πρέπει να νιώθουν ντροπή». Αντίθετα με το δικαστήριο, η εισαγγελέας της έδρας κ. Βεροιώτου είχε ζητήσει να καταδικαστούν και οι 49 για διατάραξη κοινής ειρήνης, και επιπλέον για επικίνδυνη σωματική βλάβη σε βάρος αστυνομικού ένας εκ των κατηγορουμένων.
Από την ακροαματική διαδικασία το μόνο που είχε προκύψει από τις καταθέσεις των αστυνομικών ήταν ότι μόνο ένας από αυτούς χτυπήθηκε από πέτρα, που φέρεται να πέταξε ένας εκ των κατηγορουμένων, η οποία κατά δήλωσή του τον πέτυχε στα γεννητικά όργανα, προκαλώντας του σε αυτό το σημείο, όπως ο ίδιος κατέθεσε, «ερυθρίαση»!..
Κανένας αστυνομικός δεν αναγνώρισε στους συλληφθέντες κάποιον από τους κουκουλοφόρους ή εκείνους που φέρονταν να προκαλούν επεισόδια, ενώ για κανέναν κατηγορούμενο δεν ειπώθηκε κάτι συγκεκριμένο από τους αστυνομικούς εναντίον του, αλλά γενικολογίες και αοριστίες.
Μάλιστα ένας από τους αστυνομικούς είχε την τόλμη να παραδεχτεί στο δικαστήριο ότι «όταν γίνονται μαζικές συλλήψεις συλλαμβάνονται και αθώοι»...
Πηγή: ΕΘΝΟΣ ONLINE
Αθώοι οι 49 φοιτητές
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΙΡΗ ΜΠΕΝΕΑ
mbenea@pegasus.gr
Χαστούκι στις διωκτικές Αρχές αποτελεί η χθεσινή απόφαση του Αυτοφώρου Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας, το οποίο με μια γενναία απόφαση αθώωσε πανηγυρικά τους 49 φοιτητές που συνελήφθησαν στη διάρκεια του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου τον περασμένο Μάρτιο, ενώ παράλληλα ζήτησε να αναζητηθούν ευθύνες αστυνομικών!
Η πολυδιαφημισμένη, από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, επιχείρηση μαζικών συλλήψεων νεαρών, που ούτε λίγο ούτε πολύ επιχείρησαν να τους εμφανίσουν ως ταραξίες και πρωταγωνιστές των επεισοδίων, κατέρρευσε, καθώς το δικαστήριο, με την ίδια απόφασή του, που δεν έχει δικαστικό προηγούμενο, έστειλε στον εισαγγελέα τον φάκελο της υπόθεσης, με αίτημα να αναζητηθούν ευθύνες αστυνομικών για ψευδορκία, αφού στις δικές τους καταθέσεις στηρίχτηκε το σαθρό οικοδόμημα της δίκης. Επίσης, το δικαστήριο ζήτησε από τον αρμόδιο εισαγγελέα να διερευνήσει εάν έχουν διαπραχθεί από αστυνομικούς και άλλα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα αδικήματα, όπως παράνομη βία, σωματικές βλάβες κ.λπ., που αφορούν τη χρήση χημικών σε βάρος των 49 συλληφθέντων.
Ευθύνες επίσης θα αναζητηθούν και για τους αστυνομικούς που διενήργησαν την προανάκριση, καθώς τα κενά και οι δικονομικές παραλείψεις στη δικογραφία μετέτρεψαν τη δίκη σε φαρσοκωμωδία.
Οι τρεις δικαστίνες (η πρόεδρος Παρασκευή Τσουμάρη και οι πρωτοδίκες Νίκη Στέρη και Χρυσούλα Γκούμα) καταχειροκροτήθηκαν χθες το απόγευμα όταν ανακοίνωσαν την απόφασή τους, που αθώωσε τους 49 συλληφθέντες.
Νωρίτερα το δικαστήριο είχε κάνει δεκτό το αίτημα που είχαν υποβάλει συνήγοροι υπεράσπισης, οι οποίοι ζήτησαν να διαβιβαστούν στον αρμόδιο εισαγγελέα αντίγραφα της δικογραφίας, προκειμένου να επιληφθεί για τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα αδικήματα σε βάρος αστυνομικών.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης χαρακτήρισαν την απόφαση του δικαστηρίου «γενναία», ενώ ο εκ των συνηγόρων Διονύσης Γκλούσκος τόνισε: «Η απόφαση για παραπομπή στον εισαγγελέα είναι πρωτοφανής.
Οι σκευωροί θα καταστούν κατηγορούμενοι και όσοι κατασκεύασαν τη δικογραφία αυτή πρέπει να νιώθουν ντροπή». Αντίθετα με το δικαστήριο, η εισαγγελέας της έδρας κ. Βεροιώτου είχε ζητήσει να καταδικαστούν και οι 49 για διατάραξη κοινής ειρήνης, και επιπλέον για επικίνδυνη σωματική βλάβη σε βάρος αστυνομικού ένας εκ των κατηγορουμένων.
Από την ακροαματική διαδικασία το μόνο που είχε προκύψει από τις καταθέσεις των αστυνομικών ήταν ότι μόνο ένας από αυτούς χτυπήθηκε από πέτρα, που φέρεται να πέταξε ένας εκ των κατηγορουμένων, η οποία κατά δήλωσή του τον πέτυχε στα γεννητικά όργανα, προκαλώντας του σε αυτό το σημείο, όπως ο ίδιος κατέθεσε, «ερυθρίαση»!..
Κανένας αστυνομικός δεν αναγνώρισε στους συλληφθέντες κάποιον από τους κουκουλοφόρους ή εκείνους που φέρονταν να προκαλούν επεισόδια, ενώ για κανέναν κατηγορούμενο δεν ειπώθηκε κάτι συγκεκριμένο από τους αστυνομικούς εναντίον του, αλλά γενικολογίες και αοριστίες.
Μάλιστα ένας από τους αστυνομικούς είχε την τόλμη να παραδεχτεί στο δικαστήριο ότι «όταν γίνονται μαζικές συλλήψεις συλλαμβάνονται και αθώοι»...
Πηγή: ΕΘΝΟΣ ONLINE
Την Παρασκευή 17/12 έπεσε η αυλαία της δίκης των 11 ανήλικων μαθητών, που υπήρξε η σοβαρότερη θεσμική εκτροπή των τελευταίων χρόνων.
Το μαζικό κίνημα αλληλεγγύης και εναντίωσης στο τρομονόμο, πέτυχε μια πρώτη μεγάλη νίκη, την κατάρριψη του τρομονόμου από το κατηγορητήριο (είχε καταρριφθεί ήδη και στο βούλευμα για τους ενήλικες)
Κανείς από τους δικαστές δεν διανοήθηκε να επιμείνει στο βασικό επίδικο που ήταν «η σύσταση τρομοκρατικής/εγκληματικής οργάνωσης» και αυτό δεν θα ήταν καθόλου αυτονόητο, αν δεν είχε προηγηθεί αυτή η μαζική κοινωνική αντίσταση με τα εκατοντάδες ψηφίσματα και τις δύο μαχητικές πανελλαδικές διαδηλώσεις.
Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι η μάχη πραγμάτωσε την κοινωνική αλληλεγγύη, στους χαλεπούς καιρούς του ατομισμού και της αποξένωσης, ξεπερνώντας τελικά και τις δικές μας προσδοκίες.
Τόσοι πολλοί άνθρωποι, πέρα από ιδεολογικές ή κομματικές διαφορές, συμμετείχαν και βοήθησαν με κάθε τρόπο, αναγνωρίζοντας το δίκαιο της εξέγερσης και αντιδρώντας στο να χρησιμοποιείται η δικαιοσύνη σαν πολιτικό εργαλείο με τόσο εξόφθαλμα παράνομο και καταχρηστικό τρόπο, στη δίωξη όσων εξεγέρθηκαν τον Δεκέμβρη.
Από αυτό το κίνημα αλληλεγγύης απουσίασαν οι θεσμικοί εκπρόσωποι του δικομματισμού (βουλευτές, κομματικά όργανα) και αυτό ήταν αναμενόμενο, εφόσον έχουν διαρρήξει οριστικά κάθε σχέση τους με την κοινωνία. Ελάχιστες και μεμονωμένες εξαιρέσεις στελεχών, δεν άλλαξαν τον κανόνα, ενώ αρκετός απλός κόσμος τους βοήθησε και συμμετείχε.
Όμως η απουσία του ΚΚΕ και του ΕΚΛ ως θεσμικού εκπρόσωπου της εργατικής τάξης, δεν ήταν για πολλούς αναμενόμενη. Και ενώ ακούσαμε «κηρύγματα» κατά του τρομονόμου, δεν τοποθετήθηκαν ούτε μια φορά υπέρ της αθώωσης των νέων, δεν είδαμε καμιά έμπρακτη εκδήλωση αλληλεγγύης, παρά τις τόσες εκκλήσεις μας . (εκτός αν «ενοχλήθηκαν» και αυτοί από την εξέγερση του Δεκέμβρη)
Η δίκη αυτή ήταν εξ’ αρχής άδικη και στην αίθουσα του δικαστηρίου έπεσαν και οι τελευταίες μάσκες της «προστάτιδας» αστυνομίας και της «τυφλής» δικαιοσύνης.
Αποδείχτηκε περίτρανα η διατεταγμένη υπηρεσία που εκτελούσαν τα όργανα της καταστολής, με την περίφημη διατύπωση αστυνομικού: συλλαμβάναμε όποιον βλέπαμε μόνο και ανυπεράσπιστο!
Υπήρξε παντελής έλλειψη αντικειμενικών στοιχείων απ την πλευρά των διωκτικών αρχών, ήταν τόσο διάτρητες οι μαρτυρίες των αστυνομικών, που κάθε αντικειμενικό στοιχείο που προσκομίστηκε (φωτογραφίες, δημοσιεύματα) αλλά και μαρτυρίες, τις αποδομούσε.
Παρ’ όλα αυτά η «αξιοπιστία» της μαρτυρίας των αστυνομικών, υπερίσχυσε έναντι κάθε αντικειμενικού στοιχείου και κάθε άλλης μαρτυρίας, με αποτέλεσμα την καταδίκη δύο εκ των κατηγορουμένων. Αυτή η αδικία δεν επέτρεψε την χαρά των 9 υπολοίπων παιδιών, που ενώ αθωώθηκαν, έκλαιγαν. Ούτε και την δική μας γιατί διαπιστώσαμε την διάρρηξη της σχέσης ανάμεσα στο δίκαιο και την δικαιοσύνη.
Η κάλυψη όμως της δικαστικής εξουσίας στην εκτελεστική, δίνει την δυνατότητα στην τελευταία να στήνει απροκάλυπτες σκευωρίες (της ζαρτινιέρας, του νέου με τα πράσινα παπούτσια, του νέου με τις πυτζάμες κλπ)
Για τον εφιάλτη, την ομηρία και τη φυλάκιση, που έζησαν αυτά τα παιδιά και την ψυχική και οικονομική εξόντωση των γονιών τους, κάποιοι φέρουν ακέραια την ευθύνη.
Τα κόμματα της εξουσίας (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) που έφτιαξαν τους τρομονόμους. Οι εισαγγελείς που τους εφαρμόζουν ενάντια στα κινήματα με παράνομο και καταχρηστικό τρόπο.
Οι πραιτωριανοί που, με την κάλυψη των Υπουργών τους, διαπρέπουν στην βίαιη και φονική καταστολή των διαδηλώσεων, στην προκλητική και απάνθρωπη συμπεριφορά κατά της νεολαίας που αναγορεύεται σε «εσωτερικό εχθρό».(καθημερινά καταγγέλλονται τέτοια περιστατικά).
Είναι προφανές ότι ένας νέος ολοκληρωτισμός είναι «επί θύρας», με το δόγμα της «μηδενικής ανοχής», με νέα ιδιώνυμα και την απειλή των τρομονόμων.
Γιαυτό σαν πρωτοβουλία αλληλεγγύης χρειάζεται να παραμείνουμε, σαν κοινωνική συλλογικότητα που θα υπερασπίζεται τα κοινωνικά δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες και την κοινωνική δικαιοσύνη και θα αντιστέκεται στην κρατική καταστολή, που όπως φαίνεται συμβαδίζει απόλυτα με τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιφυλάσσουν.
πρωτοβουλία αλληλεγγύης
Το μαζικό κίνημα αλληλεγγύης και εναντίωσης στο τρομονόμο, πέτυχε μια πρώτη μεγάλη νίκη, την κατάρριψη του τρομονόμου από το κατηγορητήριο (είχε καταρριφθεί ήδη και στο βούλευμα για τους ενήλικες)
Κανείς από τους δικαστές δεν διανοήθηκε να επιμείνει στο βασικό επίδικο που ήταν «η σύσταση τρομοκρατικής/εγκληματικής οργάνωσης» και αυτό δεν θα ήταν καθόλου αυτονόητο, αν δεν είχε προηγηθεί αυτή η μαζική κοινωνική αντίσταση με τα εκατοντάδες ψηφίσματα και τις δύο μαχητικές πανελλαδικές διαδηλώσεις.
Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι η μάχη πραγμάτωσε την κοινωνική αλληλεγγύη, στους χαλεπούς καιρούς του ατομισμού και της αποξένωσης, ξεπερνώντας τελικά και τις δικές μας προσδοκίες.
Τόσοι πολλοί άνθρωποι, πέρα από ιδεολογικές ή κομματικές διαφορές, συμμετείχαν και βοήθησαν με κάθε τρόπο, αναγνωρίζοντας το δίκαιο της εξέγερσης και αντιδρώντας στο να χρησιμοποιείται η δικαιοσύνη σαν πολιτικό εργαλείο με τόσο εξόφθαλμα παράνομο και καταχρηστικό τρόπο, στη δίωξη όσων εξεγέρθηκαν τον Δεκέμβρη.
Από αυτό το κίνημα αλληλεγγύης απουσίασαν οι θεσμικοί εκπρόσωποι του δικομματισμού (βουλευτές, κομματικά όργανα) και αυτό ήταν αναμενόμενο, εφόσον έχουν διαρρήξει οριστικά κάθε σχέση τους με την κοινωνία. Ελάχιστες και μεμονωμένες εξαιρέσεις στελεχών, δεν άλλαξαν τον κανόνα, ενώ αρκετός απλός κόσμος τους βοήθησε και συμμετείχε.
Όμως η απουσία του ΚΚΕ και του ΕΚΛ ως θεσμικού εκπρόσωπου της εργατικής τάξης, δεν ήταν για πολλούς αναμενόμενη. Και ενώ ακούσαμε «κηρύγματα» κατά του τρομονόμου, δεν τοποθετήθηκαν ούτε μια φορά υπέρ της αθώωσης των νέων, δεν είδαμε καμιά έμπρακτη εκδήλωση αλληλεγγύης, παρά τις τόσες εκκλήσεις μας . (εκτός αν «ενοχλήθηκαν» και αυτοί από την εξέγερση του Δεκέμβρη)
Η δίκη αυτή ήταν εξ’ αρχής άδικη και στην αίθουσα του δικαστηρίου έπεσαν και οι τελευταίες μάσκες της «προστάτιδας» αστυνομίας και της «τυφλής» δικαιοσύνης.
Αποδείχτηκε περίτρανα η διατεταγμένη υπηρεσία που εκτελούσαν τα όργανα της καταστολής, με την περίφημη διατύπωση αστυνομικού: συλλαμβάναμε όποιον βλέπαμε μόνο και ανυπεράσπιστο!
Υπήρξε παντελής έλλειψη αντικειμενικών στοιχείων απ την πλευρά των διωκτικών αρχών, ήταν τόσο διάτρητες οι μαρτυρίες των αστυνομικών, που κάθε αντικειμενικό στοιχείο που προσκομίστηκε (φωτογραφίες, δημοσιεύματα) αλλά και μαρτυρίες, τις αποδομούσε.
Παρ’ όλα αυτά η «αξιοπιστία» της μαρτυρίας των αστυνομικών, υπερίσχυσε έναντι κάθε αντικειμενικού στοιχείου και κάθε άλλης μαρτυρίας, με αποτέλεσμα την καταδίκη δύο εκ των κατηγορουμένων. Αυτή η αδικία δεν επέτρεψε την χαρά των 9 υπολοίπων παιδιών, που ενώ αθωώθηκαν, έκλαιγαν. Ούτε και την δική μας γιατί διαπιστώσαμε την διάρρηξη της σχέσης ανάμεσα στο δίκαιο και την δικαιοσύνη.
Η κάλυψη όμως της δικαστικής εξουσίας στην εκτελεστική, δίνει την δυνατότητα στην τελευταία να στήνει απροκάλυπτες σκευωρίες (της ζαρτινιέρας, του νέου με τα πράσινα παπούτσια, του νέου με τις πυτζάμες κλπ)
Για τον εφιάλτη, την ομηρία και τη φυλάκιση, που έζησαν αυτά τα παιδιά και την ψυχική και οικονομική εξόντωση των γονιών τους, κάποιοι φέρουν ακέραια την ευθύνη.
Τα κόμματα της εξουσίας (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) που έφτιαξαν τους τρομονόμους. Οι εισαγγελείς που τους εφαρμόζουν ενάντια στα κινήματα με παράνομο και καταχρηστικό τρόπο.
Οι πραιτωριανοί που, με την κάλυψη των Υπουργών τους, διαπρέπουν στην βίαιη και φονική καταστολή των διαδηλώσεων, στην προκλητική και απάνθρωπη συμπεριφορά κατά της νεολαίας που αναγορεύεται σε «εσωτερικό εχθρό».(καθημερινά καταγγέλλονται τέτοια περιστατικά).
Είναι προφανές ότι ένας νέος ολοκληρωτισμός είναι «επί θύρας», με το δόγμα της «μηδενικής ανοχής», με νέα ιδιώνυμα και την απειλή των τρομονόμων.
Γιαυτό σαν πρωτοβουλία αλληλεγγύης χρειάζεται να παραμείνουμε, σαν κοινωνική συλλογικότητα που θα υπερασπίζεται τα κοινωνικά δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες και την κοινωνική δικαιοσύνη και θα αντιστέκεται στην κρατική καταστολή, που όπως φαίνεται συμβαδίζει απόλυτα με τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιφυλάσσουν.
πρωτοβουλία αλληλεγγύης
Δεν ήταν μια δίκαιη δίκη. Ήταν δίκη σκοπιμοτήτων.
Θέλουμε δικαιοσύνη.
Η δίκη των μαθητών που συνελήφθησαν στα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 στη Λάρισα και κατηγορήθηκαν σαν τρομοκράτες, δεν ήταν μια δίκαιη δίκη, αλλά δίκη σκοπιμοτήτων.
Η απόφαση του Τριμελούς Δικαστηρίου Ανηλίκων Λάρισας είναι ένας συμβιβασμός, που αναγκάστηκε να κάνει το δικαστικό κατεστημένο και οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που το στηρίζουν, μπρος στην κινητοποίηση υπεράσπισης των παιδιών και των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών και καταδίκης του τρομονόμου και της παράνομης και παράλογης χρήσης του, αλλά και της καταδίκης της δίωξης των παιδιών ακόμη και από τον υπουργό Δικαιοσύνης κ Χ. Καστανίδη, τον οποίο ευχαριστώ για τη στάση που τήρησε.
Λοιπόν η δίκη έγινε. Όπως το θέλησαν οι διώκτες των παιδιών. Μα επειδή η φωλιά τους είναι λερωμένη, μας έδωσαν νέα επιχειρήματα για να τους επιστρέψουμε στα κεφάλια τους τη βία που εξαπόλησαν εναντίον των παιδιών.
Όταν οι μαρτυρίες των αστυνομικών και η καταγγελία τους απ την υπεράσπιση, σαν ψευδομαρτυριών, με μάρτυρες που δεν μπορούν να διαψευστούν, αλλά ακόμη και με φωτογραφίες, αντιμετωπίζονται με το επιχείρημα «γιατί να πουν ψέματα οι αστυνομικοί», πράγμα που ευθέως υπονοεί ότι οι μάρτυρες υπεράσπισης «μπορούν να πουν ψέματα», αντί οι δικαστές να στηρίξουν την κρίση τους πάνω σε αντικειμενικά στοιχεία, αυτό και μόνο δείχνει ότι δεν ήταν μια δίκαιη δίκη. Ποιος μπορεί να θεωρήσει δίκαιη μια δίκη όπου οι δικαστές τηρούν μια τέτοια στάση, παραβιάζοντας καταφανώς το θεμελιώδες άρθρο 4, παραγραφος 1 του συντάγματος που λέει ότι οι έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Δεν προβλέπει ούτε ένα προνόμιο των αστυνομικών, πόσο μάλλον μεγαλύτερη αξιοπιστία της μαρτυρίας τους και μάλιστα τόσο μεγαλύτερη που να υπερισχύει ακόμη και των φωτογραφιών. Ούτε καν η αξιοπιστία του προέδρου της δημοκρατίας δεν προβλέπεται να είναι μεγαλύτερη των υπολοίπων πολιτών. Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
Η τιμωρία των ψευδομαρτύρων θα ήταν δείγμα δίκαιης δίκης. Αυτό ναι. Αλλά δεν έγινε… Ποιος έλληνας μπορεί να πιστεύει ότι μπορεί να βρει το δίκιο του, όταν οι δικαστές τηρούν μια τέτοια στάση;
Δεν αμφισβητώ την προσωπική εντιμότητα και ειλικρίνεια των δικαστών. Μάχομαι τις ιδέες τους, όχι τα πρόσωπα, την προσωπικότητά τους. Δεν είναι οι δικαστές σαν πρόσωπα, που ορίζουν τα πράγματα στη δικαιοσύνη. Είναι θέμα θεσμών και κοινωνικών σχέσεων. Αυτό σημαίνει πως η στάση των δικαστών εξαρτάται απ τη στάση απέναντι στη δικαιοσύνη των τάξεων που έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν και να κατευθύνουν τα ζητήματα δικαίου. Και η στάση αυτή είναι χαρακτηριστική στην Ελλάδα: απόλυτη περιφρόνηση του συντάγματος.
Υπήρξε παντελής έλλειψη αντικειμενικών στοιχείων απ την πλευρά των διωκτικών αρχών, αστυνομίας και δικαστικών. Καμιά σύλληψη επ αυτοφόρω. Κανένα αντικειμενικό στοιχείο. Μόνο προσωπικές μαρτυρίες των αστυνομικών. Τον ακολούθησα ή τον εντόπισα αργότερα, τον αναγνώρισα, τον συνέλαβα. Έτσι όμως δεν μπορεί να συλληφθεί ο καθένας; Ποιος μπορεί να εξαιρεθεί; Αρκεί να καταθέσει ένας αστυνομικός. Αφού η μαρτυρία του έχει μεγαλύτερη αξιοπιστία ακόμη και από φωτογραφία. Ακόμη και από φωτογραφίες.
Το καθεστώς που πλασάρει για δικαιοσύνη αυτό το μηχανισμό δίωξης των πολιτών με κάθε μέσο, περιφρονώντας τη λογική των ελεύθερων πολιτών, θα πρέπει να κληθεί να λογοδοτήσει δημόσια, μπροστά σ όλη την κοινωνία. Τότε οι Έλληνες που σιωπούν ή που ανέχονται να καταπατούνται τα ανθρώπινα και συνταγματικά δικαιώματα συμπολιτών τους, θ αναγκαστούν να πάρουν θέση. Και το ζήτημα της δικαιοσύνης θα τεθεί. Πρέπει να τεθεί.
Πήγαμε στο δικαστήριο για να καταγγείλουμε και όχι για να μας μαλώσουν ή να μας ψέξουν για κάτι.
Με ρώτησαν αν πιστεύω ότι η κόρη μου πετούσε πέτρες. Τους απάντησα ότι αν το ζήτημα αφορούσε το αν η κόρη μου πετούσε πέτρες, πιθανόν να το συζητούσα και η θέση μου, αν αποδεικνυόταν κάτι τέτοιο, να ήταν διαφορετική. Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση το κατηγορητήριο μιλάει για τρομοκρατική οργάνωση, που όπως τους επισήμανα, αυτό όπως έγινε, είναι έγκλημα σε βάρος των παιδιών.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν, πιστεύω την κόρη μου και δεν πιστεύω αντίθετα, τους αστυνομικούς, που δηλώνουν αναληθή στοιχεία –σαν σε καρμπόν όλοι- στην αρχή της κατάθεσής τους, που αποδεικνύονται με μάρτυρες και με φωτογραφίες και μου δίνουν κάθε δικαίωμα να μην πιστεύω όσα αναφέρουν στη συνέχεια της κατάθεσής τους.
Έκαναν φανερό ότι δεν τους άρεσε η αναφορά μου στις αναλήθειες των αστυνομικών. Ο πρόεδρος μάλιστα θέλησε ν αμφισβητήσει τη φωτογραφία που του παρουσίασε η δικηγόρος μου, λέγοντας ότι μπορεί ν αφορά άλλη διαδήλωση που γινότανε την ίδια ώρα στην πόλη, αλλά τον διόρθωσε συνάδελφός του, λέγοντας ότι δεν υπήρξε άλλη διαδήλωση την ίδια ώρα.
Τότε ο εισαγγελέας με ρώτησε αν «αποκαλώ δικαστικούς, εγκληματίες». Του απάντησα ότι δεν το λέω εγώ, αλλά το ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου και των φορέων της πόλης, μεταξύ αυτών και του δικηγορικού συλλόγου, στο οποίο αναφέρεται ότι το κατηγορητήριο είναι εκτός του γράμματος και του πνεύματος του νόμου. Δεν πρόλαβα να τους επισημάνω ότι το ψήφισμα λέει επίσης ότι «τόσο η άσκηση ποινικής δίωξης με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο, όσο και η προσωρινή κράτηση των 4 απ τους συλληφθέντες έγινε καθ υπέρβαση των σχετικών διατάξεων του συντάγματος, του ποινικού κώδικα και του κώδικα ποινικής δικονομίας» και ο πρόεδρος διέκοψε με αγένεια την κατάθεσή μου, λέγοντας πως δεν είναι αυτός ο χώρος για να βγάζω δελτίο τύπου.
Πως μπορεί να θεωρηθεί δίκαιη μια Δίκη, όταν γίνονται τόσο σοβαρές καταγγελίες και οι δικαστές αποφεύγουν να πάρουν θέση, αλλά με τη στάση τους αποθαρρύνουν τους μάρτυρες και καλύπτουν τους συναδέλφους τους που –τουλάχιστον- παρανόμησαν (όπως καταγγέλλει σαφώς, το ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου);
Θα πρέπει να στιγματιστεί η στάση των βουλευτών της πόλης μας, που σ ένα τέτοιο καίριο ζήτημα δημοκρατίας και εκτροπής των θεσμών, που απ τη θέση τους θάπρεπε να τεθούν επικεφαλής του κινήματος υπεράσπισης της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων των πολιτών, αυτοί προτίμησαν τη σιωπή και την αποχή.
Φωτεινή εξαίρεση η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, που συμμετείχε σ όλο το φάσμα των κινητοποιήσεων και έδωσε όλο τον εαυτό της στην υπόθεση αυτή.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί και να τονιστεί η στάση και η συνεισφορά των ανθρώπων του τύπου και των ΜΜΕ της πόλης, που δίνει κουράγιο και αποτελεί στήριγμα για κάθε δημοκράτη, για τη διεκδίκηση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του.
Το κίνημα υπεράσπισης των παιδιών και καταγγελίας του τρομονόμου και της παράνομης και τρομοκρατικής χρήσης του απ το επίσημο κράτος, που συνένωσε ανθρώπους απ όλο το πολιτικό φάσμα και ποικίλων πεποιθήσεων, που από πολλούς δεν περνούσε καν απ το μυαλό τους ότι θα μπορούσε αυτό να συμβεί, αν δεν είχε συμβεί, δείχνει στην πράξη ότι υπάρχουν ζητήματα, που μπορούν να ενώσουν και να συγκροτήσουν κίνημα στο οποίο συμμετέχουν ή το υποστηρίζουν, πολίτες ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις και κομματικές εντάξεις.
Αυτό το κίνημα αν το πιστέψουμε, μπορούμε να το πλατύνουμε ακόμα περισσότερο και να πετύχουμε την αθώωση και των 2 παιδιών που καταδικάστηκαν άδικα και των ενηλίκων που παραπέμπονται με πλημμελήματα, αλλά μπορούμε να πετύχουμε κι ακόμη περισσότερα.
Στην Ελλάδα του 2010 αξίζει μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ δικαιοσύνη, αν όχι για το παρόν, σίγουρα για το παρελθόν, που περιπλανιέται στις ψυχές των ανθρώπων αυτού του τόπου. Οι μνήμες του Τερτσέτη, του Πολυζωϊδη, του Σαρτζετάκη, του Δελαπόρτα και ποιος ξέρει πόσων άλλων ανώνυμων ή και επώνυμων που εγώ δεν γνωρίζω και τους ξέρουν οι συνάδελφοί τους, τριγυρνάνε σαν διαμάντια ανθρωπισμού σε σκοτεινές στοές και ψάχνουν τη δικαίωση των αγώνων αυτών των ανθρώπων.
Γιώργος Παπανικολάου
19 Δεκέμβρη 2010
Θέλουμε δικαιοσύνη.
Η δίκη των μαθητών που συνελήφθησαν στα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 στη Λάρισα και κατηγορήθηκαν σαν τρομοκράτες, δεν ήταν μια δίκαιη δίκη, αλλά δίκη σκοπιμοτήτων.
Η απόφαση του Τριμελούς Δικαστηρίου Ανηλίκων Λάρισας είναι ένας συμβιβασμός, που αναγκάστηκε να κάνει το δικαστικό κατεστημένο και οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που το στηρίζουν, μπρος στην κινητοποίηση υπεράσπισης των παιδιών και των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών και καταδίκης του τρομονόμου και της παράνομης και παράλογης χρήσης του, αλλά και της καταδίκης της δίωξης των παιδιών ακόμη και από τον υπουργό Δικαιοσύνης κ Χ. Καστανίδη, τον οποίο ευχαριστώ για τη στάση που τήρησε.
Λοιπόν η δίκη έγινε. Όπως το θέλησαν οι διώκτες των παιδιών. Μα επειδή η φωλιά τους είναι λερωμένη, μας έδωσαν νέα επιχειρήματα για να τους επιστρέψουμε στα κεφάλια τους τη βία που εξαπόλησαν εναντίον των παιδιών.
Όταν οι μαρτυρίες των αστυνομικών και η καταγγελία τους απ την υπεράσπιση, σαν ψευδομαρτυριών, με μάρτυρες που δεν μπορούν να διαψευστούν, αλλά ακόμη και με φωτογραφίες, αντιμετωπίζονται με το επιχείρημα «γιατί να πουν ψέματα οι αστυνομικοί», πράγμα που ευθέως υπονοεί ότι οι μάρτυρες υπεράσπισης «μπορούν να πουν ψέματα», αντί οι δικαστές να στηρίξουν την κρίση τους πάνω σε αντικειμενικά στοιχεία, αυτό και μόνο δείχνει ότι δεν ήταν μια δίκαιη δίκη. Ποιος μπορεί να θεωρήσει δίκαιη μια δίκη όπου οι δικαστές τηρούν μια τέτοια στάση, παραβιάζοντας καταφανώς το θεμελιώδες άρθρο 4, παραγραφος 1 του συντάγματος που λέει ότι οι έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Δεν προβλέπει ούτε ένα προνόμιο των αστυνομικών, πόσο μάλλον μεγαλύτερη αξιοπιστία της μαρτυρίας τους και μάλιστα τόσο μεγαλύτερη που να υπερισχύει ακόμη και των φωτογραφιών. Ούτε καν η αξιοπιστία του προέδρου της δημοκρατίας δεν προβλέπεται να είναι μεγαλύτερη των υπολοίπων πολιτών. Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
Η τιμωρία των ψευδομαρτύρων θα ήταν δείγμα δίκαιης δίκης. Αυτό ναι. Αλλά δεν έγινε… Ποιος έλληνας μπορεί να πιστεύει ότι μπορεί να βρει το δίκιο του, όταν οι δικαστές τηρούν μια τέτοια στάση;
Δεν αμφισβητώ την προσωπική εντιμότητα και ειλικρίνεια των δικαστών. Μάχομαι τις ιδέες τους, όχι τα πρόσωπα, την προσωπικότητά τους. Δεν είναι οι δικαστές σαν πρόσωπα, που ορίζουν τα πράγματα στη δικαιοσύνη. Είναι θέμα θεσμών και κοινωνικών σχέσεων. Αυτό σημαίνει πως η στάση των δικαστών εξαρτάται απ τη στάση απέναντι στη δικαιοσύνη των τάξεων που έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν και να κατευθύνουν τα ζητήματα δικαίου. Και η στάση αυτή είναι χαρακτηριστική στην Ελλάδα: απόλυτη περιφρόνηση του συντάγματος.
Υπήρξε παντελής έλλειψη αντικειμενικών στοιχείων απ την πλευρά των διωκτικών αρχών, αστυνομίας και δικαστικών. Καμιά σύλληψη επ αυτοφόρω. Κανένα αντικειμενικό στοιχείο. Μόνο προσωπικές μαρτυρίες των αστυνομικών. Τον ακολούθησα ή τον εντόπισα αργότερα, τον αναγνώρισα, τον συνέλαβα. Έτσι όμως δεν μπορεί να συλληφθεί ο καθένας; Ποιος μπορεί να εξαιρεθεί; Αρκεί να καταθέσει ένας αστυνομικός. Αφού η μαρτυρία του έχει μεγαλύτερη αξιοπιστία ακόμη και από φωτογραφία. Ακόμη και από φωτογραφίες.
Το καθεστώς που πλασάρει για δικαιοσύνη αυτό το μηχανισμό δίωξης των πολιτών με κάθε μέσο, περιφρονώντας τη λογική των ελεύθερων πολιτών, θα πρέπει να κληθεί να λογοδοτήσει δημόσια, μπροστά σ όλη την κοινωνία. Τότε οι Έλληνες που σιωπούν ή που ανέχονται να καταπατούνται τα ανθρώπινα και συνταγματικά δικαιώματα συμπολιτών τους, θ αναγκαστούν να πάρουν θέση. Και το ζήτημα της δικαιοσύνης θα τεθεί. Πρέπει να τεθεί.
Πήγαμε στο δικαστήριο για να καταγγείλουμε και όχι για να μας μαλώσουν ή να μας ψέξουν για κάτι.
Με ρώτησαν αν πιστεύω ότι η κόρη μου πετούσε πέτρες. Τους απάντησα ότι αν το ζήτημα αφορούσε το αν η κόρη μου πετούσε πέτρες, πιθανόν να το συζητούσα και η θέση μου, αν αποδεικνυόταν κάτι τέτοιο, να ήταν διαφορετική. Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση το κατηγορητήριο μιλάει για τρομοκρατική οργάνωση, που όπως τους επισήμανα, αυτό όπως έγινε, είναι έγκλημα σε βάρος των παιδιών.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν, πιστεύω την κόρη μου και δεν πιστεύω αντίθετα, τους αστυνομικούς, που δηλώνουν αναληθή στοιχεία –σαν σε καρμπόν όλοι- στην αρχή της κατάθεσής τους, που αποδεικνύονται με μάρτυρες και με φωτογραφίες και μου δίνουν κάθε δικαίωμα να μην πιστεύω όσα αναφέρουν στη συνέχεια της κατάθεσής τους.
Έκαναν φανερό ότι δεν τους άρεσε η αναφορά μου στις αναλήθειες των αστυνομικών. Ο πρόεδρος μάλιστα θέλησε ν αμφισβητήσει τη φωτογραφία που του παρουσίασε η δικηγόρος μου, λέγοντας ότι μπορεί ν αφορά άλλη διαδήλωση που γινότανε την ίδια ώρα στην πόλη, αλλά τον διόρθωσε συνάδελφός του, λέγοντας ότι δεν υπήρξε άλλη διαδήλωση την ίδια ώρα.
Τότε ο εισαγγελέας με ρώτησε αν «αποκαλώ δικαστικούς, εγκληματίες». Του απάντησα ότι δεν το λέω εγώ, αλλά το ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου και των φορέων της πόλης, μεταξύ αυτών και του δικηγορικού συλλόγου, στο οποίο αναφέρεται ότι το κατηγορητήριο είναι εκτός του γράμματος και του πνεύματος του νόμου. Δεν πρόλαβα να τους επισημάνω ότι το ψήφισμα λέει επίσης ότι «τόσο η άσκηση ποινικής δίωξης με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο, όσο και η προσωρινή κράτηση των 4 απ τους συλληφθέντες έγινε καθ υπέρβαση των σχετικών διατάξεων του συντάγματος, του ποινικού κώδικα και του κώδικα ποινικής δικονομίας» και ο πρόεδρος διέκοψε με αγένεια την κατάθεσή μου, λέγοντας πως δεν είναι αυτός ο χώρος για να βγάζω δελτίο τύπου.
Πως μπορεί να θεωρηθεί δίκαιη μια Δίκη, όταν γίνονται τόσο σοβαρές καταγγελίες και οι δικαστές αποφεύγουν να πάρουν θέση, αλλά με τη στάση τους αποθαρρύνουν τους μάρτυρες και καλύπτουν τους συναδέλφους τους που –τουλάχιστον- παρανόμησαν (όπως καταγγέλλει σαφώς, το ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου);
Θα πρέπει να στιγματιστεί η στάση των βουλευτών της πόλης μας, που σ ένα τέτοιο καίριο ζήτημα δημοκρατίας και εκτροπής των θεσμών, που απ τη θέση τους θάπρεπε να τεθούν επικεφαλής του κινήματος υπεράσπισης της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων των πολιτών, αυτοί προτίμησαν τη σιωπή και την αποχή.
Φωτεινή εξαίρεση η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, που συμμετείχε σ όλο το φάσμα των κινητοποιήσεων και έδωσε όλο τον εαυτό της στην υπόθεση αυτή.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί και να τονιστεί η στάση και η συνεισφορά των ανθρώπων του τύπου και των ΜΜΕ της πόλης, που δίνει κουράγιο και αποτελεί στήριγμα για κάθε δημοκράτη, για τη διεκδίκηση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του.
Το κίνημα υπεράσπισης των παιδιών και καταγγελίας του τρομονόμου και της παράνομης και τρομοκρατικής χρήσης του απ το επίσημο κράτος, που συνένωσε ανθρώπους απ όλο το πολιτικό φάσμα και ποικίλων πεποιθήσεων, που από πολλούς δεν περνούσε καν απ το μυαλό τους ότι θα μπορούσε αυτό να συμβεί, αν δεν είχε συμβεί, δείχνει στην πράξη ότι υπάρχουν ζητήματα, που μπορούν να ενώσουν και να συγκροτήσουν κίνημα στο οποίο συμμετέχουν ή το υποστηρίζουν, πολίτες ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις και κομματικές εντάξεις.
Αυτό το κίνημα αν το πιστέψουμε, μπορούμε να το πλατύνουμε ακόμα περισσότερο και να πετύχουμε την αθώωση και των 2 παιδιών που καταδικάστηκαν άδικα και των ενηλίκων που παραπέμπονται με πλημμελήματα, αλλά μπορούμε να πετύχουμε κι ακόμη περισσότερα.
Στην Ελλάδα του 2010 αξίζει μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ δικαιοσύνη, αν όχι για το παρόν, σίγουρα για το παρελθόν, που περιπλανιέται στις ψυχές των ανθρώπων αυτού του τόπου. Οι μνήμες του Τερτσέτη, του Πολυζωϊδη, του Σαρτζετάκη, του Δελαπόρτα και ποιος ξέρει πόσων άλλων ανώνυμων ή και επώνυμων που εγώ δεν γνωρίζω και τους ξέρουν οι συνάδελφοί τους, τριγυρνάνε σαν διαμάντια ανθρωπισμού σε σκοτεινές στοές και ψάχνουν τη δικαίωση των αγώνων αυτών των ανθρώπων.
Γιώργος Παπανικολάου
19 Δεκέμβρη 2010
ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥ
Η δίωξη και παραπομπή σε δίκη των 11 ανήλικων μαθητών της Λάρισας (διαδηλωτών και μη), που κατηγορήθηκαν (μεταξύ άλλων κακουργημάτων και πλημμελημάτων) και για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, κατά τα γεγονότα της 8ης Δεκεμβρίου 2008 στη Λάρισα, υπήρξε η σοβαρότερη θεσμική εκτροπή των τελευταίων χρόνων.
Επιβεβαίωσε με τον πιο δραματικό τρόπο τους φόβους όλων εκείνων που αντέδρασαν και αντιδρούν στην ψήφιση των τρομονόμων.
Απέδειξε ότι στόχοι της αντι-τρομοκρατικής νομοθεσίας δεν είναι οι δήθεν ένοπλες ομάδες, αλλά κάθε μαζικό, μαχητικό, κοινωνικό κίνημα και άρα κάθε αγωνιζόμενος που κατεβαίνει στο δρόμο, αντιδρά, διαμαρτύρεται, διεκδικεί και αμφισβητεί. Πριν απ' όλα όμως κατέδειξε ότι δίπλα στον κρατικό αυταρχισμό αναπτύσσεται κι ένας ιδιόμορφος ρατσισμός απέναντι στη νεολαία και το κίνημά της, για τα οποία φαίνεται να καθιερώνεται πλέον ένα μόνιμο τεκμήριο υποψίας, ενώ οι ποινικές δίκες μετατρέπονται σε αιχμηρότατο πολιτικό εργαλείο.
Η απόφαση του Τριμελούς Δικαστηρίου Ανηλίκων Λάρισας, με την πλήρη απαλλαγή των 9 από τους 11 κατηγορουμένους ανηλίκους από κάθε κατηγορία, υπήρξε μια -εν μέρει- γενναία απόφαση.
Ο εφιάλτης όμως που έζησαν τα παιδιά αυτά, βρισκόμενα σε δικαστική ομηρία για δύο ολόκληρα χρόνια, ασφαλώς σημάδεψε την ψυχοσύνθεσή τους σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία, γεγονός που θέλω να πιστεύω ότι δεν θα αποτελέσει τροχοπέδη για την ομαλή εξέλιξη της πολιτικής και κοινωνικής τους συνειδητοποίησης.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι τα δύο ανήλικα παιδιά, που σύμφωνα με την απόφαση «τέλεσαν τα αδικήματα της έκρηξης και των διακεκριμένων φθορών (ο ένας εξ αυτών κατ' εξακολούθηση)», υπήρξαν οι πιο αδύναμοι κρίκοι αυτής της αλυσίδας, αφού είχαν το «μειονέκτημα» ο μεν ένας να είναι αλβανικής καταγωγής, ο δε άλλος να έχει ιδιαίτερα υψηλό ανάστημα..!
Κι από την άλλη πλευρά, η πόρτα των τρομονόμων παραμένει μισάνοιχτη. Είναι προφανές ότι κινούμαστε με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς έναν διοικητικό ολοκληρωτισμό, που κυριαρχείται από το δόγμα της «μηδενικής ανοχής», την άμεση και εντατική ποινικοποίηση των διαδηλώσεων και κάθε διαμαρτυρίας και τη θεαματική αύξηση των αυθαίρετων και τυχαίων συλλήψεων.
Ευθύνη όλων μας να υπερασπιστούμε σταθερά και επίμονα τα κοινωνικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες και να αντισταθούμε με κάθε τρόπο στην πολιτική αυθαιρεσία και βαρβαρότητα, που όπως φαίνεται συμβαδίζουν απόλυτα με τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιφυλάσσουν.
Θεσσαλονίκη 17 Δεκεμβρίου 2010
Αρετή Σκουνάκη,
Συνήγορος υπεράσπισης μίας (εκ των αθωωθέντων) ανήλικης μαθήτριας
Η δίωξη και παραπομπή σε δίκη των 11 ανήλικων μαθητών της Λάρισας (διαδηλωτών και μη), που κατηγορήθηκαν (μεταξύ άλλων κακουργημάτων και πλημμελημάτων) και για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, κατά τα γεγονότα της 8ης Δεκεμβρίου 2008 στη Λάρισα, υπήρξε η σοβαρότερη θεσμική εκτροπή των τελευταίων χρόνων.
Επιβεβαίωσε με τον πιο δραματικό τρόπο τους φόβους όλων εκείνων που αντέδρασαν και αντιδρούν στην ψήφιση των τρομονόμων.
Απέδειξε ότι στόχοι της αντι-τρομοκρατικής νομοθεσίας δεν είναι οι δήθεν ένοπλες ομάδες, αλλά κάθε μαζικό, μαχητικό, κοινωνικό κίνημα και άρα κάθε αγωνιζόμενος που κατεβαίνει στο δρόμο, αντιδρά, διαμαρτύρεται, διεκδικεί και αμφισβητεί. Πριν απ' όλα όμως κατέδειξε ότι δίπλα στον κρατικό αυταρχισμό αναπτύσσεται κι ένας ιδιόμορφος ρατσισμός απέναντι στη νεολαία και το κίνημά της, για τα οποία φαίνεται να καθιερώνεται πλέον ένα μόνιμο τεκμήριο υποψίας, ενώ οι ποινικές δίκες μετατρέπονται σε αιχμηρότατο πολιτικό εργαλείο.
Η απόφαση του Τριμελούς Δικαστηρίου Ανηλίκων Λάρισας, με την πλήρη απαλλαγή των 9 από τους 11 κατηγορουμένους ανηλίκους από κάθε κατηγορία, υπήρξε μια -εν μέρει- γενναία απόφαση.
Ο εφιάλτης όμως που έζησαν τα παιδιά αυτά, βρισκόμενα σε δικαστική ομηρία για δύο ολόκληρα χρόνια, ασφαλώς σημάδεψε την ψυχοσύνθεσή τους σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία, γεγονός που θέλω να πιστεύω ότι δεν θα αποτελέσει τροχοπέδη για την ομαλή εξέλιξη της πολιτικής και κοινωνικής τους συνειδητοποίησης.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι τα δύο ανήλικα παιδιά, που σύμφωνα με την απόφαση «τέλεσαν τα αδικήματα της έκρηξης και των διακεκριμένων φθορών (ο ένας εξ αυτών κατ' εξακολούθηση)», υπήρξαν οι πιο αδύναμοι κρίκοι αυτής της αλυσίδας, αφού είχαν το «μειονέκτημα» ο μεν ένας να είναι αλβανικής καταγωγής, ο δε άλλος να έχει ιδιαίτερα υψηλό ανάστημα..!
Κι από την άλλη πλευρά, η πόρτα των τρομονόμων παραμένει μισάνοιχτη. Είναι προφανές ότι κινούμαστε με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς έναν διοικητικό ολοκληρωτισμό, που κυριαρχείται από το δόγμα της «μηδενικής ανοχής», την άμεση και εντατική ποινικοποίηση των διαδηλώσεων και κάθε διαμαρτυρίας και τη θεαματική αύξηση των αυθαίρετων και τυχαίων συλλήψεων.
Ευθύνη όλων μας να υπερασπιστούμε σταθερά και επίμονα τα κοινωνικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες και να αντισταθούμε με κάθε τρόπο στην πολιτική αυθαιρεσία και βαρβαρότητα, που όπως φαίνεται συμβαδίζουν απόλυτα με τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιφυλάσσουν.
Θεσσαλονίκη 17 Δεκεμβρίου 2010
Αρετή Σκουνάκη,
Συνήγορος υπεράσπισης μίας (εκ των αθωωθέντων) ανήλικης μαθήτριας
Κατέρρευσαν Όλες οι κατηγορίες εναντίον των ανήλικων κατηγορουμένων στη Λάρισα! 7 αθωώθηκαν (μεταξύ αυτών και η κόρη του σ. Γιώργου Παπανικολάου, μέλους της ΣΟ του ΠΚ) και 2 καταδικάστηκαν με αναστολή, για «διακεκριμένη φθορά κατ’ εξακολούθηση και έκρηξη» . 27 μήνες ο ένας και 29 ο δεύτερος απλά και μόνο για να μην ξευτιλιστούν τελείως οι διωκτικές αρχές και ο Άρειος Πάγος που διέταξε δίωξη ανηλίκων για σύσταση συμμορίας και τρομοκρατικής ομάδας! Ο Αγώνας όμως και Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ δεν δικάζονται κύριοι Αεροπαγίτες.
_________________
Παν. Βήχος.
_________________
Παν. Βήχος.
Στη δίκη των παιδιών αποδείχθηκε με μαρτυρίες και με φωτογραφίες πως οι αστυνομικοί λένε ψέματα. Ένας δημοσιογράφος αναγνώρισε τον εαυτό του στη συγκέντρωση της πλατείας ταχυδρομείου στις 6.30 μμ στις 8-12-2008- όπου σημειωτέον δεν φαίνεται κανείς απ τους διαδηλωτές να φορά κουκούλα/ούτε ένας!- και περιέγραψε τη συγκέντρωση σαν διαδήλωση 2.000 περίπου απλών ανθρώπων και όχι «700 ατόμων που όλοι φορούσαν κουκούλα και έφεραν η πλειοψηφία αυτών στην πλάτη σακίδια με βόμβες μολότωφ» όπως λένε οι αστυνομικοί στις καταθέσεις τους.
Ο αστυνομικός συγκεκριμένα που κατηγορεί την κόρη μου αναφέρει στην κατάθεσή του: «…μέχρι την 18.30 ώρα που άρχισε η πορεία ο αριθμός των διαδηλωτών διαρκώς αυξανόταν. Οι παρευρισκόμενοι διαδηλωτές έφεραν η πλειοψηφία αυτών τσάντες στις οποίες όπως αποδείχθηκε αργότερα βόμβες μολότωφ και άλλα αντικείμενα τα οποία χρησιμοποίησαν αργότερα για την πρόκληση φθορών και επιθέσεων…Μόλις έφθασαν στην κεντρική πλατεία όλοι μαζί οργανωμένοι άρχισαν να προκαλούν φθορές σε καταστήματα τραπεζών που βρίσκονται πέριξ αυτής με πέτρες και λοστούς τα οποία έβγαζαν απ τις τσάντες τους…». Στο τέλος της κατάθεσής του λέει «κλείνοντας θέλω να πω ότι κατά τη διάρκεια των επεισοδίων τραυματίστηκα στο αριστερό μάτι από πέτρα διαδηλωτών προκαλώντας οίδημα». Ο καθηγητής, αυτόπτης μάρτυρας της σύλληψης της κόρης μου, κατέθεσε ότι ο αστυνομικός που τη συνέλαβε έπεσε πάνω της για να την προστατεύσει απ τα χτυπήματα των γκλομπ των αστυνομικών των ματ, φωνάζοντας «αφήστε την αυτή είναι δική μας» και κάποιος απ αυτούς, τον τραυμάτισε στο μάτι εκείνη την ώρα.
Με μόνο στοιχείο λοιπόν αυτές τις καταθέσεις των αστυνομικών που ολοφάνερα ψεύδονται, προσπαθούν να καταδικάσουν τα παιδιά μας και ρωτούν επίμονα αν πετούσαν πέτρες και αν πιστεύουμε ότι πετούσαν πέτρες. Στα ψέματα των αστυνομικών οι δικαστές αποφεύγουν ν αναφερθούν και όταν αμφισβητείται η κατάθεσή τους ρωτούν «γιατί οι αστυνομικοί να πουν ψέματα;», ενώ όταν τους απαντάμε πως μια εξήγηση είναι πως «θέλανε να δείξουν έργο και πως γι αυτό έκαναν συλλήψεις ακόμη και στο σωρό» απαντούν μ ένα περιφρονητικό νεύμα του κεφαλιού.
Ο αστυνομικός συγκεκριμένα που κατηγορεί την κόρη μου αναφέρει στην κατάθεσή του: «…μέχρι την 18.30 ώρα που άρχισε η πορεία ο αριθμός των διαδηλωτών διαρκώς αυξανόταν. Οι παρευρισκόμενοι διαδηλωτές έφεραν η πλειοψηφία αυτών τσάντες στις οποίες όπως αποδείχθηκε αργότερα βόμβες μολότωφ και άλλα αντικείμενα τα οποία χρησιμοποίησαν αργότερα για την πρόκληση φθορών και επιθέσεων…Μόλις έφθασαν στην κεντρική πλατεία όλοι μαζί οργανωμένοι άρχισαν να προκαλούν φθορές σε καταστήματα τραπεζών που βρίσκονται πέριξ αυτής με πέτρες και λοστούς τα οποία έβγαζαν απ τις τσάντες τους…». Στο τέλος της κατάθεσής του λέει «κλείνοντας θέλω να πω ότι κατά τη διάρκεια των επεισοδίων τραυματίστηκα στο αριστερό μάτι από πέτρα διαδηλωτών προκαλώντας οίδημα». Ο καθηγητής, αυτόπτης μάρτυρας της σύλληψης της κόρης μου, κατέθεσε ότι ο αστυνομικός που τη συνέλαβε έπεσε πάνω της για να την προστατεύσει απ τα χτυπήματα των γκλομπ των αστυνομικών των ματ, φωνάζοντας «αφήστε την αυτή είναι δική μας» και κάποιος απ αυτούς, τον τραυμάτισε στο μάτι εκείνη την ώρα.
Με μόνο στοιχείο λοιπόν αυτές τις καταθέσεις των αστυνομικών που ολοφάνερα ψεύδονται, προσπαθούν να καταδικάσουν τα παιδιά μας και ρωτούν επίμονα αν πετούσαν πέτρες και αν πιστεύουμε ότι πετούσαν πέτρες. Στα ψέματα των αστυνομικών οι δικαστές αποφεύγουν ν αναφερθούν και όταν αμφισβητείται η κατάθεσή τους ρωτούν «γιατί οι αστυνομικοί να πουν ψέματα;», ενώ όταν τους απαντάμε πως μια εξήγηση είναι πως «θέλανε να δείξουν έργο και πως γι αυτό έκαναν συλλήψεις ακόμη και στο σωρό» απαντούν μ ένα περιφρονητικό νεύμα του κεφαλιού.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΗ΄
Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου ):
Θα συζητηθεί η με αριθμό 304/6-12-2010 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κυρίας Ηρούς Διώτη προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικά με τη δίκη έντεκα ανηλίκων που κατηγορούνται με βάση τον «τρομονόμο» στη Λάρισα.
Κυρία Διώτη, έχετε το λόγο για δύο λεπτά για να αναπτύξετε την ερώτησή σας.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, σήμερα ξεκίνησε η δίκη στο Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων της Λάρισας των έντεκα ανηλίκων που είχαν συλληφθεί στις 8 και 9 Δεκεμβρίου του 2008 στα γεγονότα που ακολούθησαν την πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Οι έντεκα ανήλικοι είχαν συλληφθεί μαζί με οκτώ ενηλίκους και εναντίον τους συστάθηκε βαρύ κατηγορητήριο βασισμένο στο μεγαλύτερο μέρος του στον «τρομονόμο», που τους καταλόγιζε έντεκα αξιόποινες πράξεις, οι οποίες, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τελέστηκαν από κοινού με τους ενήλικους κατηγορούμενους.
Το Συμβούλιο Εφετών Λάρισας, μετά από εισαγγελική πρόταση, εξέδωσε απαλλακτικό βούλευμα, που είδε το φως της δημοσιότητας στις 25 Μαρτίου του 2010, σύμφωνα με το οποίο έκρινε ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις κατά των οκτώ ενηλίκων κατηγορουμένων για τις ίδιες αξιόποινες πράξεις, για τις οποίες και σήμερα κατηγορούνται και οι ανήλικοι συλληφθέντες.
Είναι αδιανόητο, κύριε Υπουργέ, να κατηγορούνται ανήλικοι μαθητές που έπραξαν απλώς το αυτονόητο, να κατέβουν δηλαδή στη διαδήλωση για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και να σέρνονται στα δικαστήρια με τον «τρομονόμο». Η κοινωνία της Λάρισας είναι ανάστατη και περιμένει απαντήσεις. Η χρήση του περιβόητου «τρομονόμου» για να περιοριστούν δικαιώματα και ελευθερίες και να σταλούν μηνύματα πειθάρχησης είναι εξοργιστική για τον οποιονδήποτε πολίτη.
Να σας θυμίσω ότι σε συνέντευξη σας στις 17/12/2008, ως υπεύθυνος, ως πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για θέματα εσωτερικών είχατε πει ότι «δεν συλλαμβάνεις ένα δεκατριάχρονο ή δεκατετράχρονο παιδί επειδή πάνω στην οργή του διαμαρτύρεται».
Επίσης, παριστάμενος στην Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας που πραγματοποιήθηκε στις 13 Νοεμβρίου του 2009 στη Λάρισα, πριν την έναρξη των εργασιών είχατε συναντηθεί ως Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τους γονείς των συλληφθέντων και στις δηλώσεις που είχατε κάνει στα Μέσα, είχατε δηλώσει ότι «όσες δηλώσεις έχω κάνει στο παρελθόν και λίγο μετά τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου και για τα παιδιά της Λάρισας, ισχύουν στο ακέραιο και τώρα. Εκείνο, λοιπόν, που έχω να πω είναι ότι ο νόμος για την κουκούλα θα καταργηθεί άμεσα και από την πλευρά μας θα καταδειχθεί με κάθε δυνατό τρόπο, ότι οι δικαστές απονέμουν τη δικαιοσύνη, όπως πρέπει να την απονείμουν».
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
Πέραν των δεσμεύσεων σας για την κατάργηση των επίμαχων διατάξεων για την κατάργηση του νόμου 3772/2009, γνωστού και ως «κουκουλονόμου», που δεν τις τηρήσατε, έρχεται να προστεθεί και μέσα στο καλοκαίρι με συνοπτικές διαδικασίες μια σειρά τροποποιήσεων του «τρομονόμου», που ουσιαστικά στρέφονται ενάντια στο κοινωνικό κίνημα και τις πολιτικές ελευθερίες, κύριε Υπουργέ. Γι’ αυτό και σας ρωτάμε αν θα τηρήσετε τις δεσμεύσεις σας όσον αφορά τον «κουκουλονόμο» και αν θα δηλώσετε δημόσια ότι επ’ ουδενί εμπίπτει στις διατάξεις του οποιουδήποτε «τρομονόμου» η περίπτωση των έντεκα ανηλίκων της Λάρισας. Και δεύτερον, αν θα καταργήσετε τον «τρομονόμο», ο οποίος έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με αυτές του Ελληνικού Συντάγματος, που προστατεύει ελευθερίες και δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου ): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Στην ερώτηση της κυρίας Διώτη, θα απαντήσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Καστανίδης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία συνάδελφε, κύριοι συνάδελφοι, με αφορμή την ερώτηση θα επαναλάβω ακριβώς τα ίδια πράγματα που έχω πει και στο πρόσφατο ή απώτερο παρελθόν: «Όλες οι δεσμεύσεις μας ισχύουν».
Μπορώ να εικάσω με βάση και το απαλλακτικό βούλευμα για τους ενηλίκους, ποια θα είναι η πιθανή συνέχεια και η απόφαση του Δικαστηρίου της Λάρισας. Ωστόσο δεν είμαι εγώ αυτός, ο οποίος θα υποδείξω στους δικαστικούς λειτουργούς τι ακριβώς θα πράξουν.
Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω κρίνοντας γενικότερα και μιλώντας πολιτικά για το θέμα, ότι είναι προφανές πως ένα ανήλικο παιδί πρέπει να υφίσταται διαφορετική κατ’ αρχήν μεταχείριση από έναν ενήλικα -πολύ περισσότερο, που εκφράζει διαμαρτυρόμενος την οργή του για συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες.
Σε περιόδους οικονομικής και κοινωνικής κρίσης οι κατασταλτικοί μηχανισμοί πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί και αυτοσυγκρατημένοι. Η δε δικαιοσύνη, όπως και οι ίδιοι οι πολιτικοί μηχανισμοί, πρέπει να αντιμετωπίζουν τη νεολαία σε τέτοιες περιόδους κρίσης όχι με διάθεση καταστολής, αλλά με διάθεση και με πνεύμα συγκατάβασης, κατανόησης και επιείκειας.
(2SS)
Έτσι δικαιώνεται και το νόημα της δημοκρατίας. Γιατί η δημοκρατία δοκιμάζεται στις δύσκολες συνθήκες και όχι όταν όλα είναι καλά και από την άποψη της οικονομίας ή και από την άποψη της κοινωνίας. Και έχω την εντύπωση ότι και δικαστικοί λειτουργοί και πολιτικοί και εκπρόσωποι άλλων υπηρεσιών, όπως η Ελληνική Αστυνομία θα αντιληφθούν και θα συμμεριστούν τη διατύπωση στην οποία μπορούμε σήμερα όλοι μαζί να συμφωνήσουμε ότι ιδιαίτερα απέναντι στους ανήλικους, απέναντι στη νεολαία, ανεξαρτήτως της ενηλικότητας ή της ανηλικότητάς της, θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί, να στηρίζουμε τη διάθεση έκφρασης στις διαμαρτυρίες τους -μέσα στα όρια, βέβαια, της νομιμότητας- και όχι να την καταστέλλουμε, να καταστέλλουμε τις διαθέσεις της και τα αιτήματά της.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει η ερωτώσα Βουλευτής κυρία Ηρώ Διώτη.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Κύριε Υπουργέ, κρατώ ότι θα κρατήσετε τις δεσμεύσεις σας. Όμως, νομίζω ότι θα πρέπει να είναι πολύ ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να εμπίπτουν οι έντεκα ανήλικοι σε τέτοιες περιπτώσεις, δηλαδή, σε οποιονδήποτε «τρομονόμο». Δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα της δίκης, αλλά και η ταλαιπωρία που έχουν υποστεί δύο χρόνια τώρα οι μαθητές και οι αδιανόητοι περιορισμοί που τους έχουν επιβληθεί, να παρουσιάζονται, δηλαδή, κάθε 1η του μηνός στο αστυνομικό τμήμα και να μην μπορούν να συμμετέχουν ούτε σε σχολική εκδρομή στο εξωτερικό, ως ύποπτοι φυγής. Ποιος θα τους αποζημιώσει για όλη αυτή την ταλαιπωρία; Δεν υπάρχουν εδώ ηθικά ζητήματα και ζητήματα δικαίου; Ποιος θα αποζημιώσει τους ανήλικους που απαλλάχθηκαν με το βούλευμα για το χρόνο που κάθισαν στη φυλακή; Ποιος; Ποιος θα απαντήσει στον κόσμο της Λάρισας και τους γονείς των παιδιών πώς γίνεται να εξαφανίζονται ως δια μαγείας οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο της SIEMENS, ενώ και τα δικά τους παιδιά αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες;
Στο θέμα του «τρομονόμου», κύριε Υπουργέ, μοιάζει να νομοθετείτε για να αντιμετωπίσετε κάποιον εσωτερικό εχθρό, τη στιγμή που ταυτόχρονα οι πολίτες πλήττονται βάναυσα από την πολιτική της Κυβέρνησης και τα μέτρα που εφαρμόζονται. Για παράδειγμα, να σας θυμίσω ότι ψηφίσατε στη Βουλή τη μετατροπή σε κακούργημα που επισύρει βαρύτατες ποινές, τη μη συμμόρφωση σε διαταγή πολιτικής επιστράτευσης, προκειμένου να αντιμετωπίσετε την απεργία των ιδιοκτητών φορτηγών.
Επίσης, μέσα στο κατακαλόκαιρο, ψηφίσατε τη δεύτερη κατά σειρά τροποποίηση του «τρομονόμου» του 2001, διευρύνοντας το πεδίο εφαρμογής του, έτσι που να πιάνει διαδηλωτές, απεργούς, καταληψίες και κάθε μορφή κοινωνικής αντίδρασης, την οποία ευθέως ποινικοποιείτε και την εντάσσετε στην, όπως τη λέτε, τρομοκρατία.
Χρησιμοποιήσατε ως πρόσχημα την κύρωση της Σύμβασης του Παλέρμο του ΟΗΕ, η οποία, παρεμπιπτόντως, μιλάει για το οργανωμένο έγκλημα και όλοι μέσα στην Αίθουσα το γνωρίζουν αυτό και τη χρησιμοποιήσατε εσείς εδώ για να δικαιολογήσετε μία πρωτοφανή αυταρχική νομοθεσία που στρέφεται ενάντια ακόμα και στις ίδιες τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Διότι, για παράδειγμα, τρομοκρατική οργάνωση μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και η ομάδα που διαπράττει πλημμέλημα, όπως η παρακώλυση των συγκοινωνιών. Έτσι, μπορεί να συλληφθούν και να δικαστούν για τρομοκρατικές πράξεις όσοι συμμετέχουν σε μία μαθητική πορεία, διότι καταργείται η διάταξη του νόμου που προέβλεπε ότι δεν δικάζεται ως τρομοκρατική μία πράξη, αν εκδηλώνεται ως προσπάθεια εγκαθίδρυσης του δημοκρατικού πολιτεύματος ή διαφύλαξης ή αποκατάστασης αυτού ή ως δράση υπέρ της ελευθερίας ή αποσκοπεί στην άσκηση θεμελιώδους ατομικής, πολιτικής ή συνδικαλιστικής ελευθερίας.
Η κατάργηση της διάταξης αυτής μπορεί να είναι ταφόπλακα στα δικαιώματα της συνδικαλιστικής δράσης, κάτι που θα εξαρτάται από αυτόν που την ερμηνεύει και εφαρμόζει το νόμο ανάλογα με τις συνθήκες, διότι εισάγεται η έννοια της απειλής. Προβλέπεται ότι όποιος απειλεί με τέλεση εγκλήματος, για παράδειγμα -θα μπορούσε αυτό να είναι μία κατάληψη- και έτσι προκαλεί τρόμο, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Επίσης, ο κύκλος των μελών μία οργάνωσης περιλαμβάνει πλέον και όποιους παρέχουν κάθε είδους περιουσιακά στοιχεία, υλικά ή άυλα, κινητά ή ακίνητα, ή κάθε είδους χρηματοοικονομικά μέσα και η ποινή και γι’ αυτούς είναι κάθειρξη μέχρι δέκα χρόνια. Δηλαδή, όποιος παρέχει άσυλο σε καταδιωκόμενους διαδηλωτές, ας πούμε, ή στέλνει ρούχα και τρόφιμα στην Παλαιστίνη, δύναται να χαρακτηριστεί «παροχή υλικής βοήθειας στην τρομοκρατία».
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε, αν έχω την ανοχή σας.
Μάλιστα, ο νέος νόμος διευκρινίζει ρητά ότι αυτή η κατηγορία απευθύνεται ανεξάρτητα από τη διάπραξη οποιουδήποτε εγκλήματος από τα αναγραφόμενα στην παράγραφο 1. Και μη μου απαντήσετε ότι εσείς δεν το εννοείτε έτσι. Η νομοθεσία που ψηφίσατε αυτό λέει.
Κύριε Υπουργέ, κλείνω, λέγοντας ότι θα γνωρίζετε ότι ο κόσμος είναι τρομοκρατημένος από τα μέτρα και οι αντιδράσεις του σε αυτά δεν αντιμετωπίζονται με τέτοιες νομοθεσίες και με καταστολή. Το είπατε και εσείς. Δεν υπάρχει κανένας εσωτερικός εχθρός εκεί που τον ψάχνετε. Ο μόνος εσωτερικός εχθρός είναι η πολιτική της Κυβέρνησης που στοχοποιεί τη νομοθεσία για να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά προβλήματα. Και σας καλούμε να αλλάξετε πορεία και σας καλούμε να καταργήσετε τον «τρομονόμο», γιατί είναι όνειδος για μία Δημοκρατία.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Δικαιοσύνης.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Το πάθος της αγόρευσης θα πρέπει να μη σας οδηγεί σε λανθασμένες νομικές εκτιμήσεις. Λίγο έως πολύ, μου είπατε «μη μου απαντήσετε με έναν ορισμένο τρόπο». Δεν το εκλαμβάνω ως υπόδειξη για το πώς θα σας απαντήσω, ταυτόχρονα, όμως, θα ήθελα να μου επιτρέψετε τη σύσταση ότι, όταν ασχολείστε με ένα νομικό κείμενο, είναι χρήσιμο να το έχετε διεκπεραιώσει, τουλάχιστον ως προς την ανάγνωση, καλά. Διότι είναι προφανές ότι με καμία διάταξη δεν διώκεται ούτε αυτός που προσφέρει άσυλο στους διαδηλωτές ούτε με καμία διάταξη του ποινικού μας δικαίου διώκεται αυτός ο οποίος θα στείλει βοήθεια στην Παλαιστίνη.
Δεύτερον, θα σας πω, επίσης, παρότι το Κόμμα σας δεν το έθεσε με αυτό τον τρόπο όταν συζητούσαμε την κύρωση για το Παλέρμο, ότι ο ν. 3875 κάνει ένα βήμα περαιτέρω, κατά την άποψή μου, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων. Και θα σας εξηγήσω γιατί. Το αναφέρει και η αιτιολογική έκθεση του νόμου με τον οποίο κυρώνουμε το Παλέρμο και είχα και την ευκαιρία, όταν ο κ. Σκυλλάκος το έθεσε κατά τη συζήτηση, να του εξηγήσω δύο φορές και στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή και ενώπιον του Τμήματος. Η διατύπωση της παραγράφου 8 του άρθρου 187 έχει ένα πρόβλημα. Έχει στενότερη διατύπωση των διατυπώσεων της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Συντάγματος. Και υπήρχε πάντοτε ένα ερώτημα. Παραδείγματος χάριν, η παράγραφος 8 του άρθρου 187 δεν περιλαμβάνει δικαιώματα που προστατεύονται από το άρθρο 7 του Συντάγματος, ενώ κάνει ρητή αναφορά στο άρθρο 5 του Συντάγματος. Και είχα δηλώσει ότι η περιοριστική διατύπωση του άρθρου 187 παράγραφος 8 είναι προτιμότερο να καταργηθεί και να ισχύει η αντίστοιχη διάταξη του άρθρου 2 -αν θυμάμαι καλά, διότι δεν το έχω πρόχειρο αυτή την ώρα- που είναι υπερνομοθετικής ισχύος, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, όπως επίσης και τα αντίστοιχα άρθρα του Συντάγματος και ιδιαίτερα το ακροτελεύτιο, όπου σε απόπειρα καταργήσεως ή παρακωλύσεως των δημοκρατικών θεσμών, ανατίθεται στον Έλληνα πολίτη να πράξει και να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο.
Ισχυρίστηκα και ισχυρίζομαι και τώρα με επιμονή, ότι τόσο το Σύνταγμα, όσο και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου προστατεύουν πολύ καλύτερα και σε ευρύτερο πλαίσιο τα δικαιώματα, τα οποία με στενότερο τρόπο πιθανόν -τονίζω τη λέξη «πιθανόν»- προστατεύονταν με την παράγραφο 8 του άρθρου 187. Και επιμένω στο ότι έχω δίκιο και νομικό και πολιτικό και θα το υπερασπιστώ μέχρι τέλους αυτό.
Σε ό,τι αφορά τις δεσμεύσεις, δεν ανήκω στην κατηγορία εκείνων που δεν τηρούν αυτά τα οποία έχουν πει. Η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή υπό τον ομότιμο Καθηγητή Μανωλεδάκη, ήδη είχε ετοιμάσει την αναμόρφωση του Γενικού Μέρους του Ποινικού Κώδικα και έτσι είχα την ευκαιρία, σε συμφωνία με τη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή -διότι είναι λάθος την ώρα που δουλεύει μία Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή να επεμβαίνεις στο έργο της, γι’ αυτό τονίζω σε συμφωνία- να αποσπάσουμε τις διατάξεις που ήδη είχαν ετοιμαστεί για τον εκσυγχρονισμό του συστήματος ποινών και να το συζητήσουμε στο νομοσχέδιο που ήδη βρίσκεται στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή και συζητείται σήμερα σε δεύτερη ανάγνωση για τον εξορθολογισμό στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης.
Η υπό τον κ. Μανωλεδάκη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, αυτή την ώρα ταχέως διεκπεραιώνει και την αναμόρφωση του Ειδικού Μέρους του Ποινικού Κώδικα και τα θέματα του «κουκουλονόμου» εντάσσονται σε πλειάδα διατάξεων του Ειδικού Μέρους. Αναμένω, λοιπόν, μέσα σε σύντομο χρονικά διάστημα να έρθει ολόκληρο το νομοσχέδιο που αφορά την αναμόρφωση του συνόλου του Ποινικού Κώδικα, για να το συζητήσω μαζί σας και για να ψηφίσουμε τις σχετικές διατάξεις.
Ευχαριστώ πολύ.
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΗ΄
Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου ):
Θα συζητηθεί η με αριθμό 304/6-12-2010 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κυρίας Ηρούς Διώτη προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικά με τη δίκη έντεκα ανηλίκων που κατηγορούνται με βάση τον «τρομονόμο» στη Λάρισα.
Κυρία Διώτη, έχετε το λόγο για δύο λεπτά για να αναπτύξετε την ερώτησή σας.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, σήμερα ξεκίνησε η δίκη στο Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων της Λάρισας των έντεκα ανηλίκων που είχαν συλληφθεί στις 8 και 9 Δεκεμβρίου του 2008 στα γεγονότα που ακολούθησαν την πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Οι έντεκα ανήλικοι είχαν συλληφθεί μαζί με οκτώ ενηλίκους και εναντίον τους συστάθηκε βαρύ κατηγορητήριο βασισμένο στο μεγαλύτερο μέρος του στον «τρομονόμο», που τους καταλόγιζε έντεκα αξιόποινες πράξεις, οι οποίες, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τελέστηκαν από κοινού με τους ενήλικους κατηγορούμενους.
Το Συμβούλιο Εφετών Λάρισας, μετά από εισαγγελική πρόταση, εξέδωσε απαλλακτικό βούλευμα, που είδε το φως της δημοσιότητας στις 25 Μαρτίου του 2010, σύμφωνα με το οποίο έκρινε ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις κατά των οκτώ ενηλίκων κατηγορουμένων για τις ίδιες αξιόποινες πράξεις, για τις οποίες και σήμερα κατηγορούνται και οι ανήλικοι συλληφθέντες.
Είναι αδιανόητο, κύριε Υπουργέ, να κατηγορούνται ανήλικοι μαθητές που έπραξαν απλώς το αυτονόητο, να κατέβουν δηλαδή στη διαδήλωση για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και να σέρνονται στα δικαστήρια με τον «τρομονόμο». Η κοινωνία της Λάρισας είναι ανάστατη και περιμένει απαντήσεις. Η χρήση του περιβόητου «τρομονόμου» για να περιοριστούν δικαιώματα και ελευθερίες και να σταλούν μηνύματα πειθάρχησης είναι εξοργιστική για τον οποιονδήποτε πολίτη.
Να σας θυμίσω ότι σε συνέντευξη σας στις 17/12/2008, ως υπεύθυνος, ως πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για θέματα εσωτερικών είχατε πει ότι «δεν συλλαμβάνεις ένα δεκατριάχρονο ή δεκατετράχρονο παιδί επειδή πάνω στην οργή του διαμαρτύρεται».
Επίσης, παριστάμενος στην Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας που πραγματοποιήθηκε στις 13 Νοεμβρίου του 2009 στη Λάρισα, πριν την έναρξη των εργασιών είχατε συναντηθεί ως Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τους γονείς των συλληφθέντων και στις δηλώσεις που είχατε κάνει στα Μέσα, είχατε δηλώσει ότι «όσες δηλώσεις έχω κάνει στο παρελθόν και λίγο μετά τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου και για τα παιδιά της Λάρισας, ισχύουν στο ακέραιο και τώρα. Εκείνο, λοιπόν, που έχω να πω είναι ότι ο νόμος για την κουκούλα θα καταργηθεί άμεσα και από την πλευρά μας θα καταδειχθεί με κάθε δυνατό τρόπο, ότι οι δικαστές απονέμουν τη δικαιοσύνη, όπως πρέπει να την απονείμουν».
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
Πέραν των δεσμεύσεων σας για την κατάργηση των επίμαχων διατάξεων για την κατάργηση του νόμου 3772/2009, γνωστού και ως «κουκουλονόμου», που δεν τις τηρήσατε, έρχεται να προστεθεί και μέσα στο καλοκαίρι με συνοπτικές διαδικασίες μια σειρά τροποποιήσεων του «τρομονόμου», που ουσιαστικά στρέφονται ενάντια στο κοινωνικό κίνημα και τις πολιτικές ελευθερίες, κύριε Υπουργέ. Γι’ αυτό και σας ρωτάμε αν θα τηρήσετε τις δεσμεύσεις σας όσον αφορά τον «κουκουλονόμο» και αν θα δηλώσετε δημόσια ότι επ’ ουδενί εμπίπτει στις διατάξεις του οποιουδήποτε «τρομονόμου» η περίπτωση των έντεκα ανηλίκων της Λάρισας. Και δεύτερον, αν θα καταργήσετε τον «τρομονόμο», ο οποίος έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με αυτές του Ελληνικού Συντάγματος, που προστατεύει ελευθερίες και δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου ): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Στην ερώτηση της κυρίας Διώτη, θα απαντήσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Καστανίδης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία συνάδελφε, κύριοι συνάδελφοι, με αφορμή την ερώτηση θα επαναλάβω ακριβώς τα ίδια πράγματα που έχω πει και στο πρόσφατο ή απώτερο παρελθόν: «Όλες οι δεσμεύσεις μας ισχύουν».
Μπορώ να εικάσω με βάση και το απαλλακτικό βούλευμα για τους ενηλίκους, ποια θα είναι η πιθανή συνέχεια και η απόφαση του Δικαστηρίου της Λάρισας. Ωστόσο δεν είμαι εγώ αυτός, ο οποίος θα υποδείξω στους δικαστικούς λειτουργούς τι ακριβώς θα πράξουν.
Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω κρίνοντας γενικότερα και μιλώντας πολιτικά για το θέμα, ότι είναι προφανές πως ένα ανήλικο παιδί πρέπει να υφίσταται διαφορετική κατ’ αρχήν μεταχείριση από έναν ενήλικα -πολύ περισσότερο, που εκφράζει διαμαρτυρόμενος την οργή του για συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες.
Σε περιόδους οικονομικής και κοινωνικής κρίσης οι κατασταλτικοί μηχανισμοί πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί και αυτοσυγκρατημένοι. Η δε δικαιοσύνη, όπως και οι ίδιοι οι πολιτικοί μηχανισμοί, πρέπει να αντιμετωπίζουν τη νεολαία σε τέτοιες περιόδους κρίσης όχι με διάθεση καταστολής, αλλά με διάθεση και με πνεύμα συγκατάβασης, κατανόησης και επιείκειας.
(2SS)
Έτσι δικαιώνεται και το νόημα της δημοκρατίας. Γιατί η δημοκρατία δοκιμάζεται στις δύσκολες συνθήκες και όχι όταν όλα είναι καλά και από την άποψη της οικονομίας ή και από την άποψη της κοινωνίας. Και έχω την εντύπωση ότι και δικαστικοί λειτουργοί και πολιτικοί και εκπρόσωποι άλλων υπηρεσιών, όπως η Ελληνική Αστυνομία θα αντιληφθούν και θα συμμεριστούν τη διατύπωση στην οποία μπορούμε σήμερα όλοι μαζί να συμφωνήσουμε ότι ιδιαίτερα απέναντι στους ανήλικους, απέναντι στη νεολαία, ανεξαρτήτως της ενηλικότητας ή της ανηλικότητάς της, θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί, να στηρίζουμε τη διάθεση έκφρασης στις διαμαρτυρίες τους -μέσα στα όρια, βέβαια, της νομιμότητας- και όχι να την καταστέλλουμε, να καταστέλλουμε τις διαθέσεις της και τα αιτήματά της.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει η ερωτώσα Βουλευτής κυρία Ηρώ Διώτη.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Κύριε Υπουργέ, κρατώ ότι θα κρατήσετε τις δεσμεύσεις σας. Όμως, νομίζω ότι θα πρέπει να είναι πολύ ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να εμπίπτουν οι έντεκα ανήλικοι σε τέτοιες περιπτώσεις, δηλαδή, σε οποιονδήποτε «τρομονόμο». Δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα της δίκης, αλλά και η ταλαιπωρία που έχουν υποστεί δύο χρόνια τώρα οι μαθητές και οι αδιανόητοι περιορισμοί που τους έχουν επιβληθεί, να παρουσιάζονται, δηλαδή, κάθε 1η του μηνός στο αστυνομικό τμήμα και να μην μπορούν να συμμετέχουν ούτε σε σχολική εκδρομή στο εξωτερικό, ως ύποπτοι φυγής. Ποιος θα τους αποζημιώσει για όλη αυτή την ταλαιπωρία; Δεν υπάρχουν εδώ ηθικά ζητήματα και ζητήματα δικαίου; Ποιος θα αποζημιώσει τους ανήλικους που απαλλάχθηκαν με το βούλευμα για το χρόνο που κάθισαν στη φυλακή; Ποιος; Ποιος θα απαντήσει στον κόσμο της Λάρισας και τους γονείς των παιδιών πώς γίνεται να εξαφανίζονται ως δια μαγείας οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο της SIEMENS, ενώ και τα δικά τους παιδιά αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες;
Στο θέμα του «τρομονόμου», κύριε Υπουργέ, μοιάζει να νομοθετείτε για να αντιμετωπίσετε κάποιον εσωτερικό εχθρό, τη στιγμή που ταυτόχρονα οι πολίτες πλήττονται βάναυσα από την πολιτική της Κυβέρνησης και τα μέτρα που εφαρμόζονται. Για παράδειγμα, να σας θυμίσω ότι ψηφίσατε στη Βουλή τη μετατροπή σε κακούργημα που επισύρει βαρύτατες ποινές, τη μη συμμόρφωση σε διαταγή πολιτικής επιστράτευσης, προκειμένου να αντιμετωπίσετε την απεργία των ιδιοκτητών φορτηγών.
Επίσης, μέσα στο κατακαλόκαιρο, ψηφίσατε τη δεύτερη κατά σειρά τροποποίηση του «τρομονόμου» του 2001, διευρύνοντας το πεδίο εφαρμογής του, έτσι που να πιάνει διαδηλωτές, απεργούς, καταληψίες και κάθε μορφή κοινωνικής αντίδρασης, την οποία ευθέως ποινικοποιείτε και την εντάσσετε στην, όπως τη λέτε, τρομοκρατία.
Χρησιμοποιήσατε ως πρόσχημα την κύρωση της Σύμβασης του Παλέρμο του ΟΗΕ, η οποία, παρεμπιπτόντως, μιλάει για το οργανωμένο έγκλημα και όλοι μέσα στην Αίθουσα το γνωρίζουν αυτό και τη χρησιμοποιήσατε εσείς εδώ για να δικαιολογήσετε μία πρωτοφανή αυταρχική νομοθεσία που στρέφεται ενάντια ακόμα και στις ίδιες τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Διότι, για παράδειγμα, τρομοκρατική οργάνωση μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και η ομάδα που διαπράττει πλημμέλημα, όπως η παρακώλυση των συγκοινωνιών. Έτσι, μπορεί να συλληφθούν και να δικαστούν για τρομοκρατικές πράξεις όσοι συμμετέχουν σε μία μαθητική πορεία, διότι καταργείται η διάταξη του νόμου που προέβλεπε ότι δεν δικάζεται ως τρομοκρατική μία πράξη, αν εκδηλώνεται ως προσπάθεια εγκαθίδρυσης του δημοκρατικού πολιτεύματος ή διαφύλαξης ή αποκατάστασης αυτού ή ως δράση υπέρ της ελευθερίας ή αποσκοπεί στην άσκηση θεμελιώδους ατομικής, πολιτικής ή συνδικαλιστικής ελευθερίας.
Η κατάργηση της διάταξης αυτής μπορεί να είναι ταφόπλακα στα δικαιώματα της συνδικαλιστικής δράσης, κάτι που θα εξαρτάται από αυτόν που την ερμηνεύει και εφαρμόζει το νόμο ανάλογα με τις συνθήκες, διότι εισάγεται η έννοια της απειλής. Προβλέπεται ότι όποιος απειλεί με τέλεση εγκλήματος, για παράδειγμα -θα μπορούσε αυτό να είναι μία κατάληψη- και έτσι προκαλεί τρόμο, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Επίσης, ο κύκλος των μελών μία οργάνωσης περιλαμβάνει πλέον και όποιους παρέχουν κάθε είδους περιουσιακά στοιχεία, υλικά ή άυλα, κινητά ή ακίνητα, ή κάθε είδους χρηματοοικονομικά μέσα και η ποινή και γι’ αυτούς είναι κάθειρξη μέχρι δέκα χρόνια. Δηλαδή, όποιος παρέχει άσυλο σε καταδιωκόμενους διαδηλωτές, ας πούμε, ή στέλνει ρούχα και τρόφιμα στην Παλαιστίνη, δύναται να χαρακτηριστεί «παροχή υλικής βοήθειας στην τρομοκρατία».
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε, αν έχω την ανοχή σας.
Μάλιστα, ο νέος νόμος διευκρινίζει ρητά ότι αυτή η κατηγορία απευθύνεται ανεξάρτητα από τη διάπραξη οποιουδήποτε εγκλήματος από τα αναγραφόμενα στην παράγραφο 1. Και μη μου απαντήσετε ότι εσείς δεν το εννοείτε έτσι. Η νομοθεσία που ψηφίσατε αυτό λέει.
Κύριε Υπουργέ, κλείνω, λέγοντας ότι θα γνωρίζετε ότι ο κόσμος είναι τρομοκρατημένος από τα μέτρα και οι αντιδράσεις του σε αυτά δεν αντιμετωπίζονται με τέτοιες νομοθεσίες και με καταστολή. Το είπατε και εσείς. Δεν υπάρχει κανένας εσωτερικός εχθρός εκεί που τον ψάχνετε. Ο μόνος εσωτερικός εχθρός είναι η πολιτική της Κυβέρνησης που στοχοποιεί τη νομοθεσία για να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά προβλήματα. Και σας καλούμε να αλλάξετε πορεία και σας καλούμε να καταργήσετε τον «τρομονόμο», γιατί είναι όνειδος για μία Δημοκρατία.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Δικαιοσύνης.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Το πάθος της αγόρευσης θα πρέπει να μη σας οδηγεί σε λανθασμένες νομικές εκτιμήσεις. Λίγο έως πολύ, μου είπατε «μη μου απαντήσετε με έναν ορισμένο τρόπο». Δεν το εκλαμβάνω ως υπόδειξη για το πώς θα σας απαντήσω, ταυτόχρονα, όμως, θα ήθελα να μου επιτρέψετε τη σύσταση ότι, όταν ασχολείστε με ένα νομικό κείμενο, είναι χρήσιμο να το έχετε διεκπεραιώσει, τουλάχιστον ως προς την ανάγνωση, καλά. Διότι είναι προφανές ότι με καμία διάταξη δεν διώκεται ούτε αυτός που προσφέρει άσυλο στους διαδηλωτές ούτε με καμία διάταξη του ποινικού μας δικαίου διώκεται αυτός ο οποίος θα στείλει βοήθεια στην Παλαιστίνη.
Δεύτερον, θα σας πω, επίσης, παρότι το Κόμμα σας δεν το έθεσε με αυτό τον τρόπο όταν συζητούσαμε την κύρωση για το Παλέρμο, ότι ο ν. 3875 κάνει ένα βήμα περαιτέρω, κατά την άποψή μου, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων. Και θα σας εξηγήσω γιατί. Το αναφέρει και η αιτιολογική έκθεση του νόμου με τον οποίο κυρώνουμε το Παλέρμο και είχα και την ευκαιρία, όταν ο κ. Σκυλλάκος το έθεσε κατά τη συζήτηση, να του εξηγήσω δύο φορές και στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή και ενώπιον του Τμήματος. Η διατύπωση της παραγράφου 8 του άρθρου 187 έχει ένα πρόβλημα. Έχει στενότερη διατύπωση των διατυπώσεων της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Συντάγματος. Και υπήρχε πάντοτε ένα ερώτημα. Παραδείγματος χάριν, η παράγραφος 8 του άρθρου 187 δεν περιλαμβάνει δικαιώματα που προστατεύονται από το άρθρο 7 του Συντάγματος, ενώ κάνει ρητή αναφορά στο άρθρο 5 του Συντάγματος. Και είχα δηλώσει ότι η περιοριστική διατύπωση του άρθρου 187 παράγραφος 8 είναι προτιμότερο να καταργηθεί και να ισχύει η αντίστοιχη διάταξη του άρθρου 2 -αν θυμάμαι καλά, διότι δεν το έχω πρόχειρο αυτή την ώρα- που είναι υπερνομοθετικής ισχύος, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, όπως επίσης και τα αντίστοιχα άρθρα του Συντάγματος και ιδιαίτερα το ακροτελεύτιο, όπου σε απόπειρα καταργήσεως ή παρακωλύσεως των δημοκρατικών θεσμών, ανατίθεται στον Έλληνα πολίτη να πράξει και να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο.
Ισχυρίστηκα και ισχυρίζομαι και τώρα με επιμονή, ότι τόσο το Σύνταγμα, όσο και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου προστατεύουν πολύ καλύτερα και σε ευρύτερο πλαίσιο τα δικαιώματα, τα οποία με στενότερο τρόπο πιθανόν -τονίζω τη λέξη «πιθανόν»- προστατεύονταν με την παράγραφο 8 του άρθρου 187. Και επιμένω στο ότι έχω δίκιο και νομικό και πολιτικό και θα το υπερασπιστώ μέχρι τέλους αυτό.
Σε ό,τι αφορά τις δεσμεύσεις, δεν ανήκω στην κατηγορία εκείνων που δεν τηρούν αυτά τα οποία έχουν πει. Η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή υπό τον ομότιμο Καθηγητή Μανωλεδάκη, ήδη είχε ετοιμάσει την αναμόρφωση του Γενικού Μέρους του Ποινικού Κώδικα και έτσι είχα την ευκαιρία, σε συμφωνία με τη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή -διότι είναι λάθος την ώρα που δουλεύει μία Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή να επεμβαίνεις στο έργο της, γι’ αυτό τονίζω σε συμφωνία- να αποσπάσουμε τις διατάξεις που ήδη είχαν ετοιμαστεί για τον εκσυγχρονισμό του συστήματος ποινών και να το συζητήσουμε στο νομοσχέδιο που ήδη βρίσκεται στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή και συζητείται σήμερα σε δεύτερη ανάγνωση για τον εξορθολογισμό στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης.
Η υπό τον κ. Μανωλεδάκη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, αυτή την ώρα ταχέως διεκπεραιώνει και την αναμόρφωση του Ειδικού Μέρους του Ποινικού Κώδικα και τα θέματα του «κουκουλονόμου» εντάσσονται σε πλειάδα διατάξεων του Ειδικού Μέρους. Αναμένω, λοιπόν, μέσα σε σύντομο χρονικά διάστημα να έρθει ολόκληρο το νομοσχέδιο που αφορά την αναμόρφωση του συνόλου του Ποινικού Κώδικα, για να το συζητήσω μαζί σας και για να ψηφίσουμε τις σχετικές διατάξεις.
Ευχαριστώ πολύ.
TVXS.GR: Ανοίγει ο φάκελος για τους ανήλικους «τρομοκράτες» της Λάρισας
http://www.tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF%CE%B3%CE%B5%CE%B9-%CE%BF-%CF%86%CE%AC%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%82-%C2%AB%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82%C2%BB-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CF%82
_________________
http://www.tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF%CE%B3%CE%B5%CE%B9-%CE%BF-%CF%86%CE%AC%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%82-%C2%AB%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82%C2%BB-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CF%82
_________________
TVXS.GR: Τη Δευτέρα θα συνεχιστεί η δίκη των ανήλικων «τρομοκρατών» της Λάρισας
http://www.tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%87%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF-%CE%B7-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%89%CE%BD-%C2%AB%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%BD%C2%BB-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CF%82
http://www.tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%87%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF-%CE%B7-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%89%CE%BD-%C2%AB%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%BD%C2%BB-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CF%82
Σήμερα 9/12/2010, από τις 13:00 μέχρι 14:00 έγινε κατάληψη από ~40 μαθητές στην Διεύθυνση Δ/θμιας Εκπαίδευσης Χανίων ως ένδειξη διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης στους μαθητές που δικάζονται στη Λάρισα για τις καταλήψεις του 2008, και για τις συλλήψεις και προσαγωγές μαθητών την Δευτέρα 6/12/2010 για συμμετοχή στην πορεία.
Κατάληψη Διεύθυνση Δ/θμιας Εκπαίδευσης Χανίων
Σήμερα, 9/11/2010 το κτήριο της Δ/θμιας εκπαίδευσης Χανίων, τελεί υπό κατάληψη από μαθητές, από τις 13:00 έως τις 14:00. Τα αιτήματά μας είναι η αποποινικοποίηση των αγώνων καθώς σήμερα δικάζονται συμμαθητές μας για τις κινητοποιήσεις του 2008. Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στους δικαζόμενους και απαιτούμε την κατάργηση πράξης νομοθετικού περιεχομένου που ποινικοποιεί τους αγώνες. Καταδικάζουμε την πολιτική που μειώνει τον προϋπολογισμό για την παιδεία κατά 11%, καταστρέφει ολοσχερώς τη δημόσια και δωρεάν παιδεία και οδηγεί όσους αγωνίζονται απέναντι στη «Δικαιοσύνη».
Όχι στην καταστολή.
Έχει έρθει πλέον η ώρα να ακουστούμε. Συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις για αναδιοργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος, δεν αρκούμαστε, δεν σιωπούμε.
ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΧΑΝΙΩΝ
ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝΕ ΠΕΛΑΤΕΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
ΑΝΤΕ ΑΝΝΟΥΛΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ…
Κατάληψη Διεύθυνση Δ/θμιας Εκπαίδευσης Χανίων
Σήμερα, 9/11/2010 το κτήριο της Δ/θμιας εκπαίδευσης Χανίων, τελεί υπό κατάληψη από μαθητές, από τις 13:00 έως τις 14:00. Τα αιτήματά μας είναι η αποποινικοποίηση των αγώνων καθώς σήμερα δικάζονται συμμαθητές μας για τις κινητοποιήσεις του 2008. Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στους δικαζόμενους και απαιτούμε την κατάργηση πράξης νομοθετικού περιεχομένου που ποινικοποιεί τους αγώνες. Καταδικάζουμε την πολιτική που μειώνει τον προϋπολογισμό για την παιδεία κατά 11%, καταστρέφει ολοσχερώς τη δημόσια και δωρεάν παιδεία και οδηγεί όσους αγωνίζονται απέναντι στη «Δικαιοσύνη».
Όχι στην καταστολή.
Έχει έρθει πλέον η ώρα να ακουστούμε. Συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις για αναδιοργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος, δεν αρκούμαστε, δεν σιωπούμε.
ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΧΑΝΙΩΝ
ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝΕ ΠΕΛΑΤΕΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
ΑΝΤΕ ΑΝΝΟΥΛΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ…
ΣΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΗΝ ΤΥΦΛΗ ΤΙΜΩΡΙΑ - Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τη δίκη των 11 ανηλίκων στη Λάρισα
Τετάρτη, 08 Δεκ. 2010, 12:36
Αρχίζει αύριο, στο Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων της Λάρισας, η δίκη των 11 ανηλίκων που παραπέμπονται με κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος, βάσει του Νόμου για την Τρομοκρατία, για καταστροφές κατά τις κινητοποιήσεις μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το Δεκέμβριο του 2008. Για το θέμα αυτό η εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Ελεάννα Ιωαννίδου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Μας ανησυχεί ιδιαίτερα η δίκη έντεκα συνομηλίκων του Αλέξη, για καταστροφές μετά τη δολοφονία του. Καθώς οι ενήλικοι συγκατηγορούμενοί τους έχουν ήδη απαλλαγεί τελεσίδικα και η ποινική ευθύνη σε μαζικές κινητοποιήσεις δύσκολα εξατομικεύεται, φοβόμαστε ότι οι ανήλικοι θα λειτουργήσουν ως εξιλαστήρια θύματα για να σταλεί προειδοποιητικό μήνυμα. Ακόμη περισσότερο μας ανησυχεί, όμως, ο νόμος 3875/2010 που πέρασε μέσα στον Αύγουστο και χωρίς ουσιαστική δημόσια διαβούλευση, διευρύνοντας τα όρια του αξιοποίνου αντίστοιχων πράξεων πέρα από κάθε έννοια συνταγματικής νομιμότητας. Στη γενιά του Αλέξη δε χρωστάμε την τυφλή τιμωρία, αλλά μια κοινωνία δικαιοσύνης και αλληλεγγύης με συνθήκες που να διοχετεύουν δημιουργικά και όχι καταστροφικά την ορμή τους».
Πηγή: Σελίδα Οικολόγων Πράσινων
Τετάρτη, 08 Δεκ. 2010, 12:36
Αρχίζει αύριο, στο Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων της Λάρισας, η δίκη των 11 ανηλίκων που παραπέμπονται με κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος, βάσει του Νόμου για την Τρομοκρατία, για καταστροφές κατά τις κινητοποιήσεις μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το Δεκέμβριο του 2008. Για το θέμα αυτό η εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Ελεάννα Ιωαννίδου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Μας ανησυχεί ιδιαίτερα η δίκη έντεκα συνομηλίκων του Αλέξη, για καταστροφές μετά τη δολοφονία του. Καθώς οι ενήλικοι συγκατηγορούμενοί τους έχουν ήδη απαλλαγεί τελεσίδικα και η ποινική ευθύνη σε μαζικές κινητοποιήσεις δύσκολα εξατομικεύεται, φοβόμαστε ότι οι ανήλικοι θα λειτουργήσουν ως εξιλαστήρια θύματα για να σταλεί προειδοποιητικό μήνυμα. Ακόμη περισσότερο μας ανησυχεί, όμως, ο νόμος 3875/2010 που πέρασε μέσα στον Αύγουστο και χωρίς ουσιαστική δημόσια διαβούλευση, διευρύνοντας τα όρια του αξιοποίνου αντίστοιχων πράξεων πέρα από κάθε έννοια συνταγματικής νομιμότητας. Στη γενιά του Αλέξη δε χρωστάμε την τυφλή τιμωρία, αλλά μια κοινωνία δικαιοσύνης και αλληλεγγύης με συνθήκες που να διοχετεύουν δημιουργικά και όχι καταστροφικά την ορμή τους».
Πηγή: Σελίδα Οικολόγων Πράσινων
Ανακοίνωση του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΝ
για τη δίκη στη Λάρισα των συλληφθέντων του Δεκέμβρη 2008
Δύο χρόνια μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, τότε που χιλιάδες πολίτες βγήκαν στους δρόμους όλης της Ελλάδας για να διαδηλώσουν ενάντια στην αστυνομική τρομοκρατία που είχε στερήσει τη ζωή στον δεκαεξάχρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, δικάζονται στη Λάρισα με τον τρομονόμο οι 11 ανήλικοι «τρομοκράτες» που συνελήφθησαν τότε, ακριβώς μετά την πορεία στην πόλη. Οι έντεκα ανήλικοι μαθητές και μαθήτριες στις 9 του Δεκέμβρη θα παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη με ένα βαρύτατο κατηγορητήριο που είναι αποκλειστικά βασισμένο στις καταθέσεις αστυνομικών και αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αφού ανάμεσα στα άλλα οι ανήλικοι κατηγορούνται ότι «…συγκρότησαν δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα/εγκληματική οργάνωση, η οποία λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, που επεδίωκε την διάπραξη εμπρησμών, η οποία δεν σχηματίστηκε περιστασιακά αλλά με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα και με υποδομή τέτοιας έκτασης και δυναμικής, που διέθετε ποικίλα τεχνικά μέσα πάσης φύσεως και είχε την δυνατότητα να εναλλάσσεται και να αντικαθιστά τα μέλη της χωρίς να υφίσταται αλλαγή…».
Επιπλέον ένα ακόμη γεγονός επιβεβαιώνει το κλίμα καταστολής και τρομοκράτησης της νεολαίας που υπήρχε εκείνη την περίοδο. Η σύλληψη 4 φοιτητών-τριων που συνελήφθησαν ως ύποπτοι λόγω εμφάνισης στη στάση λεωφορείου του ΤΕΙ Λάρισας, και με μοναδικό όσο και “ακράδαντο” στοιχείο ενοχής την παρουσία τους κοντά στη λαϊκή αγορά όπου είχαν μοιραστεί τα τρόφιμα, μετά από απαλλοτρίωση Σούπερ Μάρκετ της Λάρισας, στις 11/2/2009. Μολονότι το ίδιο το σούπερ μάρκετ απέσυρε τη μήνυση, οι φοιτητές δικάζονται την 1η Δεκεμβρίου με κατηγορία που αποδίδεται μόνο σε συμμορίες ληστών, της «ληστρικής κλοπής κατά συναυτουργία».
Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι η δίκη της 9ης Δεκεμβρίου θα αποτελέσει δίκη-πρόβα για αυτές που θα ακολουθήσουν από τις επερχόμενες κοινωνικές εκρήξεις, αυτές που ακολουθούν κάθε πολιτική που εθελοτυφλεί και θέλει εκείνους που καταλήστεψαν τη χώρα μονίμως να διαφεύγουν και εκείνους που βγήκαν να διαδηλώσουν ενάντια στην κρατική-αστυνομική καταστολή να πηγαίνουν στη φυλακή για χρόνια στιγματιζόμενοι για το υπόλοιπο της ζωή τους.
Απαιτούμε λοιπόν την απαλλαγή των διωκόμενων από όλες τις κατηγορίες, την κατάργηση του τρομονόμου, που στην τρίτη εκδοχή του, που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, ποινικοποιεί ακόμα και τη συνδικαλιστική δράση.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ!
Το Τμήμα Δικαιωμάτων του Συνασπισμού 8/12/2010
για τη δίκη στη Λάρισα των συλληφθέντων του Δεκέμβρη 2008
Δύο χρόνια μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, τότε που χιλιάδες πολίτες βγήκαν στους δρόμους όλης της Ελλάδας για να διαδηλώσουν ενάντια στην αστυνομική τρομοκρατία που είχε στερήσει τη ζωή στον δεκαεξάχρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, δικάζονται στη Λάρισα με τον τρομονόμο οι 11 ανήλικοι «τρομοκράτες» που συνελήφθησαν τότε, ακριβώς μετά την πορεία στην πόλη. Οι έντεκα ανήλικοι μαθητές και μαθήτριες στις 9 του Δεκέμβρη θα παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη με ένα βαρύτατο κατηγορητήριο που είναι αποκλειστικά βασισμένο στις καταθέσεις αστυνομικών και αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αφού ανάμεσα στα άλλα οι ανήλικοι κατηγορούνται ότι «…συγκρότησαν δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα/εγκληματική οργάνωση, η οποία λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, που επεδίωκε την διάπραξη εμπρησμών, η οποία δεν σχηματίστηκε περιστασιακά αλλά με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα και με υποδομή τέτοιας έκτασης και δυναμικής, που διέθετε ποικίλα τεχνικά μέσα πάσης φύσεως και είχε την δυνατότητα να εναλλάσσεται και να αντικαθιστά τα μέλη της χωρίς να υφίσταται αλλαγή…».
Επιπλέον ένα ακόμη γεγονός επιβεβαιώνει το κλίμα καταστολής και τρομοκράτησης της νεολαίας που υπήρχε εκείνη την περίοδο. Η σύλληψη 4 φοιτητών-τριων που συνελήφθησαν ως ύποπτοι λόγω εμφάνισης στη στάση λεωφορείου του ΤΕΙ Λάρισας, και με μοναδικό όσο και “ακράδαντο” στοιχείο ενοχής την παρουσία τους κοντά στη λαϊκή αγορά όπου είχαν μοιραστεί τα τρόφιμα, μετά από απαλλοτρίωση Σούπερ Μάρκετ της Λάρισας, στις 11/2/2009. Μολονότι το ίδιο το σούπερ μάρκετ απέσυρε τη μήνυση, οι φοιτητές δικάζονται την 1η Δεκεμβρίου με κατηγορία που αποδίδεται μόνο σε συμμορίες ληστών, της «ληστρικής κλοπής κατά συναυτουργία».
Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι η δίκη της 9ης Δεκεμβρίου θα αποτελέσει δίκη-πρόβα για αυτές που θα ακολουθήσουν από τις επερχόμενες κοινωνικές εκρήξεις, αυτές που ακολουθούν κάθε πολιτική που εθελοτυφλεί και θέλει εκείνους που καταλήστεψαν τη χώρα μονίμως να διαφεύγουν και εκείνους που βγήκαν να διαδηλώσουν ενάντια στην κρατική-αστυνομική καταστολή να πηγαίνουν στη φυλακή για χρόνια στιγματιζόμενοι για το υπόλοιπο της ζωή τους.
Απαιτούμε λοιπόν την απαλλαγή των διωκόμενων από όλες τις κατηγορίες, την κατάργηση του τρομονόμου, που στην τρίτη εκδοχή του, που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, ποινικοποιεί ακόμα και τη συνδικαλιστική δράση.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ!
Το Τμήμα Δικαιωμάτων του Συνασπισμού 8/12/2010
ΘΕΣΣΑΛΙΑ TV: Νέα για την πρώτη μέρα της δίκης των ανηλίκων που κατηγορούνται με τον τρομονόμο στη Λάρισα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008
http://www.youtube.com/watch?v=S9TzS4jOdAE
http://www.youtube.com/watch?v=S9TzS4jOdAE
Νέα για την πρώτη μέρα της δίκης των ανηλίκων που κατηγορούνται με τον τρομονόμο στη Λάρισα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008
http://www.youtube.com/watch?v=_gKiRt1Y-L8
http://www.youtube.com/watch?v=_gKiRt1Y-L8
"Πάρτε και αυτή την πουτάνα μέσα"
«ΑΥΓΗ» Ημερομηνία δημοσίευσης: 08/12/2010
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=586489
«ΑΥΓΗ» Ημερομηνία δημοσίευσης: 08/12/2010
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=586489
Κάτω τα χέρια από τα παιδιά λεχρίτες! Στη Λάρισα χτυπά η καρδιά κάθε ελεύθερου πολίτη
Ακούστε το καλά κύριοι δικαστές. Αν πρέπει κάποιους να καταδικάσετε είναι αυτοί που ανάγκασαν τη νεολαία να ξεσηκωθεί το 2008. Αυτούς που και σήμερα εξακολουθούν να τους κλέβουν το μέλλον και να τους κατηγορούν από πάνω για… τρομοκράτες! Αιδώς αχρείοι! Μην τολμήσει να διανοηθεί κανένας σας να πειράξει έστω και μία τρίχα των παιδιών. Να το ξέρετε και να το εμπεδώσετε όλοι όσοι σήμερα θα ασχοληθείτε με την υπόθεση των ελεύθερων ανήλικων/κατηγορούμενων: Η διεκδίκηση για εμάς δεν είναι πλέον κύριοι μόνο η «δημοκρατία» σας - το καθεστώς της ταξικής κυριαρχίας της καπιταλιστικής τάξης - αλλά η κατάργηση της ταξικής κυριαρχίας ενός συστήματος κατ’ επίφαση δημοκρατικού, αυταρχικού, αστυνομοκρατικού, η κατάργηση της εκφυλισμένης δημοκρατίας των χρηματιστών και τραπεζιτών και της μιντιοκρατίας. Η κατάργηση ΟΛΩΝ ΣΑΣ όσων υπηρετείτε το βρώμικο και άθλιο αυτό σύστημα. O Δεκέμβρης ήταν η πρώτη αστραπή. Oι κεραυνοί ακολουθούν. (Mέλη της ΣΟ του ΠΚ θα βρίσκονται στο Δικαστήριο από το πρωϊ και θα έχουμε ενημέρωση άμεση)
ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8954
Ακούστε το καλά κύριοι δικαστές. Αν πρέπει κάποιους να καταδικάσετε είναι αυτοί που ανάγκασαν τη νεολαία να ξεσηκωθεί το 2008. Αυτούς που και σήμερα εξακολουθούν να τους κλέβουν το μέλλον και να τους κατηγορούν από πάνω για… τρομοκράτες! Αιδώς αχρείοι! Μην τολμήσει να διανοηθεί κανένας σας να πειράξει έστω και μία τρίχα των παιδιών. Να το ξέρετε και να το εμπεδώσετε όλοι όσοι σήμερα θα ασχοληθείτε με την υπόθεση των ελεύθερων ανήλικων/κατηγορούμενων: Η διεκδίκηση για εμάς δεν είναι πλέον κύριοι μόνο η «δημοκρατία» σας - το καθεστώς της ταξικής κυριαρχίας της καπιταλιστικής τάξης - αλλά η κατάργηση της ταξικής κυριαρχίας ενός συστήματος κατ’ επίφαση δημοκρατικού, αυταρχικού, αστυνομοκρατικού, η κατάργηση της εκφυλισμένης δημοκρατίας των χρηματιστών και τραπεζιτών και της μιντιοκρατίας. Η κατάργηση ΟΛΩΝ ΣΑΣ όσων υπηρετείτε το βρώμικο και άθλιο αυτό σύστημα. O Δεκέμβρης ήταν η πρώτη αστραπή. Oι κεραυνοί ακολουθούν. (Mέλη της ΣΟ του ΠΚ θα βρίσκονται στο Δικαστήριο από το πρωϊ και θα έχουμε ενημέρωση άμεση)
ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8954
Ο ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ
http://www.youtube.com/watch?v=6S9gl99ZmWc
http://www.youtube.com/watch?v=6S9gl99ZmWc
Χίλιες λέξεις για το Δεκέμβρη -Η εξέγερση ως ανάσα και ως ...τρομοκρατία
Της Ηρούς Διώτη, βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ
Δευ, 06/12/2010
Υπάρχουν κάποιοι που κουβαλούν ακόμα το Δεκέμβρη πάνω τους μ’ έναν άλλο, δύσκολο τρόπο. Και τον κουβαλούν κάθε μέρα από τότε
«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ΄ τις φωνές το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω. Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία. Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή...». Τάσος Λειβαδίτης
Γι’ άλλους είναι αυτό που εδραιώθηκε στο δρόμο, ο δικός τους δημόσιος χώρος, η άρνηση της κανονικότητας. Γι’ άλλους είναι μια απορία. Γι’ άλλους το μέλλον, γι’ άλλους η οργή. Γι’ άλλους τα δικά μας «Δεκεμβριανά». Βέβαια υπάρχουν κι αυτοί που βλέπουν στα Δεκεμβριανά του 2008 μια φάρσα, και μια πολιτική ιδεολογία με τρομακτικό πρόσωπο (!) στους μαχόμενους στα Δεκεμβριανά του 1944, όπως διαβάσαμε στον Τύπο• φευ, «…κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς με ιδεώδεις υποτακτικούς…».
Σε κάθε περίπτωση, ο Δεκέμβρης ήταν μια εξέγερση, σε όποιο στρατόπεδο κι αν είσαι. Είτε φιλικό είτε εχθρικό με αυτήν.
Ήταν επίσης μια ρωγμή στην ιστορία, την πολιτική, το κοινωνικό γίγνεσθαι. Ήταν η πρώτη αντίδραση σε μια κρίση όπου οι περισσότεροι και οι περισσότερες από μας δεν είχαμε ακόμα καταλάβει ότι ήταν ήδη εδώ. Οι νέοι όμως, «που τους έλεγαν αλήτες», ήταν ήδη στο μέλλον. Είχαν ήδη βιώσει το αδιέξοδο και το άδικο. Έτσι, η σφαίρα του ειδικού φρουρού που δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, πυροδότησε ταυτόχρονα την Εξέγερση, γιατί πρώτα απ’ όλα οι νέοι και μετά όλοι οι άλλοι ψάχνουν έναν κόσμο δίκαιο που να τους χωράει. «Ζητείται Ελπίς», έγραφε ο Αντώνης Σαμαράκης και έλεγε: «…είχα κι εγώ πιστέψει πως θα ρχότανε αυτός ο κόσμος, ένας κόσμος καινούριος, αλλιώτικος... ένας κόσμος που θα έδινε σ΄ όλους τους ανθρώπους ελευθερία και ειρήνη και ψωμί... Άλλα δεν ήρθε... δεν ήρθε αυτός ο κόσμος. Η βεβαιότητα που είχαμε, έγινε σκόνη... Ήρθε η Διάψευση... Τώρα είμαι κι εγώ ένας Διαψευσμένος...».
Η εξέγερση υπογράμμισε αυτά τα λόγια και εναντιώθηκε, πρώτα απέναντι στην κρατική καταστολή και τη βία της αστυνομίας, και μετά σε όλους όσους διέψευσαν ελπίδες και ποδοπάτησαν δικαιώματα, ζητώντας η ίδια όλα όσα της ανήκουν. Η πολιτική εξουσία τρομοκρατήθηκε και αιφνιδιάστηκε, μέρος της κοινοβουλευτικής αριστεράς συντάχθηκε με τους κυρίαρχους, τα ΜΜΕ οργίασαν... Ο ΣΥΡΙΖΑ στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, κάτι που, όσοι και όσες είμαστε στο χώρο αυτό, το σκεφτόμαστε με ανακούφιση, ανεξάρτητα αν δεν μπόρεσε τελικά να επικοινωνήσει ουσιαστικά με αυτά τα τμήματα των νέων και της κοινωνίας που βρέθηκαν στο δρόμο. Ο Δεκέμβρης άλλαξε πολλά. Το δυναμικό του και η πολιτική του παρακαταθήκη θα είναι εδώ για πολλά χρόνια ακόμα και ο ιστορικός του μέλλοντος θ’ ασχοληθεί ιδιαίτερα μαζί του.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι που κουβαλούν ακόμα το Δεκέμβρη πάνω τους μ’ έναν άλλο, δύσκολο τρόπο. Και τον κουβαλούν κάθε μέρα από τότε. Οι 11 ανήλικοι μαθητές που συνελήφθησαν στις 8 και 9 Δεκεμβρίου 2008 στη Λάρισα, στα γεγονότα που ακολούθησαν την πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και που δικάζονται ως τρομοκράτες (!) στις 9 του Δεκέμβρη. Τον κουβαλούν στα σχολικά τους σακίδια, παρουσιαζόμενοι κάθε 1η του μήνα στο αστυνομικό τμήμα. Τον κουβαλούν στο σχολείο τους, μην μπορώντας καν σε εκδρομή σχολική να συμμετέχουν στο εξωτερικό, αφού τους έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα. Κουβαλούν μαζί και φόβο και απορία, και ενοχές προς τους γονείς, γιατί είναι παιδιά. Υπάρχουν στιγμές που σιωπούν και στιγμές που οργίζονται.
Οι γονείς τους για μια ολόκληρη νύχτα, εκείνη τη νύχτα, αναζητούσαν τα παιδιά τους. Δεκατετράχρονα και δεκαεπτάχρονα παιδιά που η αστυνομία τους στέρησε το δικαίωμα στην επικοινωνία με οποιονδήποτε.. Όλη τη νύχτα την πέρασαν στο κρατητήριο με βρισιές, προπηλακισμούς και ειρωνείες, από τις δυνάμεις της «τάξης». Αυτοί οι γονείς είδαν ξαφνικά έναν κόσμο να ανατρέπεται. Το τραυματικό αυτό βίωμα, τους περισσότερους τους κινητοποίησε, τους πολιτικοποίησε, τους άλλαξε τις προτεραιότητες, τους επανακαθόρισε και επανεκίνησε την καθημερινότητά τους .
Η πόλη της Λάρισας τραντάχτηκε. Ένα πρωτόγνωρο γεγονός έφερε στην αρχή αναταραχή. Κάποιοι έμποροι βγήκαν στο δρόμο με καδρόνια να υπερασπιστούν τις περιουσίες τους, απέναντι στην απειλή ότι «ορδές βαρβάρων» καταφτάνουν από χίλιες μεριές να κάψουν τα μαγαζιά τους. Ακόμα και η δημοτική αρχή, ως άλλος «υπηρέτης της νομιμότητας», σήκωσε το δάκτυλο σε μαθητές και φοιτητές, καλώντας τους να φύγουν, να γυρίσουν σπίτι τους.
Και στη συνέχεια ήρθε η αλληλεγγύη από τον απλό κόσμο. Δημιουργήθηκαν δεσμοί ανάμεσα σε ανθρώπους άγνωστους μεταξύ τους, με διαφορετικές εντελώς αφετηρίες και διαφορετικούς στόχους για τη ζωή. Ξαφνικά η Λάρισα στα μάτια μας έγινε κάτι σαν Γκόθαμ Σίτυ που βγήκε από τις σελίδες των κόμικς: μια πόλη που οι αρχές μετατρέπουν έναν παραλογισμό, ένα άδικο, σε συνειδητή επιλογή. Κατηγορούν ανήλικα ως «τρομοκράτες». Δυστυχώς γι’ αυτούς, βέβαια, δεν έχουν απέναντι τους σιωπή και συνενοχή.
Η δίκη αυτή δεν έχει καμιά κοινωνική νομιμοποίηση. Ο αντιτρομοκρατικός εδώ επιστρατεύτηκε για να εκφοβίσει, να «συνετίσει» και να τιμωρήσει τη νεολαία που διεκδικεί και διαμαρτύρεται. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ένα κατηγορητήριο που λέει ότι οι ανήλικοι «….συγκρότησαν δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα/εγκληματική οργάνωση, η οποία λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, που επεδίωκε την διάπραξη εμπρησμών… η οποία δεν σχηματίστηκε περιστασιακά αλλά με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα και με υποδομή τέτοιας έκτασης και δυναμικής, που διέθετε ποικίλα τεχνικά μέσα πάσης φύσεως….και είχε την δυνατότητα να εναλλάσσεται και να αντικαθιστά τα μέλη της χωρίς να υφίσταται αλλαγή…»;
Η αδιανόητη αυτή κατηγορία και η ομηρία στην οποία κρατάνε τους ανήλικους μαθητές, οδήγησε εν τέλει την κοινωνία της Λάρισας στην αγανάκτηση. Άνθρωποι που είδαν τα παιδιά τους σ’ αυτά τα παιδιά, δεν ήταν και δεν είναι διατεθειμένοι να επιτρέψουν να σύρονται ανήλικοι μαθητές στα δικαστήρια με κατηγορίες που προκαλούν κλαυσίγελο.
Όλοι και όλες εμείς που ζούμε στην Λάρισα, όλοι και όλες που είμαστε αλληλέγγυοι/ες, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε η δίκη αυτή να αποτελέσει πρόβα και μήνυμα υπακοής και σιωπής, όπως κάποιοι θα ήθελαν. Ούτε αφετηρία για παραδειγματισμό, ώστε να σταματήσει κάθε μάχη που θα δίνεται από δω και πέρα για έναν καλύτερο κόσμο.
Στο τέλος τέλος, καμία κοινωνία δεν μπορεί να ανεχτεί, την ίδια στιγμή που οι κυβερνώντες και συγκυβερνώντες λεηλατούν την δημόσια περιουσία και καταδικάζουν τον κόσμο στην φτώχεια και την ανέχεια, να σέρνονται τα παιδιά της στα δικαστήρια διότι «δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις»…
http://www.rednotebook.gr/details.php?id=1010
Της Ηρούς Διώτη, βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ
Δευ, 06/12/2010
Υπάρχουν κάποιοι που κουβαλούν ακόμα το Δεκέμβρη πάνω τους μ’ έναν άλλο, δύσκολο τρόπο. Και τον κουβαλούν κάθε μέρα από τότε
«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ΄ τις φωνές το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω. Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία. Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή...». Τάσος Λειβαδίτης
Γι’ άλλους είναι αυτό που εδραιώθηκε στο δρόμο, ο δικός τους δημόσιος χώρος, η άρνηση της κανονικότητας. Γι’ άλλους είναι μια απορία. Γι’ άλλους το μέλλον, γι’ άλλους η οργή. Γι’ άλλους τα δικά μας «Δεκεμβριανά». Βέβαια υπάρχουν κι αυτοί που βλέπουν στα Δεκεμβριανά του 2008 μια φάρσα, και μια πολιτική ιδεολογία με τρομακτικό πρόσωπο (!) στους μαχόμενους στα Δεκεμβριανά του 1944, όπως διαβάσαμε στον Τύπο• φευ, «…κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς με ιδεώδεις υποτακτικούς…».
Σε κάθε περίπτωση, ο Δεκέμβρης ήταν μια εξέγερση, σε όποιο στρατόπεδο κι αν είσαι. Είτε φιλικό είτε εχθρικό με αυτήν.
Ήταν επίσης μια ρωγμή στην ιστορία, την πολιτική, το κοινωνικό γίγνεσθαι. Ήταν η πρώτη αντίδραση σε μια κρίση όπου οι περισσότεροι και οι περισσότερες από μας δεν είχαμε ακόμα καταλάβει ότι ήταν ήδη εδώ. Οι νέοι όμως, «που τους έλεγαν αλήτες», ήταν ήδη στο μέλλον. Είχαν ήδη βιώσει το αδιέξοδο και το άδικο. Έτσι, η σφαίρα του ειδικού φρουρού που δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, πυροδότησε ταυτόχρονα την Εξέγερση, γιατί πρώτα απ’ όλα οι νέοι και μετά όλοι οι άλλοι ψάχνουν έναν κόσμο δίκαιο που να τους χωράει. «Ζητείται Ελπίς», έγραφε ο Αντώνης Σαμαράκης και έλεγε: «…είχα κι εγώ πιστέψει πως θα ρχότανε αυτός ο κόσμος, ένας κόσμος καινούριος, αλλιώτικος... ένας κόσμος που θα έδινε σ΄ όλους τους ανθρώπους ελευθερία και ειρήνη και ψωμί... Άλλα δεν ήρθε... δεν ήρθε αυτός ο κόσμος. Η βεβαιότητα που είχαμε, έγινε σκόνη... Ήρθε η Διάψευση... Τώρα είμαι κι εγώ ένας Διαψευσμένος...».
Η εξέγερση υπογράμμισε αυτά τα λόγια και εναντιώθηκε, πρώτα απέναντι στην κρατική καταστολή και τη βία της αστυνομίας, και μετά σε όλους όσους διέψευσαν ελπίδες και ποδοπάτησαν δικαιώματα, ζητώντας η ίδια όλα όσα της ανήκουν. Η πολιτική εξουσία τρομοκρατήθηκε και αιφνιδιάστηκε, μέρος της κοινοβουλευτικής αριστεράς συντάχθηκε με τους κυρίαρχους, τα ΜΜΕ οργίασαν... Ο ΣΥΡΙΖΑ στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, κάτι που, όσοι και όσες είμαστε στο χώρο αυτό, το σκεφτόμαστε με ανακούφιση, ανεξάρτητα αν δεν μπόρεσε τελικά να επικοινωνήσει ουσιαστικά με αυτά τα τμήματα των νέων και της κοινωνίας που βρέθηκαν στο δρόμο. Ο Δεκέμβρης άλλαξε πολλά. Το δυναμικό του και η πολιτική του παρακαταθήκη θα είναι εδώ για πολλά χρόνια ακόμα και ο ιστορικός του μέλλοντος θ’ ασχοληθεί ιδιαίτερα μαζί του.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι που κουβαλούν ακόμα το Δεκέμβρη πάνω τους μ’ έναν άλλο, δύσκολο τρόπο. Και τον κουβαλούν κάθε μέρα από τότε. Οι 11 ανήλικοι μαθητές που συνελήφθησαν στις 8 και 9 Δεκεμβρίου 2008 στη Λάρισα, στα γεγονότα που ακολούθησαν την πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και που δικάζονται ως τρομοκράτες (!) στις 9 του Δεκέμβρη. Τον κουβαλούν στα σχολικά τους σακίδια, παρουσιαζόμενοι κάθε 1η του μήνα στο αστυνομικό τμήμα. Τον κουβαλούν στο σχολείο τους, μην μπορώντας καν σε εκδρομή σχολική να συμμετέχουν στο εξωτερικό, αφού τους έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα. Κουβαλούν μαζί και φόβο και απορία, και ενοχές προς τους γονείς, γιατί είναι παιδιά. Υπάρχουν στιγμές που σιωπούν και στιγμές που οργίζονται.
Οι γονείς τους για μια ολόκληρη νύχτα, εκείνη τη νύχτα, αναζητούσαν τα παιδιά τους. Δεκατετράχρονα και δεκαεπτάχρονα παιδιά που η αστυνομία τους στέρησε το δικαίωμα στην επικοινωνία με οποιονδήποτε.. Όλη τη νύχτα την πέρασαν στο κρατητήριο με βρισιές, προπηλακισμούς και ειρωνείες, από τις δυνάμεις της «τάξης». Αυτοί οι γονείς είδαν ξαφνικά έναν κόσμο να ανατρέπεται. Το τραυματικό αυτό βίωμα, τους περισσότερους τους κινητοποίησε, τους πολιτικοποίησε, τους άλλαξε τις προτεραιότητες, τους επανακαθόρισε και επανεκίνησε την καθημερινότητά τους .
Η πόλη της Λάρισας τραντάχτηκε. Ένα πρωτόγνωρο γεγονός έφερε στην αρχή αναταραχή. Κάποιοι έμποροι βγήκαν στο δρόμο με καδρόνια να υπερασπιστούν τις περιουσίες τους, απέναντι στην απειλή ότι «ορδές βαρβάρων» καταφτάνουν από χίλιες μεριές να κάψουν τα μαγαζιά τους. Ακόμα και η δημοτική αρχή, ως άλλος «υπηρέτης της νομιμότητας», σήκωσε το δάκτυλο σε μαθητές και φοιτητές, καλώντας τους να φύγουν, να γυρίσουν σπίτι τους.
Και στη συνέχεια ήρθε η αλληλεγγύη από τον απλό κόσμο. Δημιουργήθηκαν δεσμοί ανάμεσα σε ανθρώπους άγνωστους μεταξύ τους, με διαφορετικές εντελώς αφετηρίες και διαφορετικούς στόχους για τη ζωή. Ξαφνικά η Λάρισα στα μάτια μας έγινε κάτι σαν Γκόθαμ Σίτυ που βγήκε από τις σελίδες των κόμικς: μια πόλη που οι αρχές μετατρέπουν έναν παραλογισμό, ένα άδικο, σε συνειδητή επιλογή. Κατηγορούν ανήλικα ως «τρομοκράτες». Δυστυχώς γι’ αυτούς, βέβαια, δεν έχουν απέναντι τους σιωπή και συνενοχή.
Η δίκη αυτή δεν έχει καμιά κοινωνική νομιμοποίηση. Ο αντιτρομοκρατικός εδώ επιστρατεύτηκε για να εκφοβίσει, να «συνετίσει» και να τιμωρήσει τη νεολαία που διεκδικεί και διαμαρτύρεται. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ένα κατηγορητήριο που λέει ότι οι ανήλικοι «….συγκρότησαν δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα/εγκληματική οργάνωση, η οποία λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, που επεδίωκε την διάπραξη εμπρησμών… η οποία δεν σχηματίστηκε περιστασιακά αλλά με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα και με υποδομή τέτοιας έκτασης και δυναμικής, που διέθετε ποικίλα τεχνικά μέσα πάσης φύσεως….και είχε την δυνατότητα να εναλλάσσεται και να αντικαθιστά τα μέλη της χωρίς να υφίσταται αλλαγή…»;
Η αδιανόητη αυτή κατηγορία και η ομηρία στην οποία κρατάνε τους ανήλικους μαθητές, οδήγησε εν τέλει την κοινωνία της Λάρισας στην αγανάκτηση. Άνθρωποι που είδαν τα παιδιά τους σ’ αυτά τα παιδιά, δεν ήταν και δεν είναι διατεθειμένοι να επιτρέψουν να σύρονται ανήλικοι μαθητές στα δικαστήρια με κατηγορίες που προκαλούν κλαυσίγελο.
Όλοι και όλες εμείς που ζούμε στην Λάρισα, όλοι και όλες που είμαστε αλληλέγγυοι/ες, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε η δίκη αυτή να αποτελέσει πρόβα και μήνυμα υπακοής και σιωπής, όπως κάποιοι θα ήθελαν. Ούτε αφετηρία για παραδειγματισμό, ώστε να σταματήσει κάθε μάχη που θα δίνεται από δω και πέρα για έναν καλύτερο κόσμο.
Στο τέλος τέλος, καμία κοινωνία δεν μπορεί να ανεχτεί, την ίδια στιγμή που οι κυβερνώντες και συγκυβερνώντες λεηλατούν την δημόσια περιουσία και καταδικάζουν τον κόσμο στην φτώχεια και την ανέχεια, να σέρνονται τα παιδιά της στα δικαστήρια διότι «δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις»…
http://www.rednotebook.gr/details.php?id=1010
ΗΡΩ Μ. ΔΙΩΤΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ
Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ
ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
06.12.2010
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ
-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΘΕΜΑ: ΔΙΚΗ 11 ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ “ΤΡΟΜΟΝΟΜΟ”
Σήμερα δικάζονται στο Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων της Λάρισας οι 11 συλληφθέντες των γεγονότων που ακολούθησαν την πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, στις 8 και 9 Δεκεμβρίου 2008 στη Λάρισα. Οι 11 ανήλικοι είχαν συλληφθεί μαζί με 8 ακόμη ενηλίκους και εναντίον τους συστάθηκε βαρύτατο κατηγορητήριο, βασισμένο στο μεγαλύτερο μέρος του στον “τρομονόμο”, που τους καταλόγιζε 11 αξιόποινες πράξεις, οι οποίες, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τελέστηκαν από κοινού με τους ενηλίκους κατηγορουμένους.
Το Συμβούλιο Εφετών, μετά από εισαγγελική πρόταση, εξέδωσε απαλλακτικό βούλευμα τον Μάρτιο του 2010, σύμφωνα με το οποίο έκρινε ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις κατά των ενηλίκων για τις ίδιες αξιόποινες πράξεις, για τις οποίες κατηγορούνται και οι ανήλικοι.
Ως πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ είχατε αναφέρει ότι «δε συλλαμβάνεις ένα 13χρονο ή 14χρονο παιδί, επειδή πάνω στην οργή του διαμαρτύρεται». Μετέπειτα, ως υπουργός δεσμευτήκατε ότι θα καταργήσετε τις επίμαχες διατάξεις του Ν.3772/2009, γνωστού ως “κουκουλονόμου” και ότι θα επανεξετάσετε τις επιβαρυντικές διατάξεις του Ν. 3251/2004.
Μέχρι σήμερα, τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει συμβεί, ενώ το καλοκαίρι ψηφίστηκαν νέες επιβαρυντικές διατάξεις στο Ν. 3875/2010, με τον οποίο εισάγεται πιλοτικά το ενδεχόμενο ευρείας ποινικοποίησης της κοινωνικοπολιτικής δράσης
Με βάση τα παραπάνω ερωτάστε:
• Θα τηρήσετε τις δεσμεύσεις σας όσον αφορά τον “κουκουλονόμο” και Θα δηλώσετε δημόσια ότι επ’ ουδενί εμπίπτει στις διατάξεις του οποιουδήποτε “τρομονόμου” η περίπτωση των 11 ανηλίκων της Λάρισας;
• Θα καταργήσετε τον “τρομονόμο”, οι διατάξεις του οποίου έρχονται σε ευθεία αντιπαράθεση με αυτές του ελληνικού Συντάγματος;
Η ερωτώσα βουλευτής
Ηρώ Διώτη
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ
Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ
ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
06.12.2010
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ
-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΘΕΜΑ: ΔΙΚΗ 11 ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ “ΤΡΟΜΟΝΟΜΟ”
Σήμερα δικάζονται στο Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων της Λάρισας οι 11 συλληφθέντες των γεγονότων που ακολούθησαν την πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, στις 8 και 9 Δεκεμβρίου 2008 στη Λάρισα. Οι 11 ανήλικοι είχαν συλληφθεί μαζί με 8 ακόμη ενηλίκους και εναντίον τους συστάθηκε βαρύτατο κατηγορητήριο, βασισμένο στο μεγαλύτερο μέρος του στον “τρομονόμο”, που τους καταλόγιζε 11 αξιόποινες πράξεις, οι οποίες, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τελέστηκαν από κοινού με τους ενηλίκους κατηγορουμένους.
Το Συμβούλιο Εφετών, μετά από εισαγγελική πρόταση, εξέδωσε απαλλακτικό βούλευμα τον Μάρτιο του 2010, σύμφωνα με το οποίο έκρινε ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις κατά των ενηλίκων για τις ίδιες αξιόποινες πράξεις, για τις οποίες κατηγορούνται και οι ανήλικοι.
Ως πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ είχατε αναφέρει ότι «δε συλλαμβάνεις ένα 13χρονο ή 14χρονο παιδί, επειδή πάνω στην οργή του διαμαρτύρεται». Μετέπειτα, ως υπουργός δεσμευτήκατε ότι θα καταργήσετε τις επίμαχες διατάξεις του Ν.3772/2009, γνωστού ως “κουκουλονόμου” και ότι θα επανεξετάσετε τις επιβαρυντικές διατάξεις του Ν. 3251/2004.
Μέχρι σήμερα, τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει συμβεί, ενώ το καλοκαίρι ψηφίστηκαν νέες επιβαρυντικές διατάξεις στο Ν. 3875/2010, με τον οποίο εισάγεται πιλοτικά το ενδεχόμενο ευρείας ποινικοποίησης της κοινωνικοπολιτικής δράσης
Με βάση τα παραπάνω ερωτάστε:
• Θα τηρήσετε τις δεσμεύσεις σας όσον αφορά τον “κουκουλονόμο” και Θα δηλώσετε δημόσια ότι επ’ ουδενί εμπίπτει στις διατάξεις του οποιουδήποτε “τρομονόμου” η περίπτωση των 11 ανηλίκων της Λάρισας;
• Θα καταργήσετε τον “τρομονόμο”, οι διατάξεις του οποίου έρχονται σε ευθεία αντιπαράθεση με αυτές του ελληνικού Συντάγματος;
Η ερωτώσα βουλευτής
Ηρώ Διώτη
Νίνα Σεφεριάδου
Για τον Δεκέμβρη
(«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» ΛΑΡΙΣΑΣ 5-12-2010, σελ. 6)
http://files.eleftheria.gr/pdf/%7BC2BD1048-46B5-4000-B163-DEDCF8F36167%7D_5-12-2010-FYLLO.pdf
Για τον Δεκέμβρη
(«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» ΛΑΡΙΣΑΣ 5-12-2010, σελ. 6)
http://files.eleftheria.gr/pdf/%7BC2BD1048-46B5-4000-B163-DEDCF8F36167%7D_5-12-2010-FYLLO.pdf
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΤΟΝ «ΤΡΟΜΟΝΟΜΟ» ΟΙ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΣΤΟΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
Αχρείαστος, υπερβολικός, επικίνδυνος!
(«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» ΛΑΡΙΣΑΣ 5-12-2010, σελ. 1 και 6)
http://files.eleftheria.gr/pdf/%7BC2BD1048-46B5-4000-B163-DEDCF8F36167%7D_5-12-2010-FYLLO.pdf
Αχρείαστος, υπερβολικός, επικίνδυνος!
(«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» ΛΑΡΙΣΑΣ 5-12-2010, σελ. 1 και 6)
http://files.eleftheria.gr/pdf/%7BC2BD1048-46B5-4000-B163-DEDCF8F36167%7D_5-12-2010-FYLLO.pdf
Απ τα κατορθώματα των «φυλάκων του νόμου»…
http://i51.tinypic.com/mkvxoh.jpg
http://i52.tinypic.com/255ks9k.jpg
http://i51.tinypic.com/mkvxoh.jpg
http://i52.tinypic.com/255ks9k.jpg
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΩΝ 11 ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΣΤΙΣ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Χαιρετίζουμε το μεγάλο, αγωνιστικό, μαχητικό συλλαλητήριο καταδίκης του τρομονόμου και αλληλεγγύης στους συλληφθέντες που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα το Σάββατο 27 Νοέμβρη.
Τους χιλιάδες διαδηλωτές πρώτα απ΄ όλους αυτούς που ήρθαν από διάφορες μεριές της Ελλάδας αλλά και τους Λαρισαίους πολίτες που αγνόησαν το κλίμα φόβου που καλλιεργούσαν οι «ασφαλίτες» και συμμετείχαν με πρωτοφανή για τα δεδομένα της Λάρισας μαζικότητα στην διαδήλωση.
Χαιρετίζουμε όλους αυτούς που για σχεδόν τρεις ώρες συγκρότησαν ένα πολύχρωμο, ορμητικό, γεμάτο αγωνιστικό παλμό ποτάμι που ξεχύθηκε στους δρόμους της πόλης, για να σταθούν αλληλέγγυοι στους συλληφθέντες, 11 ανήλικους μαθητές και 4 φοιτητές της Λάρισας που δικάζονται και για να καταγγείλουν τον τρομονόμο που ψηφίστηκε σε διάφορες παραλλαγές από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού, με την τελευταία και «χαριστική βολή» από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το καλοκαίρι.
Φαίνεται όμως ότι η «δέσμευση» στις κυβερνητικές επιλογές είναι τόσο ισχυρή, που παραμερίζει κάθε δημοκρατική ευαισθησία και δεν επιτρέπει στην Ν.Ε και κάποια στελέχη/συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, να τοποθετηθούν κατά του τρομονόμου, παρ’ όλο που πολλά μέλη του συμμετείχαν στη διαδήλωση.
Λυπόμαστε που από το μαζικό αυτό κίνημα συμπαράστασης απουσίαζαν φορείς όπως το ΕΚΛ, η «Λαική συσπείρωση», η Ένωση Γονέων, παρ’ όλες τις μέχρι τώρα εκ(προσ)κλήσεις μας. Το αιτιολογικό της μη συμμετοχής τους -όπως ανέφεραν σε συνέντευξη τύπου μέλη της Δημοκρατικής Συσπείρωσης - ήταν ότι: Δεν μπορεί να συμμετέχουν στην κινητοποίηση κάποιοι που λένε «ναι» στην Ε. Ε.
Είναι αλήθεια ότι σαν πρωτοβουλία αλληλεγγύης, δεν ζητήσαμε δήλωση «καταδίκης της Ε.Ε» από τους συμμετέχοντες για να τους «δεχτούμε» στην πορεία, όπως και όταν απευθυνθήκαμε σε φορείς δεν ζητήσαμε δηλώσεις πολιτικών φρονημάτων, αλλά την μη ποινικοποίηση της εξέγερσης, την καταδίκη του τρομονόμου και την αθώωση των συλληφθέντων. Στη βάση έχουμε τα εκατοντάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης στους διωκόμενους νέους.
Μένει να δούμε αν θα ζητηθεί παρόμοια «δήλωση», απο τους απεργούς που θα συμμετέχουν στη διαδήλωση στις 15 Δεκέμβρη.
Παρ΄όλα αυτά σεβόμενοι την αυτονομία κάθε φορέα και την επιθυμία να διαδηλώνει μόνος- παρ’ όλο που δεν υπάρχουν μεταδοτικές «πολιτικές ασθένειες» – θα περιμένουμε από τους φορείς αυτούς να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους, απαιτώντας εκτός των άλλων και την αθώωση των νέων, που μέχρι στιγμής δεν το έχουμε δει στις δηλώσεις τους.
Θυμίζουμε ότι οι δίκες ξεκινούν στις αρχές του Δεκέμβρη.
Καλούμε εκ νέου συνδικαλιστικές οργανώσεις πρωτίστως την ΕΛΜΕ, αλλά και το ΕΚΛ ή/και σωματεία ή φορείς να πάρουν αποφάσεις για στάσεις εργασίας στις 9 Δεκέμβρη, για να διευκολύνουν τους μαθητές και εργαζόμενους να είναι έξω από τα δικαστήρια, που είναι το επόμενο αγωνιστικό μας ραντεβού για:
να νικήσει η αλληλεγγύη
να καταργηθεί ο τρομονόμος στη πράξη
να αθωωθούν όλοι οι διωκόμενοι
πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες
Χαιρετίζουμε το μεγάλο, αγωνιστικό, μαχητικό συλλαλητήριο καταδίκης του τρομονόμου και αλληλεγγύης στους συλληφθέντες που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα το Σάββατο 27 Νοέμβρη.
Τους χιλιάδες διαδηλωτές πρώτα απ΄ όλους αυτούς που ήρθαν από διάφορες μεριές της Ελλάδας αλλά και τους Λαρισαίους πολίτες που αγνόησαν το κλίμα φόβου που καλλιεργούσαν οι «ασφαλίτες» και συμμετείχαν με πρωτοφανή για τα δεδομένα της Λάρισας μαζικότητα στην διαδήλωση.
Χαιρετίζουμε όλους αυτούς που για σχεδόν τρεις ώρες συγκρότησαν ένα πολύχρωμο, ορμητικό, γεμάτο αγωνιστικό παλμό ποτάμι που ξεχύθηκε στους δρόμους της πόλης, για να σταθούν αλληλέγγυοι στους συλληφθέντες, 11 ανήλικους μαθητές και 4 φοιτητές της Λάρισας που δικάζονται και για να καταγγείλουν τον τρομονόμο που ψηφίστηκε σε διάφορες παραλλαγές από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού, με την τελευταία και «χαριστική βολή» από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το καλοκαίρι.
Φαίνεται όμως ότι η «δέσμευση» στις κυβερνητικές επιλογές είναι τόσο ισχυρή, που παραμερίζει κάθε δημοκρατική ευαισθησία και δεν επιτρέπει στην Ν.Ε και κάποια στελέχη/συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, να τοποθετηθούν κατά του τρομονόμου, παρ’ όλο που πολλά μέλη του συμμετείχαν στη διαδήλωση.
Λυπόμαστε που από το μαζικό αυτό κίνημα συμπαράστασης απουσίαζαν φορείς όπως το ΕΚΛ, η «Λαική συσπείρωση», η Ένωση Γονέων, παρ’ όλες τις μέχρι τώρα εκ(προσ)κλήσεις μας. Το αιτιολογικό της μη συμμετοχής τους -όπως ανέφεραν σε συνέντευξη τύπου μέλη της Δημοκρατικής Συσπείρωσης - ήταν ότι: Δεν μπορεί να συμμετέχουν στην κινητοποίηση κάποιοι που λένε «ναι» στην Ε. Ε.
Είναι αλήθεια ότι σαν πρωτοβουλία αλληλεγγύης, δεν ζητήσαμε δήλωση «καταδίκης της Ε.Ε» από τους συμμετέχοντες για να τους «δεχτούμε» στην πορεία, όπως και όταν απευθυνθήκαμε σε φορείς δεν ζητήσαμε δηλώσεις πολιτικών φρονημάτων, αλλά την μη ποινικοποίηση της εξέγερσης, την καταδίκη του τρομονόμου και την αθώωση των συλληφθέντων. Στη βάση έχουμε τα εκατοντάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης στους διωκόμενους νέους.
Μένει να δούμε αν θα ζητηθεί παρόμοια «δήλωση», απο τους απεργούς που θα συμμετέχουν στη διαδήλωση στις 15 Δεκέμβρη.
Παρ΄όλα αυτά σεβόμενοι την αυτονομία κάθε φορέα και την επιθυμία να διαδηλώνει μόνος- παρ’ όλο που δεν υπάρχουν μεταδοτικές «πολιτικές ασθένειες» – θα περιμένουμε από τους φορείς αυτούς να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους, απαιτώντας εκτός των άλλων και την αθώωση των νέων, που μέχρι στιγμής δεν το έχουμε δει στις δηλώσεις τους.
Θυμίζουμε ότι οι δίκες ξεκινούν στις αρχές του Δεκέμβρη.
Καλούμε εκ νέου συνδικαλιστικές οργανώσεις πρωτίστως την ΕΛΜΕ, αλλά και το ΕΚΛ ή/και σωματεία ή φορείς να πάρουν αποφάσεις για στάσεις εργασίας στις 9 Δεκέμβρη, για να διευκολύνουν τους μαθητές και εργαζόμενους να είναι έξω από τα δικαστήρια, που είναι το επόμενο αγωνιστικό μας ραντεβού για:
να νικήσει η αλληλεγγύη
να καταργηθεί ο τρομονόμος στη πράξη
να αθωωθούν όλοι οι διωκόμενοι
πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες
Παρασκευή, 1 Οκτωβρίου 2010
Τρίτος στη σειρά τρομονόμος... Βαφτίζουν τρομοκράτες και τους διαδηλωτές!
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2010/10/blog-post_7759.html
Τρίτος στη σειρά τρομονόμος... Βαφτίζουν τρομοκράτες και τους διαδηλωτές!
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2010/10/blog-post_7759.html
Απόσπασμα Πρακτικού Συνεδρίασης Συντονιστικής Επιτροπής της 24ης Νοεμβρίου 2010
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, μεταξύ άλλων, αποφασίστηκε ομόφωνα να κοινοποιηθεί στην Επιτροπή αλληλεγγύης των φοιτητών και μαθητών που διώκονται ποινικά για τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008, η ηθική συμπαράσταση της Συντονιστικής Επιτροπής του Συλλόγου και να τεθεί στη διάθεσή της αντίγραφο του σχετικού αποσπάσματος για κάθε νόμιμη χρήση
Για τη Συντονιστική Επιτροπή του Συλλόγου
“Θεσσαλοί Πολίτες του Κόσμου”
Δ. Γουγουλιάς
α.α.Κωνσταντίνα Σδραβοπούλου
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, μεταξύ άλλων, αποφασίστηκε ομόφωνα να κοινοποιηθεί στην Επιτροπή αλληλεγγύης των φοιτητών και μαθητών που διώκονται ποινικά για τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008, η ηθική συμπαράσταση της Συντονιστικής Επιτροπής του Συλλόγου και να τεθεί στη διάθεσή της αντίγραφο του σχετικού αποσπάσματος για κάθε νόμιμη χρήση
Για τη Συντονιστική Επιτροπή του Συλλόγου
“Θεσσαλοί Πολίτες του Κόσμου”
Δ. Γουγουλιάς
α.α.Κωνσταντίνα Σδραβοπούλου
Πέμπτη, 15 Ιανουαρίου 2009
Πίσω από τις προκηρύξεις...
Οι τρομονόμοι μετά την ψήφιση τους χρειάζονται και αφορμές για να «επιβληθούν»
Ο τρομονόμος είναι εδώ και χρονιά νόμος του ελληνικού κράτους, τον ψηφίσαν με το μοναδικό στην ιστορία τρόπο , το τότε κυβερνών κόμμα που τον κατέθεσε να απουσιάζει σχεδόν εξ΄ ολοκλήρου από την βουλή, ενώ ένας κυβερνητικός βουλευτής που παρευρίσκεται να ψηφίζει όχι .
Ψηφίστηκε όμως από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης .
Έχετε ξαναδεί νομοσχέδιο να κατατίθεται σε βουλή κράτους από την κυβέρνηση, να αντιδρούν μαζικά με αποχή οι βουλευτές της συμπολίτευσης, να απέχουν 144 βουλευτές του Πασοκ, όλοι οι υπουργοί και υφυπουργοί εκτός από τον αρμόδιο υπουργό, ένας κυβερνητικός βουλευτής που βρίσκεται στο κοινοβούλιο να το καταψηφίζει και τελικά να γίνεται νόμος του κράτους επειδή το ψήφισε η αντιπολίτευση!!!
Ποιος νομίζεται λοιπόν ότι κυβερνάει αυτή την χώρα;;; αφελής ερώτηση.
Και να μην ακούμε ούτε λέξη γι΄ αυτά, να μην τίθεται θέμα καταψήφισης όλης της τότε κυβέρνησης, όλοι να συμφωνούν, σαν να ήξεραν από καιρό, σαν να είχαν προετοιμαστεί όλα έτσι όπως εξυπηρετούσαν όλους.
Καταθέτει το νομοσχέδια για ψήφιση του Τρομονόμου η τότε κυβέρνηση του Πασοκ το 2001, ένα χρόνο μετά την δολοφονία του στρατιωτικού ακολούθου της βρετανικής πρεσβείας, και μετά από γενική απαίτηση της αμερικανικής κυβερνήσεως για την άμεση ψήφιση του .
Μάλιστα χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις δυο πολιτικών την εποχή εκείνη αμέσως μετά την δολοφονία του Βρετανού στρατιωτικού από τους «τρομοκράτες».
Αντιγραφούμε από το in.gr 8/6/2000
«...ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, εξέφρασε την απορία γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν εφαρμόζει ένα νέο αντιτρομοκρατικό νόμο στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει την τρομοκρατική δράση...»
«...Ο Δ.Ευσταθιάδης δήλωσε ακόμα ότι όλος ο πολιτικός κόσμος, όλοι οι πολίτες πρέπει να καταδικάσουν τη δολοφονική επίθεση, η οποία εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς. Σε ερώτηση αν η επίθεση συνδυάζεται με τις τελευταίες αμερικανικές εκθέσεις περί της τρομοκρατικής δράσης στην Ελλάδα, είπε ότι "πολλά λέγονται, πολλά ακούγονται, εγώ δεν μπορώ να πω κάτι τέτοιο"...»
«...Την εκτίμηση ότι υπάρχουν στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης που γνωρίζουν μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης "17 Νοέμβρη" εκφράζει ο πρώην αρχηγός της CIA Τζέιμς Γούλσεϊ, παράλληλα την κατηγορεί για ολιγωρία στην εξάρθρωση της τρομοκρατικής οργάνωσης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Το Ποντίκι.
Διπλωματικοί κύκλοι απέφυγαν να σχολιάσουν το περιεχόμενο της συνέντευξης και σε ερώτηση, εάν είναι σύμπτωση ο χρόνος δημοσίευσης της και η δολοφονική επίθεση κατά του Βρετανού στρατιωτικού ακολούθου Στίβεν Σόντερς, απάντησαν ότι εξετάζονται όλα τα ενδεχόμενα...»
Και τώρα μετά την ψήφιση του τρομονόμου έχουμε την φάση της εφαρμογής του. Έχουμε το επόμενο βήμα την επιβολή του νόμου αυτού στους πολίτες και στο λαό.
Χρειάζεται ένα πρόσχημα, ένας ορατός αλλά «αόρατος» εχθρός που να επιβάλει την χρήση του τρομονομου μαζικά και απόλυτα, σε κάθε φάση της ζωής που αμφισβητείται η κυριαρχία του συστήματος σαν απόλυτος μηχανισμός καταπίεσης.
Γιατί ο τρομονομος δεν είναι μόνο για τους «τρομοκράτες», είναι για οτιδήποτε έχει σαν σκοπό να μεταβάλει την οικονομική, κοινωνική ή πολιτική κατάσταση της χώρας.
Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι ο Παναγούλης δεν καταδικάστηκε σε θάνατο για την απόπειρα κατά του Παπαδόπουλου, γι΄ αυτήν καταδικάστηκε με 10 ή 15 χρονιά φυλάκισης. Για την απόπειρα ανατροπής του πολιτεύματος, με τον περίφημο νόμο 509, καταδικάστηκε δις εις θάνατο.
Δεμένοι χειροπόδαρα λοιπόν, και στα πλαίσια αυτά και η γνωστή μας ΕΥΠ επέκτεινε με το νομοσχέδιο του Παυλοπουλου τις αρμοδιότητες της και ασχολείται εκτός από τα «ενικά θέματα» και τους «εξωτερικούς εχθρούς», και με τον εσωτερικό εχθρό , έχει αναλάβει και τα οικονομικά εγκλήματα, και τη μετανάστευση, και τις απροσδιόριστες «ασύμμετρες απειλές», και το «οργανωμένο έγκλημα, όλα υπό την σκεπή της.
Πέμπτη, Ιανουάριος 15, 2009 1 σχόλια
Πίσω από τις προκηρύξεις...
Οι τρομονόμοι μετά την ψήφιση τους χρειάζονται και αφορμές για να «επιβληθούν»
Ο τρομονόμος είναι εδώ και χρονιά νόμος του ελληνικού κράτους, τον ψηφίσαν με το μοναδικό στην ιστορία τρόπο , το τότε κυβερνών κόμμα που τον κατέθεσε να απουσιάζει σχεδόν εξ΄ ολοκλήρου από την βουλή, ενώ ένας κυβερνητικός βουλευτής που παρευρίσκεται να ψηφίζει όχι .
Ψηφίστηκε όμως από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης .
Έχετε ξαναδεί νομοσχέδιο να κατατίθεται σε βουλή κράτους από την κυβέρνηση, να αντιδρούν μαζικά με αποχή οι βουλευτές της συμπολίτευσης, να απέχουν 144 βουλευτές του Πασοκ, όλοι οι υπουργοί και υφυπουργοί εκτός από τον αρμόδιο υπουργό, ένας κυβερνητικός βουλευτής που βρίσκεται στο κοινοβούλιο να το καταψηφίζει και τελικά να γίνεται νόμος του κράτους επειδή το ψήφισε η αντιπολίτευση!!!
Ποιος νομίζεται λοιπόν ότι κυβερνάει αυτή την χώρα;;; αφελής ερώτηση.
Και να μην ακούμε ούτε λέξη γι΄ αυτά, να μην τίθεται θέμα καταψήφισης όλης της τότε κυβέρνησης, όλοι να συμφωνούν, σαν να ήξεραν από καιρό, σαν να είχαν προετοιμαστεί όλα έτσι όπως εξυπηρετούσαν όλους.
Καταθέτει το νομοσχέδια για ψήφιση του Τρομονόμου η τότε κυβέρνηση του Πασοκ το 2001, ένα χρόνο μετά την δολοφονία του στρατιωτικού ακολούθου της βρετανικής πρεσβείας, και μετά από γενική απαίτηση της αμερικανικής κυβερνήσεως για την άμεση ψήφιση του .
Μάλιστα χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις δυο πολιτικών την εποχή εκείνη αμέσως μετά την δολοφονία του Βρετανού στρατιωτικού από τους «τρομοκράτες».
Αντιγραφούμε από το in.gr 8/6/2000
«...ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, εξέφρασε την απορία γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν εφαρμόζει ένα νέο αντιτρομοκρατικό νόμο στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει την τρομοκρατική δράση...»
«...Ο Δ.Ευσταθιάδης δήλωσε ακόμα ότι όλος ο πολιτικός κόσμος, όλοι οι πολίτες πρέπει να καταδικάσουν τη δολοφονική επίθεση, η οποία εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς. Σε ερώτηση αν η επίθεση συνδυάζεται με τις τελευταίες αμερικανικές εκθέσεις περί της τρομοκρατικής δράσης στην Ελλάδα, είπε ότι "πολλά λέγονται, πολλά ακούγονται, εγώ δεν μπορώ να πω κάτι τέτοιο"...»
«...Την εκτίμηση ότι υπάρχουν στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης που γνωρίζουν μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης "17 Νοέμβρη" εκφράζει ο πρώην αρχηγός της CIA Τζέιμς Γούλσεϊ, παράλληλα την κατηγορεί για ολιγωρία στην εξάρθρωση της τρομοκρατικής οργάνωσης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Το Ποντίκι.
Διπλωματικοί κύκλοι απέφυγαν να σχολιάσουν το περιεχόμενο της συνέντευξης και σε ερώτηση, εάν είναι σύμπτωση ο χρόνος δημοσίευσης της και η δολοφονική επίθεση κατά του Βρετανού στρατιωτικού ακολούθου Στίβεν Σόντερς, απάντησαν ότι εξετάζονται όλα τα ενδεχόμενα...»
Και τώρα μετά την ψήφιση του τρομονόμου έχουμε την φάση της εφαρμογής του. Έχουμε το επόμενο βήμα την επιβολή του νόμου αυτού στους πολίτες και στο λαό.
Χρειάζεται ένα πρόσχημα, ένας ορατός αλλά «αόρατος» εχθρός που να επιβάλει την χρήση του τρομονομου μαζικά και απόλυτα, σε κάθε φάση της ζωής που αμφισβητείται η κυριαρχία του συστήματος σαν απόλυτος μηχανισμός καταπίεσης.
Γιατί ο τρομονομος δεν είναι μόνο για τους «τρομοκράτες», είναι για οτιδήποτε έχει σαν σκοπό να μεταβάλει την οικονομική, κοινωνική ή πολιτική κατάσταση της χώρας.
Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι ο Παναγούλης δεν καταδικάστηκε σε θάνατο για την απόπειρα κατά του Παπαδόπουλου, γι΄ αυτήν καταδικάστηκε με 10 ή 15 χρονιά φυλάκισης. Για την απόπειρα ανατροπής του πολιτεύματος, με τον περίφημο νόμο 509, καταδικάστηκε δις εις θάνατο.
Δεμένοι χειροπόδαρα λοιπόν, και στα πλαίσια αυτά και η γνωστή μας ΕΥΠ επέκτεινε με το νομοσχέδιο του Παυλοπουλου τις αρμοδιότητες της και ασχολείται εκτός από τα «ενικά θέματα» και τους «εξωτερικούς εχθρούς», και με τον εσωτερικό εχθρό , έχει αναλάβει και τα οικονομικά εγκλήματα, και τη μετανάστευση, και τις απροσδιόριστες «ασύμμετρες απειλές», και το «οργανωμένο έγκλημα, όλα υπό την σκεπή της.
Πέμπτη, Ιανουάριος 15, 2009 1 σχόλια
Αντιπροσωπεία της ΣΟ του ΠΚ από τα Τρίκαλα και τη Λάρισα όπου μεταξύ άλλων δικάζεται και η 14χρονη τότε κόρη του σ. Γιώργου Παπανικολάου, μέλους της ΣΟ Λάρισας, θα συμμετάσχει στη Δίκη των μαθητών στις 9 του Δεκέμβρη. Μαζί με όλο το λαό της Λάρισας ελπίζουμε, είτε είναι υπέρ της ΕΟΚ είτε κατά. Αυτά τα διλήμματα τα βάζουν μόνον εχθροί του κινήματος από όπου κι αν προέρχονται.
_________________
Παν. Βήχος
_________________
Παν. Βήχος
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ ΛΑΡΙΣΑΣ ΣΤ. ΛΙΟΝΤΗ
Στ. Λιόντης: Δεν πρέπει να καθηλωθεί η κοινωνία των ενεργών πολιτών.
Με αφορμή τη δίκη των ανήλικων συλληφθέντων στα γεγονότα του 2008 στην πόλη της Λάρισας, ο αναπληρωτής γραμματέας της Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ Λάρισας, Στ. Λιόντης τονίζει τα εξής: Η σύλληψη των 11 ανήλικων μαθητών το Δεκέμβριο του 2008, και η παραπομπή τους σε δίκη με τις διατάξεις του τρομονόμου, αποτελείπρόκληση για τη δημοκρατική κοινωνία τηςΛάρισας…
Επειδή είναι αδύνατο να αποδεχτούμε ότι οιανήλικοι μαθητές και μαθήτριες στη Λάρισα δυο χρόνια πριν αποτελούσαν τρομοκράτες που απεργάζονται καταχθόνια σχέδια για το θεσσαλικό κάμπο, αυτή η καθ΄ όλα παράλογη εμμονή δε μπορεί να ερμηνευτεί παρά ως απόφαση να υπάρξει μια παραδειγματική καταδίκη ανθρώπων που σήμερα βρίσκονται στο ξεκίνημα της ανεξάρτητης ζωής τους.
Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα των οικογενειών τους και των πολιτών που συγκρότησαν την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης θεωρώντας ότι αυτή η συμπαράσταση μας είναι συμμετοχή στην απόκρουση ρυθμίσεων και ενεργειών που θέλουν νακαθηλώνουν την κοινωνία των ενεργών πολιτών.
http://papaioannou.wordpress.com/2010/11/27/%CF%83%CF%84-%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BB%CF%89%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%B7-%CE%BA/
Στ. Λιόντης: Δεν πρέπει να καθηλωθεί η κοινωνία των ενεργών πολιτών.
Με αφορμή τη δίκη των ανήλικων συλληφθέντων στα γεγονότα του 2008 στην πόλη της Λάρισας, ο αναπληρωτής γραμματέας της Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ Λάρισας, Στ. Λιόντης τονίζει τα εξής: Η σύλληψη των 11 ανήλικων μαθητών το Δεκέμβριο του 2008, και η παραπομπή τους σε δίκη με τις διατάξεις του τρομονόμου, αποτελείπρόκληση για τη δημοκρατική κοινωνία τηςΛάρισας…
Επειδή είναι αδύνατο να αποδεχτούμε ότι οιανήλικοι μαθητές και μαθήτριες στη Λάρισα δυο χρόνια πριν αποτελούσαν τρομοκράτες που απεργάζονται καταχθόνια σχέδια για το θεσσαλικό κάμπο, αυτή η καθ΄ όλα παράλογη εμμονή δε μπορεί να ερμηνευτεί παρά ως απόφαση να υπάρξει μια παραδειγματική καταδίκη ανθρώπων που σήμερα βρίσκονται στο ξεκίνημα της ανεξάρτητης ζωής τους.
Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα των οικογενειών τους και των πολιτών που συγκρότησαν την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης θεωρώντας ότι αυτή η συμπαράσταση μας είναι συμμετοχή στην απόκρουση ρυθμίσεων και ενεργειών που θέλουν νακαθηλώνουν την κοινωνία των ενεργών πολιτών.
http://papaioannou.wordpress.com/2010/11/27/%CF%83%CF%84-%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BB%CF%89%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%B7-%CE%BA/
Διαβάζω και μου έρχεται να ουρλιάξω! "ΖΗΤΗΣΑΝ ΧΘΕΣ ΜΕΛΗ ΤΗΣ «ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ» ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ
«Να μην δικαστούν με τον τρομονόμο»
«Να μην δικαστούν με τις διατάξεις του τρομονόμου οι συλληφθέντες για τα επεισόδια της Λάρισας το Δεκέμβρη του 2008. Να καταργηθεί
ο τρομονόμος» ζήτησαν χθες, σε συνέντευξη Τύπου στο «Μετροπόλ» μέλη της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη». Κάλεσαν επίσης το λαό της Λάρισας να πάρει μέρος στην
απεργιακή συγκέντρωση της 15ης Δεκεμβρίου, που οργανώνουν από
κοινού ΠΑΜΕ- ΠΑΣΥ- ΠΑΣΕΒΕ- ΜΑΣ- ΟΓΕ.
Απαντώντας σε ερώτηση, για το αν συμμετέχουν στη σημερινή πανελλαδική κινητοποίηση στη Λάρισα για τον τρομονόμο, απάντησαν ότι δεν συμμετέχουν κι αυτό επειδή: Δεν μπορεί να συμμετέχουν στην κινητοποίηση κάποιοι που λένε «ναι» στην Ε. Ε. Το θέμα είναι γενικότερο, εντάσσεται σε ένα «πακέτο» ζητημάτων, στα οποία πρέπει να συμφωνήσουν και όχι μόνο για το θέμα του τρομονόμου".
Μήπως βρίσκομαι στη "ζώνη του Λυκόφωτος; Ρεεεεεε! Δικάζουν τα παιδιά μας κι εσείς βάζετε σαν προϋπόθεση για να κατέβετε στην πορεία να συμφωνούν οι συμμετέχοντες στο "Έξω η ΕΕ"; Υπάρχει πράγματι τόση μαλ... στον εγκέφαλό σας ή παίζετε πολιτικά παιχνίδια πίσω από την πλάτη του λαού, των παιδιών των συντρόφων σας; Αρνούμαι να πιστέψω ότι υπάρχει τόση ηλιθιότητα. Κάποιοι μέσα στο κίνημα είναι επικίνδυνοι. Να σπάσουμε τη σιωπή. Δε μιλάμε πια για λάθη. Αυτά δεν είναι λάθη. Και αν κάνουν τέτοια λάθη τότε είναι ανίκανοι και επικίνδυνοι. Τα μέλη τι κάνουν; Δε τα βλέπουν αυτά; Δεν πιάνουν από το λαιμό όποιον ηλίθιο κατεβάζει τέτοιες αποφάσεις; Νισάφι πια. Το έχω ξανακούσει αυτό για εργαζόμενους στη Θεσσαλονίκη. Η απειλή από άλλη...αριστερή πλευρά τότε ήταν: Αν δεν κατέβετε μαζί μας στην πορεία δε σας υποστηρίζουμε στον αγώνα σας!!! ΦΡΙΚΗ!!! ΦΡΙΚΗ!!!
_________________
Παν. Βήχος.
«Να μην δικαστούν με τον τρομονόμο»
«Να μην δικαστούν με τις διατάξεις του τρομονόμου οι συλληφθέντες για τα επεισόδια της Λάρισας το Δεκέμβρη του 2008. Να καταργηθεί
ο τρομονόμος» ζήτησαν χθες, σε συνέντευξη Τύπου στο «Μετροπόλ» μέλη της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη». Κάλεσαν επίσης το λαό της Λάρισας να πάρει μέρος στην
απεργιακή συγκέντρωση της 15ης Δεκεμβρίου, που οργανώνουν από
κοινού ΠΑΜΕ- ΠΑΣΥ- ΠΑΣΕΒΕ- ΜΑΣ- ΟΓΕ.
Απαντώντας σε ερώτηση, για το αν συμμετέχουν στη σημερινή πανελλαδική κινητοποίηση στη Λάρισα για τον τρομονόμο, απάντησαν ότι δεν συμμετέχουν κι αυτό επειδή: Δεν μπορεί να συμμετέχουν στην κινητοποίηση κάποιοι που λένε «ναι» στην Ε. Ε. Το θέμα είναι γενικότερο, εντάσσεται σε ένα «πακέτο» ζητημάτων, στα οποία πρέπει να συμφωνήσουν και όχι μόνο για το θέμα του τρομονόμου".
Μήπως βρίσκομαι στη "ζώνη του Λυκόφωτος; Ρεεεεεε! Δικάζουν τα παιδιά μας κι εσείς βάζετε σαν προϋπόθεση για να κατέβετε στην πορεία να συμφωνούν οι συμμετέχοντες στο "Έξω η ΕΕ"; Υπάρχει πράγματι τόση μαλ... στον εγκέφαλό σας ή παίζετε πολιτικά παιχνίδια πίσω από την πλάτη του λαού, των παιδιών των συντρόφων σας; Αρνούμαι να πιστέψω ότι υπάρχει τόση ηλιθιότητα. Κάποιοι μέσα στο κίνημα είναι επικίνδυνοι. Να σπάσουμε τη σιωπή. Δε μιλάμε πια για λάθη. Αυτά δεν είναι λάθη. Και αν κάνουν τέτοια λάθη τότε είναι ανίκανοι και επικίνδυνοι. Τα μέλη τι κάνουν; Δε τα βλέπουν αυτά; Δεν πιάνουν από το λαιμό όποιον ηλίθιο κατεβάζει τέτοιες αποφάσεις; Νισάφι πια. Το έχω ξανακούσει αυτό για εργαζόμενους στη Θεσσαλονίκη. Η απειλή από άλλη...αριστερή πλευρά τότε ήταν: Αν δεν κατέβετε μαζί μας στην πορεία δε σας υποστηρίζουμε στον αγώνα σας!!! ΦΡΙΚΗ!!! ΦΡΙΚΗ!!!
_________________
Παν. Βήχος.
«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» ΛΑΡΙΣΑΣ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ 2010
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΥ
«Δικάζουν» τον τρομονόμο!
http://files.eleftheria.gr/pdf/%7B2268258A-06B4-4D5B-8AFD-A1D103546254%7D_27-11-10%20filo.pdf
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΥ
«Δικάζουν» τον τρομονόμο!
http://files.eleftheria.gr/pdf/%7B2268258A-06B4-4D5B-8AFD-A1D103546254%7D_27-11-10%20filo.pdf
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)